De geschiedenis van specerijen is bijna even oud als de menselijke beschaving. Het is een geschiedenis van ontdekte landen, van opgebouwde en neergehaalde rijken, van gewonnen en verloren oorlogen, van ondertekende en genegeerde verdragen, van gezochte en aangeboden smaken, en van de opkomst en ondergang van verschillende religieuze praktijken en geloofsovertuigingen. In de oudheid en de middeleeuwen behoorden specerijen tot de waardevolste handelswaar.

Al in 3500 v. Chr. gebruikten de oude Egyptenaren verschillende specerijen om voedsel op smaak te brengen, in cosmetica en om hun doden te balsemen. Het gebruik van specerijen verspreidde zich via het Midden-Oosten naar het oostelijke Middellandse-Zeegebied en Europa. Specerijen uit China, Indonesië, India en Ceylon (nu Sri Lanka) werden oorspronkelijk over land vervoerd door ezel- of kamelenkaravanen. Bijna 5000 jaar lang beheersten Arabische tussenhandelaren de specerijenhandel, totdat Europese ontdekkingsreizigers een zeeroute ontdekten naar India en andere specerijen producerende landen in het Oosten.

Specerijen en het Tijdperk van Exploratie

De zoektocht naar een goedkopere manier om specerijen uit het Oosten te verkrijgen, leidde tot het grote Tijdperk van Exploratie en de ontdekking van de Nieuwe Wereld. Europese ontdekkingsreizigers als Ferdinand Magellan, Vasco da Gama en Bartholomeu Dias begonnen hun lange zeereizen om een zeeroute naar de specerijenbronnen te ontdekken. Christoffel Columbus trok in 1492 vanuit Europa westwaarts om een zeeroute naar de specerijenlanden te vinden, maar vond de Amerika’s. In 1497 ontdekte de Portugese zeevaarder Vasco da Gama een zeeroute rond de zuidpunt van Afrika, die uiteindelijk in 1498 Kozhikode aan de zuidwestkust van India bereikte. Da Gama keerde terug van zijn reis met een lading nootmuskaat, kruidnagel, kaneel, gember en peperkorrels.

Specerijen in de Middeleeuwen

Tijdens de Middeleeuwen waren specerijen in Europa even waardevol als goud en edelstenen en de belangrijkste drijfveer van de wereldeconomie. Door het gebrek aan koeling en slechte hygiënische normen bedierf voedsel vaak snel en was er veel vraag naar specerijen om de smaak van voedsel dat verre van vers was te maskeren. De felle concurrentie tussen de Europese naties om de controle over de specerijenhandel was de drijvende kracht achter de kolonisatie van India en andere Aziatische landen.

Op verschillende tijdstippen vestigden de Portugezen, de Nederlanders, de Fransen, de Spanjaarden en de Engelsen monopolies over verschillende delen van de specerijenhandel. In deze periode werden rijken gesticht en fortuinen vergaard, maar ze werd ook gekenmerkt door wrede veroveringen, piraterij en hebzucht. In dit tijdperk ontstonden handelsimperia zoals de Britse Oost-Indische Compagnie.

Specerijen in Nieuw-Zeeland

Migratie heeft de laatste tijd een grote invloed gehad op het gebruik van specerijen in Nieuw-Zeeland. Immigrantengemeenschappen hebben hun authentieke traditionele keuken meegebracht, en in veel van hun gerechten wordt goed gebruik gemaakt van specerijen. Nu kan de rest van ons genieten van een meer gevarieerde, smaakvolle en interessante keuken!