Picky eating (ook bekend als kieskeurig, faddy of kieskeurig eten) wordt gewoonlijk geclassificeerd als onderdeel van een spectrum van voedingsproblemen. Het wordt gekenmerkt door onwil om vertrouwd voedsel te eten of om nieuw voedsel te proberen, en door sterke voedselvoorkeuren. Dit kan onder meer leiden tot een gebrek aan variatie in de voeding tijdens de vroege kinderjaren. Dit kan op zijn beurt leiden tot bezorgdheid over de nutriëntsamenstelling van de voeding en dus mogelijk tot ongunstige gezondheidsgerelateerde resultaten. Er is niet één algemeen aanvaarde definitie van kieskeurig eten, en daarom is er weinig consensus over een geschikte beoordelingsmaat en een breed scala aan schattingen van de prevalentie. In dit overzicht onderzoeken we eerst de gangbare definities van kieskeurig eten die in onderzoekstudies worden gebruikt, en identificeren we de methoden die zijn gebruikt om kieskeurig eten te beoordelen. Deze methoden omvatten het gebruik van subschalen in gevalideerde vragenlijsten, zoals de Children’s Eating Behaviour Questionnaire en de Child Feeding Questionnaire, en studiespecifieke vragen. Ten tweede bekijken we gegevens over de prevalentie van kieskeurig eten in gepubliceerde studies. Ter vergelijking presenteren wij prevalentiegegevens van de Britse Avon Longitudinal Study of Parents and Children (ALSPAC) bij kinderen op vier tijdstippen (24, 38, 54 en 65 maanden oud) met gebruikmaking van een studiespecifieke vraag. Ten slotte worden gepubliceerde gegevens over de effecten van kieskeurig eten op de voedselinname (zowel variëteit als voedingsstoffensamenstelling) beoordeeld en wordt de behoefte aan meer gezondheidsgerelateerde gegevens en longitudinale gegevens besproken.