Ta informacja wyjaśnia terapię wewnątrzpęcherzykową (IN-truh-VEH-sih-kul) w Memorial Sloan Kettering (MSK). Opisuje również, czego należy się spodziewać przed i podczas zabiegów terapii wewnątrzpęcherzowej.

About Intravesical Therapy

Terapia wewnątrzpęcherzowa jest rodzajem leczenia raka w pęcherzu moczowym lub urotelium (komórki, które wyściełają pęcherz moczowy i drogi moczowe). Jest ona stosowana w leczeniu raka, który nie rozprzestrzenił się poza wyściółkę pęcherza moczowego.

Podczas terapii wewnątrzpęcherzowej leki są wstrzykiwane (wprowadzane) do twojego pęcherza moczowego przez cewnik (cienką, elastyczną rurkę) w twojej cewce moczowej. Lek powoduje, że wewnętrzna wyściółka twojego pęcherza odrywa się od warstw tkanki pod spodem. Wyściółka jest następnie usuwana z pęcherza wraz z moczem, kiedy oddajesz mocz (sikasz). Daje to twojemu pęcherzowi szansę na wyhodowanie nowej wyściółki, która nie zawiera żadnych komórek rakowych.

Każde wstrzyknięcie to 1 zabieg wewnątrzpęcherzowy. Twój dostawca usług medycznych porozmawia z tobą o twoim harmonogramie leczenia terapii podpęcherzowej.

Podczas terapii podpęcherzowej

Podczas terapii podpęcherzowej ważne jest, abyś ty lub twój partner stosowali barierę ochronną (taką jak prezerwatywa lub tama dentystyczna) podczas aktywności seksualnej. Pozwoli to uniknąć narażenia partnera na kontakt z lekiem stosowanym w terapii dożylnej. Zacznij stosować barierę ochronną, gdy rozpoczniesz terapię docewkową. Twój dostawca usług medycznych poinformuje cię, kiedy można bezpiecznie przestać ich używać.

Przed pierwszym zabiegiem twój dostawca usług medycznych udzieli ci więcej instrukcji w oparciu o lek do terapii doogonowej, który będziesz otrzymywać.

Przed każdą wizytą w sprawie terapii doogonowej

Leki do terapii doogonowej działają najlepiej, jeśli w twoim pęcherzu nie ma zbyt wiele moczu. Leki te muszą być również utrzymywane w twoim pęcherzu przez pewien czas. Jeśli twój pęcherz wypełni się moczem lub będziesz musiała oddać mocz przed zakończeniem leczenia, lek nie będzie działał tak dobrze.

Przestrzegaj poniższych wskazówek w dniu umówienia się na leczenie. Pomoże to twojemu ciału wytwarzać mniej moczu przed leczeniem.

• Jeśli bierzesz lek moczopędny (tabletkę wodną), nie bierz go przed wizytą. W razie potrzeby możesz je zażyć po zabiegu. Pozostałe leki należy przyjmować o zwykłej porze.
• Począwszy od 4 godzin przed wizytą:
  • Nie należy nic pić. Jeśli jednak potrzebujesz pomocy w połykaniu leków, możesz je przyjmować popijając niewielkim łykiem wody.
  • Nie jedz niczego, co zawiera kofeinę (np. czekolady lub żywności z dodatkiem kawy). Można spożywać pokarmy, które nie zawierają kofeiny.
• Pracownik służby zdrowia może zalecić przyjmowanie leków przed każdym z zabiegów. W takim przypadku należy postępować zgodnie z podanymi przez niego instrukcjami.

Otrzymywanie leków do terapii dożylnej

Twoje wizyty związane z leczeniem dożylnym będą odbywać się w obszarze leczenia infuzyjnego. Po przybyciu na wizytę należy zgłosić się do recepcji i zająć miejsce w poczekalni.

Przed otrzymaniem leku zostaniesz poproszony o oddanie moczu. Postaraj się całkowicie opróżnić swój pęcherz. Kiedy twój pęcherz będzie pusty, twój lekarz umieści cewnik przez twoją cewkę moczową do twojego pęcherza. Wstrzyknie on przez cewnik lek do terapii dopęcherzowej do twojego pęcherza. Możesz mieć uczucie pełności w pęcherzu, ale nie będziesz odczuwać żadnego bólu. Po wstrzyknięciu leku do twojego pęcherza, cewnik zostanie usunięty.

Podczas każdego leczenia wewnątrzpęcherzowego

Podczas każdego leczenia będziesz trzymał lek w pęcherzu przez 1 do 2 godzin. Lekarz poinformuje cię o dokładnej długości czasu. Może on nie być taki sam dla każdego leczenia.

Większość ludzi może iść do domu po umieszczeniu leku w pęcherzu, ale niektórzy mogą potrzebować pozostać w klinice przez okres do 2 godzin. Twój lekarz udzieli ci więcej instrukcji podczas twojej wizyty.

Podczas gdy lek stosowany w terapii wewnątrzpęcherzowej znajduje się w twoim pęcherzu, możesz wykonywać wszystkie swoje normalne czynności. Nie musisz wykonywać żadnych specjalnych czynności ani ruchów (takich jak leżenie i przesuwanie się z boku na bok), aby lek zadziałał.

Opróżnianie pęcherza

Gdy czas leczenia dobiegnie końca, oddaj mocz, aby wypuścić lek z pęcherza. Opróżnij całkowicie pęcherz.

Możesz potrzebować podjąć specjalne kroki za każdym razem, kiedy oddajesz mocz przez pierwsze 6 godzin po każdym leczeniu. Twój lekarz powie ci, które z poniższych kroków należy wykonać. Może nie być konieczne przestrzeganie wszystkich z nich.

• Podczas oddawania moczu należy siedzieć na toalecie. Pomoże to zapobiec rozpryskiwaniu.
• Po oddaniu moczu należy zamknąć pokrywę przed spłukaniem toalety.
• Po oddaniu moczu należy spłukać toaletę dwa razy.
• Po oddaniu moczu należy wlać 1 filiżankę wybielacza do toalety. Pozostawić go w toalecie na 15 minut, a następnie spłukać toaletę.

Po oddaniu moczu należy dobrze umyć ręce i okolice narządów płciowych. Pomoże to utrzymać skórę przed podrażnieniem.

• Używaj mydła i ciepłej wody lub nawilżonych chusteczek (takich jak chusteczki dla niemowląt lub chusteczki spłukiwane) do wycierania okolic krocza (obszar między nogami) i górnej części ud.
• Jeśli jakikolwiek płyn dostanie się na skórę podczas oddawania moczu, umyj ten obszar mydłem i ciepłą wodą.
• Umyj ręce mydłem i ciepłą wodą.

Przy następnej wizycie poinformuj swojego pracownika służby zdrowia, jak długo trzymałeś lek w pęcherzu przed oddaniem moczu.

Po każdym leczeniu wewnątrzpęcherzowym

Przez 48 godzin po każdym leczeniu, pij więcej płynów niż zwykle. Należy dążyć do wypijania 8 lub więcej (8-uncjowych) szklanek płynów każdego dnia. Unikaj alkoholu i płynów zawierających kofeinę (takich jak kawa, herbata i cola).

Możesz powrócić do wykonywania innych zwykłych czynności zaraz po każdym zabiegu wewnątrzpęcherzykowym, chyba że lekarz udzieli ci innych instrukcji.

Skutki uboczne

Po każdym zabiegu wewnątrzpęcherzykowym możesz:

• Mieć dyskomfort lub uczucie pieczenia przy oddawaniu moczu.
• Musieć oddawać mocz częściej niż zwykle.
• Zauważyć jasnoczerwoną lub różową krew w moczu.
• Zauważyć małe kawałki strupów lub małe ilości wyściółki pęcherza moczowego w moczu.

Niektóre leki stosowane w terapii dopęcherzowej mogą powodować inne działania niepożądane. Twój dostawca usług medycznych powie Ci o wszelkich innych skutkach ubocznych, które możesz mieć. Możesz je wpisać w poniższym polu.

Jeśli potrzebujesz pomocy w radzeniu sobie z jakimikolwiek skutkami ubocznymi, skontaktuj się z dostawcą usług medycznych.

Response to Intravesical Therapy

Podczas lub po zakończeniu terapii doopęcherzowej, będziesz miał wykonywane badania w celu sprawdzenia, jak reagujesz na leczenie. Twój dostawca usług medycznych powie ci, kiedy je zaplanować.

• Będziesz miał cystoskopię, aby sprawdzić swój pęcherz moczowy. Podczas cystoskopii lekarz wprowadzi cystoskop (długą, cienką kamerę) przez cewkę moczową do pęcherza moczowego.
• Podasz próbkę moczu do cytologii moczu (badanie moczu). Badanie to sprawdzi, czy w twoim moczu nie ma komórek rakowych.

Na podstawie tych badań, twój lekarz powie ci, kiedy należy zaplanować następną wizytę kontrolną.

Kiedy należy skontaktować się z pracownikiem służby zdrowia

Zwróć się do pracownika służby zdrowia, jeśli u pacjenta wystąpi:

• gorączka powyżej 100,5 °F (38 °C).
• Trząsanie się, dreszcze lub jedno i drugie.
• Jasnoczerwona krew lub skrzepy w moczu. Zakrzepy krwi to duże, czerwone, czasami żylaste grudki krwi.
• Objawy grypopodobne trwające dłużej niż 2 dni.
• Zmęczenie (uczucie większego zmęczenia niż zwykle).
• Wysypka na skórze.
• Kaszel.
• Palenie lub ból podczas oddawania moczu trwające dłużej niż 3 dni.
• Kłopoty z oddawaniem moczu lub niemożność oddania moczu.
• Wszelkie pytania lub wątpliwości.

.