Capibara’s
Capybaras zijn grote, Zuid-Amerikaanse zoogdieren die lijken op reusachtige cavia’s. Deze gelijkenis is niet toevallig, want ze zijn nauw verwant aan cavia’s en cavia’s. Deze waterminnende zoogdieren zijn eigenlijk de grootste knaagdieren die vandaag leven. Lees verder om meer te leren over de capibara.
Beschrijving van de Capybara
Capybaras zijn vrij groot, ze staan ongeveer twee voet hoog op de schouder. Ze hebben een bruine tot bruine dichte vacht, kleine oren, en een blokvormige kop. Ze hebben drie tenen aan hun achterpoten, en vier tenen aan hun voorpoten.
Intressante feiten over de Capibara
Deze wezens hebben de laatste tijd veel publieke belangstelling getrokken door virale video’s en foto’s. Deze reusachtige knaagdieren hebben nog meer interessante trucs in hun mouw!
- Uitmuntende zwemmers – Deze dieren worden als semi-aquatisch beschouwd, en brengen een groot deel van hun tijd in het water door. Ze hebben vliezen tussen hun tenen, waardoor ze efficiënter kunnen zwemmen. Ze kunnen ook tot vijf minuten onder water hun adem inhouden.
- Oneindige snijtanden – Zoals bij alle knaagdieren groeien de tanden van capibara’s oneindig door. Hun lange snijtanden, die worden gebruikt om planten te knagen, groeien hun hele leven door. Deze eigenschap is zeer nuttig voor hen, omdat het kauwen op plantaardig materiaal de tanden zeer snel kan afslijpen. Helaas, als deze dieren niet genoeg gelegenheid krijgen om te kauwen, kunnen hun tanden te lang worden voor hun mond. Overgroeide tanden kunnen hen verhinderen voedsel te eten, en ze kunnen verhongeren.
- “Nature’s Ottoman” – Deze dieren zijn hilarisch en schattig beroemd geworden door hun frequente rol als rustplaats voor andere dieren. Ze zijn gefotografeerd met vogels, konijnen, andere capibara’s, en zelfs apen zittend op hun hoofd of rug!
- Marking Morillo – Net als veel andere diersoorten, gebruiken deze dieren geurmarkering om met elkaar te communiceren. Ze hebben een klier boven op hun neus, die “morillo” wordt genoemd, en ook geurproducerende anale klieren. Ze gebruiken hun morillo en anaalklieren door elkaar om te markeren.
Habitat van de Capibara
Capybaras geven de voorkeur aan zeer dicht beboste habitats die in de nabijheid van watermassa’s liggen. Ze leven in meren, vijvers, rivieren, moerassen, moerassen en alles wat daartussen ligt. Van ontsnapte dieren is bekend dat ze gemakkelijk overleven in soortgelijke habitats buiten hun natuurlijke verspreidingsgebied, waaronder in Florida.
Distributie van de Capibara
Capybaras komen uitsluitend voor in Zuid-Amerika. Ze komen voor in elk Zuid-Amerikaans land behalve Chili.
Dieet van de Capybara
Deze knaagdieren zijn strikt herbivoor, wat betekent dat ze alleen plantaardig materiaal eten. Ze voeden zich met een grote verscheidenheid aan vegetatie. Enkele veel voorkomende voedingsmiddelen zijn zaden en bessen, grassen, waterplanten, en boomschors. Ze zijn over het algemeen zeer selectief, en voeden zich voornamelijk met een specifieke plantensoort, afhankelijk van het dier en de locatie.
Autocoprofagie
Capybaras zijn autocaprofagisch, dat wil zeggen dat ze hun eigen poep eten! Dit gedrag helpt hen de moeilijk afbreekbare cellulosemoleculen in hun dieet volledig te verteren. Het geeft ook hun natuurlijke bacteriële darmflora een boost, wat helpt hun immuunsysteem te onderhouden.
Capybara en menselijke interactie
Capybaras hebben een vrij stabiele populatie, ondanks de frequente jacht in Zuid-Amerika. Ze komen relatief veel voor in de meeste gebieden, en kunnen zelfs heel vriendelijk zijn. In sommige gebieden worden ze bejaagd voor hun vlees en hun vacht. In andere gebieden worden ze gedood omdat ze een concurrent vormen voor het vee.
Domesticatie
Capybaras zijn semi-domesticated. Ze zijn gekweekt voor hun vlees en hun huid in Zuid-Amerika. De dieren worden geselecteerd op vleesproductie, vachtkwaliteit en algemene aanleg. Selectief fokken en het gebruik door de mens wijzen erop dat dit dier gedomesticeerd is, hoewel de omvang van die domesticatie onbekend is.
Is de capibara een goed huisdier
In sommige staten is het legaal om een capibara te bezitten. Ze zijn moeilijk te verzorgen, omdat ze toegang tot veel land nodig hebben om te foerageren, en water om in te zwemmen. Omdat ze selectief zijn in hun voedsel, kan het moeilijk zijn om ze de juiste voeding te geven die ze nodig hebben.
Capybara Verzorging
Capybaras in menselijke zorg moeten veel ruimte hebben om te zwerven, en anderen van hun soort om ze gezelschap te houden. Ze moeten ook veel water hebben om in te zwemmen en te soppen, en voldoende voeding om in hun behoeften te voorzien. In de menselijke zorg worden ze meestal gevoed met een zetmeelarm, vezelrijk koekje, en aangevuld met groenten, Bermuda hooi, en vrije toegang tot gras.
Gedrag van de Capibara
Capybaras leven meestal in kleine familiegroepen met een dominant mannetje, vrouwtjes, enkele ondergeschikte mannetjes, en jongen. Het leven in een groep geeft hen extra waakzaamheid tegen roofdieren. Ze brengen een groot deel van hun tijd in het water door, en duiken vaak onder om aan roofdieren te ontsnappen.
Productie van de Capibara
Vrouwelijke capibara’s kiezen zelf met welk mannetje ze willen paren, meestal met het dominantste mannetje in haar groep. Ze paart alleen in het water, en verlaat het water of dompelt zich onder als ze niet wil paren.
Zijn draagtijd bedraagt 130-150 dagen, en ze baren gemiddeld 4 jongen. Haar jongen beginnen binnen een week gras te eten, maar worden over het algemeen pas na 16 weken volledig gespeend. Andere wijfjes helpen bij de verzorging van de jongen, en de pups blijven bij de familiegroep.