In de zaak van Wunder vs. Wunder, No. M2014-00008-COA-R3-CV, (Tenn. Ct. App., Dec 22, 2014) Husband en Wife werden in mei van 1999 gescheiden verklaard. De Marital Dissolution Agreement of “MDA” van de partijen gaf de primaire voogdij over de twee minderjarige kinderen aan Vrouw en verplichtte Echtgenoot tot het betalen van $4.000 aan maandelijkse kinderalimentatie. De echtgenoot stemde er ook mee in om een collegegeldrekening van $800,00 per maand, per kind, te financieren. Een bepaling in de MDA getiteld “Vermindering van kinderalimentatie” stelde dat de rechter toestemming moest geven voordat de kinderalimentatie kon worden verminderd.

In november van datzelfde jaar diende de echtgenoot een motie in om de definitieve beslissing te wijzigen, waarin hij verzocht om een vermindering van zijn kinderalimentatie en van de college trust fund betalingen op grond van het feit dat zijn inkomen aanzienlijk was gedaald. In januari 2000 verlaagde de rechtbank de alimentatiebedragen van de echtgenoot tot $3.194,00 per maand en de collegefondsbedragen tot $485,00 per maand voor beide kinderen. De rechtbank verduidelijkte echter dat deze verlaging tijdelijk was en alleen mocht worden gevolgd totdat verdere orders van de rechtbank waren gegeven.

De oudste van de twee kinderen studeerde in 2012 af aan de middelbare school. Na het afstuderen verlaagde de echtgenoot zijn alimentatiebetalingen tot $2000,00 per maand. In januari 2013 diende de vrouw een motie in voor minachting van de echtgenoot vanwege zijn verminderde betalingen. Zij beweerde dat zij niet minder dan $17.637,42 aan achterstallige kinderalimentatie verschuldigd was. In november oordeelde de rechtbank dat echtgenoot niet in minachting was vanwege de wet van de staat Tennessee, die bepaalt dat ouders niet verplicht zijn om kinderalimentatie te betalen zodra een kind 18 jaar wordt en slaagt voor de middelbare school.

Vrouw diende in december een bezwaarschrift in. Hoewel de wet van de staat de echtgenoot niet verplicht kinderalimentatie te betalen voor zijn niet- minderjarige kinderen, ontslaat dit feit hem niet van de door de rechtbank bevolen MDA die bij hun echtscheiding werd ingediend. Zoals gezegd stond deze beschikking niet toe dat de kinderalimentatie werd verlaagd zonder voorafgaande rechterlijke beschikking.

In gevallen waarin het oudste kind de leeftijd van 18 jaar bereikt en slaagt voor de middelbare school, kan het zijn dat de kinderalimentatie opnieuw moet worden berekend. Dit is vooral het geval wanneer één bedrag wordt betaald voor beide kinderen. Tennessee staat ook toe dat ouders zichzelf verplichten om de financiële verantwoordelijkheid voor hun kinderen te blijven dragen na de leeftijd van meerderjarigheid door middel van een overeenkomst of een gerechtelijk bevel.
In dit geval verplichtte de MDA de echtgenoot om de betalingen te hervatten zoals bevolen tot anders bevolen door de rechtbank. Daarom was de echtgenoot niet vrij om de betalingen te verminderen zonder een bevel van de rechtbank, ook al was zijn oudste kind meerderjarig geworden.

Als gevolg van deze bevindingen vernietigde het Hof van Beroep de beslissing van de Trial Court dat de echtgenoot niet in minachting was voor het eenzijdig verminderen van zijn kinderalimentatiebetalingen en verklaarde dat hij bij herroeping die onbetaalde bedragen aan de echtgenote verschuldigd zou zijn. Echtscheiding en familierecht kunnen ingewikkeld zijn, neem contact met ons op voor meer informatie en voor hulp!