Oh, selfies.

Przynętą selfie jest kuszący pomysł, że możemy być postrzegani przez resztę świata w taki sam sposób, w jaki widzimy siebie. Pod odpowiednim kątem, w odpowiednim świetle, z odpowiednim wyrazem twarzy. Nie dziwnie oświetleni, pod niezręcznym kątem i parsknięci na żart, jak na zdjęciach, które robią nam inni ludzie. Nie, selfie to starannie skomponowane zdjęcie, we wszystkich najlepszych aspektach. Selfies mają moc sprawiania, że czujemy się świetnie, lub – w dni, w których nie możemy znaleźć naszego kąta – sprawiają, że czujemy się zgniło.

Selfies pozwalają nam zbadać i ponownie stworzyć nasz własny wizerunek w sposób, który czujemy się komfortowo z. W naszym świecie ogarniętym obsesją na punkcie wyglądu, nasz wygląd jest prawdziwą walutą i to zupełnie naturalne, że chcemy z nim eksperymentować i upewnić się, że kontrolujemy go tak bardzo, jak tylko jesteśmy w stanie. Cały czas pracuję z ludźmi, pomagając im tworzyć fotografie, które pokazują ich z jak najlepszej strony, więc z przykrością zobaczyłam ostatnie artykuły, w których była mowa o ludziach chcących poddać się operacji plastycznej, ponieważ uważają, że ich nos wygląda za duży na zdjęciach typu selfie i nie rozumieją, że zdjęcia typu selfie nie są dokładnym odzwierciedleniem rzeczywistości. Więc pomyślałem, że zrobię tutaj demo i wyjaśnię trochę o tym, jak aparaty fotograficzne zniekształcają twarz, więc możesz przestać się denerwować, iść pewnie w kierunku swoich marzeń i żyć swoim najlepszym życiem, a nie martwić się o to, że twój nos naprawdę jest taki duży, bo na pewno nie jest.

Starałem się jak mogłem, aby wyjaśnić to w kategoriach świeckich, bez zbyt wielu szczegółów, ale proszę pytać, jeśli coś nie jest jasne. (Jeśli jesteś osobą techniczną/kamerzystą i chcesz „Cóż, właściwie…” mnie o cokolwiek w tym artykule, nie pytaj.)

Wszystkie fotografie to kłamstwa

Musisz zrozumieć, że jako profesjonalny fotograf portretowy nie wierzę, że istnieje coś takiego jak „prawdziwe” zdjęcie osoby – zdjęcie, które pokazuje ludzką twarz lub formę dokładnie taką, jaka jest. (Nie chcielibyśmy tego, nawet gdyby istniało). Wszystkie zdjęcia są kłamstwami, zniekształceniami prawdy, a w przypadku selfies jest to podwójnie potrójne. Każde istniejące zdjęcie jest zmienione i ograniczone przez wiele czynników, w tym przez sam aparat, ogniskową obiektywu, którego używamy, oświetlenie i pozowanie obiektu oraz perspektywę, z której zdjęcie zostało zrobione. Aparat nie tylko (jak zapytał mnie mój przyjaciel) „rejestruje to, co jest”. Daleko od tego, aparat zniekształca wszystko, cały czas, i fotograf też to robi – to nasza praca.

To, co aparat naprawdę „widzi”, jest ograniczone. Aparat nie jest jak ludzkie oczy, które mogą zobaczyć całą scenę w stereo i użyć mózgu do przetworzenia jej i wzięcia pod uwagę względnej odległości/perspektywy. Nasze mózgi zawsze biorą pod uwagę relacje przestrzenne między obiektami. Ale kamera (monowizja, tylko jedno „oko”) może to zmienić, sprawiając, że rzeczy wydają się nieproporcjonalne względem siebie. To zjawisko/technika jest nazywana wymuszoną perspektywą.

Ex: Tak, wiem, że ręka modelki nie jest większa niż jej głowa, kiedy wyciąga ją w moją stronę w prawdziwym życiu.

(BTW: Perspektywa wymuszona w kamerze jest jak Peter Jackson zrobił sporą część Władcy Pierścieni i powinieneś to sprawdzić, bo to bardzo fajne zobaczyć za kulisami.)

Więc wiemy, że perspektywa jest inna na zdjęciach. Zapamiętaj to – cokolwiek blisko aparatu będzie wyglądało na większe, a cokolwiek dalej od aparatu będzie wyglądało na mniejsze, a mózg nie skoryguje tego na zdjęciu tak, jak zrobiłby to na żywo.

Więc dlaczego i jak Selfie powoduje zniekształcenia?

Jak więc możemy zrozumieć, w jaki sposób aparat smartfona zniekształca naszą twarz i czy możemy to wykorzystać na naszą korzyść lub niekorzyść?

Po pierwsze, pamiętaj, że to odległość, a nie szerokość obiektywu – Powszechnie uważa się, że selfie są zniekształcone, ponieważ aparaty telefonów komórkowych używają obiektywów o naprawdę szerokim kącie. I to jest poniekąd prawda, ale nie do końca. To tylko skrótowy sposób mówienia o tym zjawisku.

Patrz, obiektyw szerokokątny pozwoli ci zobaczyć większy wycinek sceny przed tobą. To jest naprawdę miłe dla robienia krajobrazów i uchwycenia dużej części sceny. Dłuższy obiektyw wytnie rzeczy po bokach i po prostu uchwyci mniejszy wycinek sceny przed Tobą. Jeśli są to obiektywy o stałej długości (nie mają możliwości zoomu) i chcesz zmienić, jaką część sceny może uchwycić aparat, musisz fizycznie przejść w kierunku obiektu lub oddalić się od niego. Following?

Ex: Here is a really professional and 100% scientific rendition of what a wide-angle vs not-so-wide angle lens can „see” when you take a photo. (Wyobrażam sobie, dlaczego jestem fotografem, a nie malarzem.) Ukośne linie/krawki pokazują, co obiektyw szerokokątny może zobaczyć w danej scenie, a co dłuższy obiektyw, gdy aparat znajduje się dokładnie w tej samej pozycji. Więc jeśli chcę tylko osobę na zdjęciu, musiałbym się do niej zbliżyć, tak?

Powód, dla którego ma to znaczenie dla selfie jest taki, że kiedy robimy sobie zdjęcie, zazwyczaj chcemy wypełnić kadr, prawda? W większości przypadków, kiedy robisz selfie, będzie ono przedstawiać tylko twoją twarz, a nie twoją twarz i twoje podniszczone spodnie od piżamy, brudną stertę prania i kota liżącego się w tle itd. Masz zamiar uzyskać ładne i blisko i skupić się na swojej bomby winged eyeliner. W rzeczywistości, z ręcznym, przednim aparatem jesteś ograniczony do długości ramienia, prawda? Będziesz miał długość ramion lub bliżej.

Problem polega więc na tym, że kiedy zbliżamy się do kogoś, aby zrobić zdjęcie, jego nos jest znacznie bliżej obiektywu niż jego oczy, prawda? Pomyśl o tym, co widzi aparat. Widzi nos lub podbródek bardzo blisko, a oczy wydają się być znacznie dalej. Pamiętasz, co mówiliśmy o tym, że rzeczy, które są blisko aparatu są większe, a te, które są dalej, są mniejsze? Widzisz, do czego zmierzam. Tak właśnie sprawiasz, że twój nos i/lub podbródek wyglądają na ogromne i zniekształcone dla obiektywu szerokokątnego.

W każdym razie, to jak blisko musimy podejść do przedmiotu, aby wypełnić nim kadr, a nie szerokość obiektywu, sprawia, że portrety wykonane obiektywem szerokokątnym są bardziej zniekształcone. Czy to ma sens? Gdybym zrobił ci zdjęcie aparatem telefonu komórkowego z odległości 12 stóp, twoja twarz nie byłaby zniekształcona, mógłbyś ją powiększyć, a twoja twarz wyglądałaby proporcjonalnie. (Ale wtedy nie byłoby to również zdjęcie bardzo wysokiej jakości, probs.)

Więc nawet jeśli zamierzam pokazać ci serię zdjęć zrobionych z różnymi ogniskowymi, pamiętaj, że nie chodzi o ogniskową, chodzi o odległość od aparatu do obiektu. Po prostu musiałem używać różnych ogniskowych, aby kadrować ujęcie w ten sam sposób, ponieważ ciągle cofałem się od obiektu. Czy to ma sens? Tak? Dobrze.

Examples of Facial Distortion at Varying Distances/Focal Lengths

Miałem kilka modelek w studio i fotografowałem je przy różnych ogniskowych/odległościach, aby stworzyć poniższe zdjęcia. Zamieszczam tu zdjęcia wykonane przy 17mm (najszersze i najbardziej zniekształcone), 50mm (bliższe temu, co widzi ludzkie oko) oraz 200mm (bardzo skompresowane/spłaszczone). Dla zdjęć 17mm byłem w odległości około 8 cali, dla zdjęć 50mm byłem w odległości około 4 stóp, a dla zdjęć 200m byłem w odległości około 10-12 stóp. Zaobserwuj jak aparat zniekształca ich cechy w zależności od odległości. (I wielkie podziękowania dla wszystkich moich modeli, którzy zgodzili się na umieszczenie w sieci niepochlebnych zdjęć w ramach ilustracji tego tematu.)

George: Zobacz jak jego twarz jest węższa w ujęciu szerokokątnym/bliskim, ale jego nos wygląda na dużo większy? Zaobserwuj również sposób, w jaki jego ramiona wydają się pochylone/skrzywione w dół w ujęciu szerokokątnym. Sprawdź również względną szerokość jego szyi w stosunku do twarzy w pierwszym ujęciu i ostatnim. To wszystko są zdjęcia George’a, ale które z nich jest zdjęciem tego, jak George „naprawdę” wygląda? Żadne z nich. Jak już mówiłem, wszystkie zdjęcia to kłamstwa. To wszystko są przybliżenia wyglądu George’a, to wszystko.

Grace: Tu to samo, sprawdź szerokość twarzy, szerokość szyi i nachylenie barków. Pierwsze, szerokokątne zdjęcie daje niemal wygląd rodem z anime, kiedy widać jak duże są oczy/czoło w porównaniu z podbródkiem i ustami. Bardzo łatwo jest odtworzyć ten efekt anime za pomocą aparatu telefonu komórkowego.

Wykonałam wszystkie te zdjęcia w ciągu 2-3 minut od siebie. Które z nich jest tym, jak Grace „naprawdę” wygląda?

Kaitlyn: Rozumiesz teraz, o co chodzi? To jest uniwersalne. To, jak wyglądamy na zdjęciu, zależy od miliona czynników innych niż nasz rzeczywisty wygląd. Zobacz, o ile większy nos Kaitlyn wygląda na pierwszym zdjęciu vs ostatnim, i o ile grubsza szyja wygląda na prawym zdjęciu.
Więc które zdjęcie jest „poprawne?” Co to jest właściwy obiektyw / odległość dla dokładnego portretu? To wszystko jest kwestią gustu i osobistej estetyki, w połączeniu z tym, jak chcesz przedstawić osobę, która stoi przed tobą. Nie ma uniwersalnej odpowiedzi.

Yikes, How do We Get Good a Good Photo Then?

To jest miejsce, gdzie bycie dobrym i doświadczonym fotografem portretowym wchodzi w grę. Ponieważ są pewne rzeczy dotyczące tego typu zniekształceń, które zdecydowanie można wykorzystać na swoją korzyść, a na pewno rzeczy, na które należy zwracać uwagę podczas fotografowania ludzi o różnych cechach/typach ciała.

Na przykład, podczas fotografowania cięższej osoby, która chce wyglądać mniej, można sprawić, że głowa tej osoby będzie wyglądać na większą w proporcji do jej ciała, używając szerszego (35 lub 50 mm) obiektywu i fotografując pod nieco wyższym kątem. (Jeśli w ten sam sposób sfotografujesz bardzo szczupłą osobę, to absolutnie zamienisz ją w bobblehead). Jeśli fotografujesz kogoś, kto ma, powiedzmy, większy tyłek, który chciałby zminimalizować, poproś go o subtelne odchylenie bioder do tyłu w kadrze i przybliżenie klatki piersiowej i ramion. W ten sposób będą wyglądać o wiele bardziej proporcjonalnie.

Możesz użyć odległości od obiektu, kąta kamery, oświetlenia i pozowania, aby radykalnie zmienić wygląd osoby, a wszystko to nawet bez otwierania Photoshopa lub jakiejkolwiek aplikacji do edycji.

Tutaj jest kilka moich zdjęć do zademonstrowania:

• Zrobiłem lewe zdjęcie w studiu z obiektywem 60 mm, gdy testowałem konfigurację oświetlenia. To było tak daleko, jak tylko mogłem i nadal mogłem używać mojego przewodowego wyzwalacza, więc jest to o wiele bliżej niż fotografowałbym klienta, a także lekko wysuwam podbródek do przodu. Spójrzcie na szerokość mojej szczęki. Spójrzcie na rozmiar moich okularów w porównaniu z rozmiarem mojej twarzy. Mam silną szczękę, ale nie całkiem ten Jay Leno poziom silny.
• I wziął środkowy obraz później tego samego dnia z moim telefonem komórkowym, aby pokazać przyjacielowi mój nowy Gryffindor szalik. Spójrz na szerokość mojej szczęki i wielkość mojego podbródka tam. Nawet jeśli jest to szerszy obiektyw, zmieniłem kąt i przybliżyłem moje czoło do aparatu, a podbródek dalej, co zmienia ich postrzegany rozmiar. Spójrz na rozmiar moich okularów vs rozmiar mojej twarzy.
• Zrobiłem prawy obraz ostatniej jesieni z ekstremalnym kątem w dół by pokazać moją niesamowitą łatę Vichcraft i przypadkowo wziąłem około 75 funtów z mojej ramy robiąc moją głowę wyglądającą proporcjonalnie dużo większą. Spójrzcie, o ile większe są moje okulary na tym ostatnim zdjęciu niż na pierwszym. Ta sama twarz, te same okulary.

Które z tych zdjęć naprawdę wygląda jak ja? Wszystkie z nich? Żadne z nich? Do diabła, jeśli wiem.

So What’s the Point Here?

Całym punktem tego postu jest to, że zdjęcia mają moc sprawiania, że czujemy się wspaniale lub nędznie o sobie, a im więcej pracuję ze zdjęciami, tym bardziej jestem nieugięty, że one nigdy nie odzwierciedlają i nie będą odzwierciedlać rzeczywistości. Widzisz swoje kiepskie zdjęcie? Meh, to prawdopodobnie nie jest to, jak wyglądasz. Świetne zdjęcie? Hurra! To prawdopodobnie też nie jest to, jak wyglądasz. Wiem, że to trudne, ale dobrze jest poćwiczyć uwalnianie władzy, jaką zdjęcia mają nad tym, jak o sobie myślisz. Pozwól, by cudowne zdjęcie przyniosło Ci radość i pozwól, by złe zdjęcie odeszło. Robiłam zdjęcia tej samej osobie w odstępie kilku sekund, które sprawiały, że wyglądała ona na przemian śmiesznie i wzniośle. Czy te zdjęcia w ogóle zmieniły charakter lub wygląd tej osoby? Nie. To tylko zdjęcia. Są zniekształconymi obrazami uchwyconymi w określonym momencie i przybliżają wygląd osoby.

Wierzę w transformacyjną jakość dobrej fotografii, która przynosi ludziom pewność siebie i radość. W przeciwnym razie po co robić to, co robię? Wierzę również, że gdy raz dostrzeżemy w kimś piękno, naprawdę trudno go nie dostrzec. Być może nigdy nie zwróciłeś uwagi na jakąś osobę w swoim życiu, ale potem widzisz jej wspaniały portret lub zdjęcie głowy i myślisz – wow, nigdy nie zdawałem sobie sprawy, że jest tak oszałamiająca! Nigdy się tego nie oduczysz, będziesz postrzegał tę osobę jako bardziej atrakcyjną od tego momentu, ponieważ kiedy jesteś wokół niej, zobaczysz błyszczące oczy, silną szczękę, świecącą skórę, cokolwiek to było, co udany obraz uchwycił.

Więc, czy wspaniałe portrety są grzecznymi fikcjami? Może i tak, ale nawet kiedy ludzie malowali tylko portrety, zawsze były one grzecznymi fikcjami. (Malarze nie dodawali blizn po trądziku, zabłąkanych włosów i podwójnych podbródków. Nie ci, którzy chcieli zachować swoje głowy, w każdym razie.)

Moim celem ze wszystkimi moimi klientami jest uchwycenie ich portretu, który reprezentuje ich najlepsze ja, w ich najlepszym dniu, widziane oczami kogoś, kto ich kocha, i mieć je nosić ten obraz w ich głowie jako ich wyobrażenie o tym, jak naprawdę wyglądają. Myślę, że to dobry sposób, aby przejść przez świat, i mam nadzieję, że ten post pomoże Ci zrobić to samo!

Proszę dać mi znać, jeśli coś, o czym mówiłem nie ma sensu, a ja cię link do niektórych znacznie bardziej technicznych i suchsze wyjaśnienia tych zjawisk! I upewnij się, że śledzisz mnie na Facebooku i/lub Instagramie po więcej treści takich jak ta!

PS: Oto kilka końcowych zdjęć z moich sesji z George’em, Grace i Kaitlyn. Jeśli jesteś zainteresowany headshotem lub sesją portretową, napisz do mnie na [email protected].

.