Wat het seizoen direct na de lente betreft, dat is een makkie om te conceptualiseren. Zomerbier is makkelijk. Zomer is vakantie. Zomer is slippers en barbecues op het achterdek. Stranden. Zonovergoten vergezichten. Mensen krijgen de zomer. De lente is vaak slechts een voorbode.

Toch zijn er bieren die bijzonder lekker zijn in deze iets warmere maanden. Het zijn niet noodzakelijk seizoensgebonden releases en misschien is dat maar goed ook. De lentemaanden lijken de dumpplaats te zijn geworden voor brouwerijen die niet weten waar ze hun meest experimenteel onaangename brouwsels moeten droppen.

Advertentie

In plaats daarvan ontstaan de perfecte bieren van de lente uit bepaalde stijlen. En deze stijlen zijn over het algemeen niet zo zwaar op het gehemelte, noch zo sterk in alcohol als de herfst en winter bieren die hebben gedomineerd de vorige zes of zo maanden. Ze zijn over het algemeen ook lichter van kleur – en lichter op de buik.

Hier zijn vier van dergelijke stijlen om diep uit te drinken voordat het te warm wordt.

Helles

Deze stijl ontstond als een Duits antwoord op de raketachtige opkomst van pils aan het eind van de 19e eeuw uit het toenmalige Oostenrijk-Hongarije. De brouwerij Spaten in München bracht eind maart 1894 de eerste Helle uit, omdat ze niet zeker wist of de Duitsers, die gewend waren aan eeuwenlang donkerder en zwaarder bier, een lichter gekleurd pilsbier met een lichtere smaak zouden omarmen.

Ze zouden het doen.

Helles – ruwweg “een lichtere” in het Duits – is per definitie niet erg hoppig of bitter. In plaats daarvan is het moutig zoet en bij uitstek drinkbaar, zo licht als maar kan zijn op de buik. Ook Helles, zo wordt gezegd, is in feite de enige bierstijl voor degenen die zeggen dat ze niet echt van bier houden.

Het alcoholvolume daalt over het algemeen van ongeveer 4 procent tot 6 procent, waardoor helles positief sessionable is voor lome meimiddagen.

Aanbevolen: Queen City Brewery South End Lager; Victory Helles Lager; Cigar City Hotter Than Helles

Pilsner

Wat dat machtige pilsner uit het nu Tsjechische stadje Pilsen betreft, daar zijn inmiddels zoveel versies van dat het moeilijk is om nog te beseffen hoe revolutionair het pilsner was toen het in de vroege jaren 1840 werd geboren.

Tot aan het pilsbier waren de meeste bieren donkerder, zwaarder bier – denk aan stouts en een andere 19e-eeuwse uitvinding, portbieren – of ze waren op zijn minst troebel, vooral die op basis van tarwe. Helder, schoon, knapperig – dat waren geen adjectieven die toen op bier werden toegepast. Toen kwam het pilsbier met zijn heldere, gouden tint en zijn zuivere, knapperige, bijna kruidige smaak, en het spel veranderde snel.

Het bekendste pilsmerk is Budweiser, hoewel we maar vriendelijk moeten zeggen dat het waarschijnlijk niet het beste voorbeeld is. Er zijn tal van betere die er zijn, heerlijk directe, straight-ahead iteraties van de Tsjechische blockbuster. Deze merken maken van pils de stijl voor mensen die gewoon een biertje willen, zonder de froufrou of het hoge alcoholgehalte. De meeste pilsners zullen helles nabootsen in hun ABV percentages.

Aanbevolen: Lagunitas Pils; Oskar Blues Mama’s Little Yellow Pils; Two Roads Ol’ Factory Pils

Cream Ale

Een van de slechts drie bierstijlen die in de VS zijn ontstaan. Cream ale heeft een licht body en is licht bitter, maar veel minder bitter dan de meeste andere ales, met name India pale ale, een stijl die veel ambachtelijke bieren voortbrengen. Cream ales hebben ook een bijna broodachtige smaak en moeten een zoete afdronk hebben.

De stijl ontstond aan het eind van de 19e eeuw en het begin van de 20e als een Amerikaans antwoord op kolsch, dat zelf een Duits antwoord was op het uit Tsjechië afkomstige pilsner (zie hieronder – zo veel van bierstijlen is Six Degrees of Separation). Brouwers gebruikten hulpstoffen zoals maïs en rijst om de body te verlichten van wat normaal een dikker, rijker ale zou zijn geworden. Cream ales werden ook gegist en gerijpt bij lagere temperaturen dan hun ale neven.

Het eindproduct? Dat lichter smakende, bijna zoete bier met een ABV van ongeveer 5 procent.

Voor een tijd beginnend in de vroege jaren 1960, was cream ale de best verkochte ale stijl in een Amerika gaga voor pilsner lagers zoals Budweiser. Die verkoopstijging was bijna volledig te danken aan de ongeveer miljoen vaten cream ale die elk jaar uit de Rochester, New Yorkse Genesee Brewing Co. rolden.

Die verkoop ebde, vooral tegen de late jaren 1970 opkomst van light bier, een andere in Amerika geboren bierstijl. Cream ales, echter, zijn zeer terug in zwang, en Genesee’s handtekening is weer op grote schaal beschikbaar.

Aanbevolen: New Glarus Spotted Cow; Sixpoint Sweet Action; Terrapin Golden Ale

Kolsch

Net als cream ale is kolsch een ander soort ale-meets-lager-stijl. En net als helle werd kolsch in wat nu Duitsland is – in dit geval Keulen – in de 19e eeuw geboren als reactie op de opkomst van pilsbier. Kolsch werd ook, min of meer, het Duitse antwoord op de Engelse pale ale.

Van de vier hier genoemde stijlen, is kolsch waarschijnlijk de volmondigste smaak. Het is gemaakt op vrijwel dezelfde manier als cream ale: een ale die is gegist en gerijpt bij lagere temperaturen. Het mist echter de zoetheid van cream ale, of die van helle, voor die kwestie, en zal overkomen als pittiger en bijna stekelig, maar uiteindelijk schoon op de finish.

Zoals alle andere stijlen hier, kolsch zal schenken een soort stro-glash-gouden kleur, en zal aan de lagere kant van het ABV spectrum (althans naar Amerikaanse maatstaven). Hij zou ook knisperend verfrissend moeten smaken, en daarom raden velen hem aan voor de warmere zomerdagen. Wij zeggen nu beginnen.

Aanbevolen: Saint Arnold Fancy Lawnmower; New Holland Full Circle; Ballast Point Yellowtail

Tom Acitelli is de auteur van The Audacity of Hops: De geschiedenis van Amerika’s Craft Beer Revolution. Zijn nieuwste, Amerikaanse wijn: A Coming-of-Age Story, is een finalist voor de 2016 James Beard Award voor het beste drankboek.