Wikimedia Commons

Choć technicznie rzecz biorąc są to owoce, pomidory mieszczą się w kategorii „warzyw”, według Sądu Najwyższego.

Sąd Najwyższy wydał to orzeczenie w sprawie pomidorów w 1893 r. w sprawie wniesionej przez członków rodziny Nix przeciwko Edwardowi Heddenowi, kolekcjonerowi w Porcie Nowy Jork, w celu odzyskania opłat, które wydali na transport pomidorów.

Nixowie złożyli pozew na podstawie Taryfy z 1883 r., która wymagała podatków od importowanych warzyw – ale nie owoców.

Botanicznie, każda struktura niosąca nasiona, utworzona z zalążni rośliny okrytozalążkowej (kwitnącej) jest owocem. Ponieważ pomidor chroni i zawiera nasiona swojej rośliny gospodarza, ta soczysta kula jest technicznie owocem. Niektórzy mogą być zszokowani, gdy dowiedzą się, że cukinia też jest owocem.

Klasyfikacje ogólne lub kulinarne, jednakże, mają tendencję do różnienia się od botanicznych. Większość ludzi uznałaby pomidora za warzywo. I sąd zasadniczo podał to rozumowanie w sprawie Nix v. Hedden: Pomidor jest warzywem, ponieważ ludzie uważają, że jest.

Argumenty były krótkie i proste. Obrońca oskarżonego odczytał definicje ze Słownika Webstera „grochu”, „bakłażana”, „ogórka”, „kabaczka” i „papryki” jako dowody.

Powód następnie zrobił to samo (dodając Worcester’s Dictionary) z definicjami „ziemniaka”, „rzepy”, „pasternaku”, „kalafiora”, „kapusty”, „marchwi” i „fasoli”. Technicznie rzecz biorąc, fasola jest rośliną strączkową, ale w mowie potocznej również zalicza się do kategorii warzyw.

Sąd jednogłośnie zdecydował, że naukowa klasyfikacja pomidora nie zmienia języka potocznego. Dlatego też ustawa o taryfach celnych miała na celu opodatkowanie pomidorów. A rodzina Nixów nie odzyska swoich pieniędzy. Opinia sądu brzmiała następująco:

Botanicznie rzecz biorąc, pomidory są owocami winorośli, podobnie jak ogórki, kabaczki, fasola i groch. Ale w potocznym języku ludzi, zarówno sprzedawców jak i konsumentów żywności, wszystkie te warzywa są uprawiane w ogrodach kuchennych i spożywane na surowo lub po ugotowaniu, podobnie jak ziemniaki, marchew, pasternak, rzepa, buraki, kalafior, kapusta, seler i sałata, są zwykle podawane na kolację w, z lub po zupie, rybie lub mięsie, które stanowią główną część posiłku, a nie, jak owoce na ogół, jako deser.

Rząd USA porzucił Taryfę z 1833 r. na rzecz Czarnej Taryfy z 1842 r., którą później zastąpiła Taryfa Walkera. Ale orzeczenie sądu w sprawie klasyfikacji pomidorów nadal stoi i nadal wpływa na postępowania prawne. W innych sprawach Sądu Najwyższego, takich jak Saltonstall v. Wiebusch & Hilger i Cadwalader v. Zeh, powoływano się na Nix v. Hedden, zwykle w odniesieniu do płatności zaległych podatków.