W miniony piątek kraj – a właściwie cały świat – otrzymał pewne szokujące wiadomości: po długiej przerwie, Fat Shaming dokonał swojego wielkiego, długo oczekiwanego powrotu. To prawda, po spędzeniu bardzo potrzebnego czasu poza światłem reflektorów, z dala od naszych szkół, sklepów spożywczych i siłowni, Fat Shaming w końcu powrócił i ani przez chwilę nie był zbyt szybki.

Kiedy to się stało? Jak mogłam to przegapić? Czy wszystkie nasze listy zostały w końcu odebrane? Cóż, jak Justin Timberlake znęcania się, którego nie wiedzieliśmy, że potrzebujemy, Bill Maher podjął heroiczny krok przywracając Fat Shaming. Za to wszyscy powinniśmy być wdzięczni.

W miniony piątek, Maher ogłosił swojej publiczności, że Amerykanie są zbyt grubi, że powodują swoje własne zawyżone wydatki na opiekę zdrowotną, i że konieczne jest, abyśmy zawstydzili ich (najlepiej publicznie i z ogromnej platformy telewizji kablowej) do zmiany ich zachowań dla ich własnego dobra.

„W sierpniu 53 Amerykanów zginęło od masowych strzelanin. Straszne prawda? Czy wiesz, ile osób zmarło z powodu otyłości? Czterdzieści tysięcy” – powiedział Maher swojej publiczności. „Fat shaming nie musi się kończyć; musi powrócić.”

Tak odważnie.

Jest tylko jeden mały problem z wielkim powrotem Fat Shaming do życia publicznego: dosłownie nigdy nie odszedł. Ani na sekundę.

Czym jest fat shaming?

Fat shaming nadal jest wszechobecny w naszym społeczeństwie i jest podstępny w swojej zdolności do przekształcania się w różne formy, które przesączają się do wielu części naszego codziennego życia, a niektórych z nich możesz się nawet nie spodziewać.

Fat shaming to nie tylko szkolne dręczenie lub komentarze na temat zwyczajów obiadowych współpracownika, chociaż oba są dość oczywistymi przykładami. Może to być tak jawne, jak bezpośrednie krytykowanie kogoś za to, jak wygląda. Czasami są to niechciane uwagi o tym, że należy mniej jeść i więcej ćwiczyć, zwłaszcza pod pozorem troski i opieki. Często jednak dzieje się to w sposób, który łatwo przeoczyć, jeśli nie jest skierowany do ciebie. Są to spojrzenia innych gości w restauracji, kiedy osoba otyła ośmiela się zamówić coś innego niż sałatkę. To narzekanie, że „czujesz się gruby” (to zdecydowanie najgorsza rzecz, jaką można być), zwłaszcza przy kimś, kto faktycznie jest gruby. To mówienie komuś, że nie jest gruby, że jest piękny, jakby te dwa pojęcia wzajemnie się wykluczały.

Te codzienne mikroagresje na bok, grubi ludzie również doświadczają wszelkiego rodzaju jawnej dyskryminacji z powodu ich ciał. Grubi ludzie są rzadziej zatrudniani na nowych stanowiskach i często pomijani przy awansach – i jest to LEGALNE w 49 stanach. Są oni również znacznie bardziej narażeni na otrzymywanie ocen pracy, które zawierają komentarze na temat ich wyglądu jako nieprofesjonalnych, zamiast skupiać się na ich rzeczywistej wydajności.

Co gorsza, grubi ludzie doświadczają również dyskryminacji w placówkach służby zdrowia, gdzie ich objawy są często ignorowane lub przypisywane jako efekt uboczny ich wagi. W rezultacie, osoby otyłe są często źle diagnozowane lub w ogóle niezdiagnozowane. Zamiast tego, są one podane potencjalnie szkodliwe porady diety w miejsce leczenia rzeczywiście need.

Ale nie jest otyłość zabija 40,000 Amerykanów miesięcznie?

Większość informacji Maher pochodzi z pracy cytowane w niedawnej opinii Dariush Mozaffarian i Dan Glickman opublikowane w NY Times w zeszłym miesiącu. Artykuł przytacza wiele statystyk na temat diety i choroby i zauważa, że „zła dieta” jest odpowiedzialny za prawie pół miliona zgonów w Stanach Zjednoczonych każdego roku. Zauważ, że to wyraźnie mówi „zła dieta”, a nie „bycie grubym”. Ważne jest, że każdy, kto robi zamaszyste uogólnienia jak Maher zrobił w piątek być świadomi tego rozróżnienia. Jednak Maher, w swoim typowo chamskim i niewybrednym stylu, nie dostrzegł nawet różnicy między grubym a niezdrowym. Dla niego, są one jednym i tym samym, i to właśnie założenie jest co podważa jego cały argument.

Byłoby intelektualnie nieuczciwe, aby zignorować uzasadnione punkty, które Maher zrobił w piątek – mianowicie, że choroby związane z otyłością są na wzrost i są odpowiedzialne za liczne zgony w tym kraju i na całym świecie. Cukrzyca, choroby serca, udar i niektóre nowotwory mogą być spowodowane lub pogorszone przez wysoką masę ciała. Problem jest szczególnie poważny u dzieci, które prawdopodobnie będą nosić dosłowny ciężar takich zagrożeń, oprócz zastraszania i zawstydzania, przez większość lub całe ich życie.

Ludzie często przytaczają te punkty jako powody, dla których powinniśmy, w rzeczywistości, być zachęcanie ludzi, aby przejść na diety i ćwiczenia więcej. To jednak jest fundamentalnie nieuczciwy argument, całkowicie pozbawiony niuansów i wrażliwości.

Po pierwsze, Maher powinien wiedzieć, że korelacja nie równa się przyczynowości. Może istnieć silny związek między otyłością a różnymi chorobami, ale to nie znaczy, że to rozmiar ciała jest ich przyczyną lub że nie ma podstawowych przyczyn otyłości, które są pomijane lub świadomie ignorowane w tej rozmowie. Jak wspomniano powyżej, to jest o wiele bardziej dokładne, aby opisać choroby, które są przyczyną Maher tyle niepokoju jako choroby związane z dietą. Po tym wszystkim, zła dieta ma negatywne konsekwencje zdrowotne dla ludzi wszystkich rozmiarów.

Dodatkowo, i pomimo tak wielu założeń przeciwnych, nie wszyscy grubi ludzie są chorzy, a nie wszyscy chorzy ludzie są grube. Możesz robić wszystkie „właściwe” rzeczy – jeść wszystkie grillowane tofu i jarmuż, które świat ma do zaoferowania i zakończyć swój dzień z jogą i burpees – i nadal być gruby. Możesz również jeść fast foody każdego dnia i nigdy nie zbliżyć się do zegara 10 000 kroków na swoim Fitbit i nadal być chudym.

Powiedz to ze mną: Możesz być gruby i zdrowy; możesz być szczupły i niezdrowy.

I w tym tkwi największy problem z bezczelną rekomendacją Mahera. Jeśli nie można powiedzieć, czy ktoś jest rzeczywiście niezdrowe tylko patrząc na ich rozmiar, a następnie co prawo masz do zaoferowania krytyki, wstyd, lub nawet dobrze rozumiane porady?

Tak więc, co powinniśmy zrobić, aby zmniejszyć choroby związane z dietą?

Powinniśmy mieć uczciwe rozmowy poinformowani przez specjalistów zdrowia publicznego o problemach zdrowotnych nękających ten kraj. Ale naszym celem powinno być zajęcie się przyczynami otyłości i złych wyników zdrowotnych, a nie tylko koncentrując się na fatness jako przyczynę tych problemów. Zwracanie uwagi wyłącznie na grube ciała i obarczanie grubych ludzi winą i moralnym osądem na temat dyscypliny i samokontroli tylko otwiera ich na dodatkową dyskryminację.

I tu jest prawdziwy kicker: zawstydzanie nawet nie działa!

W rzeczywistości badania wielokrotnie wykazały, że zawstydzanie grubasów ma odwrotny skutek od zamierzonego. Ludzie, którzy doświadczają zawstydzania mają tendencję do spożywania większej, a nie mniejszej ilości kalorii po incydencie zawstydzania. Są również mniej skłonne do ćwiczeń, ponieważ narażają się na dalsze wyśmiewanie. Dodatkowo, doświadczają obniżonej samooceny, depresji, a nawet myśli samobójczych. Tak więc, jeśli naprawdę próbujesz skłonić ludzi do poprawy ich diety i nawyków ćwiczeń, jest to dokładnie zły sposób, aby przejść o tym.

Maher, jednak wydaje się wierzyć, że istnieje bogata historia wstydu skutkującego zmianami behawioralnymi i społecznymi w tym kraju.

„Pewna ilość wstydu jest dobra. Zawstydziliśmy ludzi, którzy przestali palić i zaczęli zapinać pasy bezpieczeństwa. Zawstydziliśmy ich z zaśmiecania, a większość z nich z rasizmu. Wstyd jest pierwszym krokiem w reformie”, Maher ogłosił swojej publiczności.

Ale wstyd nie sprawił, że ludzie przestali palić, zapinać pasy bezpieczeństwa czy wyrzucać śmieci, zrobiły to regulacje i przepisy. Uchwaliliśmy prawa, które wymagały od producentów papierosów umieszczania etykiet ostrzegawczych na swoich produktach i zaprzestania reklamy skierowanej bezpośrednio do dzieci. Uchwaliliśmy prawa nakazujące ludziom zapinanie pasów bezpieczeństwa podczas jazdy samochodem. Uchwaliliśmy prawa przeciwko zaśmiecaniu i miasta pod warunkiem, że łatwo dostępne publiczne kosze na śmieci.

I jest prawdziwe miejsce dla rządu, aby pomóc w tym przypadku, jak również, poprzez tworzenie polityki w celu poprawy edukacji żywieniowej, dostęp do zdrowej żywności i zachęty i zniechęcenia wokół poszczególnych wyborów żywności. Jeśli chcesz zrobić prawdziwy wpływ, celujesz w źródło problemu, a nie ludzi dotkniętych przez it.

Jeśli nie można powiedzieć, że ktoś jest rzeczywiście niezdrowe tylko patrząc na ich rozmiar, a następnie co prawo masz do zaoferowania krytyki, wstyd, lub nawet dobrze myślących porad?

Więc, jeśli, jak Maher, wierzysz, że „Amerykanie jedzą gówno i za dużo tego” i chciałbyś pomóc zmniejszyć słabe wyniki zdrowotne związane z dietą, gdzie powinieneś zacząć? Cóż, oprócz zmian w polityce wymienionych powyżej, twój gniew i zaniepokojony posty social media byłyby znacznie lepiej skierowane do firm fast food, firm soda, lobby żywności, dotacje rządowe dla rolnictwa (zwłaszcza kukurydzy), ukierunkowane reklamy żywności, cięcia w edukacji publicznej i zajęć pozalekcyjnych, cięcia świadczeń SNAP i darmowe programy obiadowe, brak dostępu do służby zdrowia w wielu społecznościach, pustynie żywnościowe w biednych obszarach, kurczące się ziemie publiczne do zastosowań rekreacyjnych, stale rosnące zadłużenie kredytów studenckich, powolny wzrost płac i dłuższe dni pracy.

To jest daleki od wyczerpującej listy, ale wszystkie te rzeczy są kontrolowane czynniki napędzające wzrost dietozależnych chorób przewlekłych w tym kraju. Skupiając się na zawstydzanie grubych ludzi ignoruje szersze, bardziej systemowe problemy, które wpływają na naszą zdolność do podejmowania najzdrowszych wyborów dla naszych ciał. Zakłada również, że osoby otyłe nie biorą odpowiedzialności za swoje zdrowie lub nie próbują schudnąć. W rzeczywistości wiemy, że jest to fałszywe, ponieważ amerykański rynek utraty wagi jest wart około 72 miliardów dolarów w 2019 roku, a cały ten zysk nie jest generowany wyłącznie przez chudych ludzi.

Jeśli naszym prawdziwym „zmartwieniem” jest zdrowie, to poświęćmy czas na poprawę zachowań zdrowotnych. Może to zmieni rozmiar ciał niektórych ludzi, ale może nie, i to musi być w porządku. A jeśli naszym celem jest dokonanie prawdziwej zmiany, skupmy naszą uwagę i osąd na rzeczach, które są rzeczywiście odpowiedzialne za problemy zdrowotne, o które twierdzimy, że tak bardzo nam zależy.

.