Overzicht van letsels aan het mediale collaterale ligament

Het mediale collaterale ligament, ook wel het MCL genoemd, is een ligament dat zich aan de binnenkant van de knie bevindt. Het MCL strekt zich uit van het dijbeen (femur) tot het scheenbeen (tibia) en helpt bij het stabiliseren van het binnenste (of mediale) deel van de knie. Hoewel verschillende andere ligamenten en pezen, zoals de hamstringpezen, extra steun bieden, is het MCL de belangrijkste structuur die voorkomt dat het binnenste deel van de knie “opengaat” wanneer het scheenbeen naar buiten wordt getrokken (lateraal).

Het mediale collaterale ligament raakt vaak geblesseerd bij voetballers, maar ook bij skiërs en voetballers. De meeste blessures ontstaan tijdens een sliding, wanneer op de knie een kracht wordt uitgeoefend (valguskracht genoemd), waardoor het scheenbeen naar buiten buigt ten opzichte van het bovenbeen. Een voorbeeld hiervan is wanneer een speler van de tegenstander met kracht tegen de binnenkant van iemands onderbeen slaat en deze naar buiten duwt tijdens een sliding tackle. Tijdens deze episodes kan het MCL alleen geblesseerd raken (geïsoleerd) of kan het geblesseerd raken samen met de voorste kruisband (ACL) en/of de mediale meniscus, die rechtstreeks met het MCL verbonden is.

Diagnose van mediale collaterale ligamentwonden

Wanneer het mediale collaterale ligament geblesseerd is, ervaren de meesten pijn langs de binnenkant van de knie, en sommigen kunnen zelfs beschrijven dat ze een “pop” voelen of horen. De eerste dagen na het letsel kan het binnenste deel van de knie gezwollen en “zwart en blauw” (ecchymose) lijken en is het bijna altijd gevoelig bij het aanraken. In tegenstelling tot de ACL, bevindt het MCL zich niet in het kniegewricht, en daarom kan een zwelling in het kniegewricht een voorbode zijn van een geassocieerd letsel aan de ACL en/of meniscus.

Een arts kan meestal mediale collaterale bandletsels diagnosticeren op basis van alleen de voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek. Daarom zijn een röntgenfoto en MRI niet altijd nodig. Een röntgenfoto van de knie moet echter worden overwogen bij een adolescent met dit letsel, omdat een breuk door de groeiplaat aan het einde van het femur kan optreden. MRI wordt over het algemeen gereserveerd voor ernstige letsels waarbij een operatie is gepland of in gevallen van vermoedelijk letsel aan de ACL en/of meniscus.

Behandeling van het Mediaal Collateraal Ligament

Behandeling hangt af van de letsel graad, die wordt bepaald door de bevindingen bij lichamelijk onderzoek (zie onderstaande tabel). De overgrote meerderheid van MCL letsels kan genezen zonder operatie.

Tabel 1: Gradering van mediale collaterale ligamentletsels

Rest en bracing: Om genezing mogelijk te maken, moet de knie gedurende enkele weken rust krijgen. Regelmatige toepassing van ijs en een drukverband helpen de zwelling in de eerste dagen na de blessure te beperken. Voordat u weer gaat spelen, moet de knie opnieuw worden onderzocht om te controleren of de gewrichtsband voldoende is genezen. Een speciale brace kan worden gebruikt om extra steun te geven wanneer de speler weer gaat sporten.

Operatie: Chirurgie is voorbehouden voor een mediaal collateraal ligament dat er niet in slaagt te genezen en de stabiliteit van de binnenknie te herstellen, zelfs niet na een periode van rust. Er zijn verschillende opties beschikbaar om dit letsel chirurgisch te behandelen, waaronder herstel of reconstructie van het ligament. Als het ligament wordt gereconstrueerd, wordt ofwel eigen weefsel van de patiënt of weefsel van een kadaver gebruikt. Het type operatie en het gebruikte weefsel zijn gebaseerd op het letsel en op de voorkeur van de chirurg en de patiënt.

Revalidatie na de operatie is vrij uitgebreid en er zijn vaak ten minste zes maanden nodig voordat kan worden overwogen om weer te gaan spelen.

Geplaatst op: 25/6/2008

Auteurs