NEW ZEALAND ENGLISH Skrócona forma NZE. Język angielski używany w Nowej Zelandii, kraju położonym na południowym Pacyfiku i należącym do COMMONWEALTH. Język angielski jest używany w Nowej Zelandii od ponad 200 lat, od pierwszej wizyty kapitana Jamesa Cooka i jego anglojęzycznej załogi w 1769 roku. Zapisał on w swoim dzienniku kilka słów MAORI, takich jak pah (ufortyfikowana wioska) i podczas późniejszej wizyty pounamu (kamień zielony lub nefryt), które później stały się częścią słownictwa wszystkich Nowozelandczyków. Jednak bardziej realistycznym punktem wyjścia jest rok 1840, kiedy to Maorysi, mieszkańcy wysp od IX wieku, przekazali kawanatanga (governorship, interpretowane przez Brytyjczyków jako suwerenność) Koronie Brytyjskiej w Traktacie z Waitangi. Od tego czasu osadnicy z Wysp Brytyjskich zaczęli napływać coraz liczniej, przywożąc ze sobą swoje regionalne sposoby mówienia. Często rysuje się podobieństwa między AusE i NZE. Chociaż te dwie odmiany nie są w żadnym wypadku identyczne, dla osób postronnych są one często nie do odróżnienia. Niektórzy fonetycy uważają, że istnieje społeczne i historyczne kontinuum, w którym można wyróżnić trzy odmiany wymowy: Cultivated New Zealand, General New Zealand, oraz Broad New Zealand. Jeśli tak jest, to NZE jest podobne do AusE, w którym te kategorie są ogólnie ustalone, ale inni fonetycy uważają tę kwestię za nieudowodnioną. Wielu mówców NZE dzieli z wieloma mówcami AUSTRALIAN ENGLISH i CANADIAN ENGLISH nawyk używania w zdaniach oznajmujących odchylenia głosu w górę, często uważanego przez nie-Nowozelandczyków za efekt niepewności, jak gdyby proszący o potwierdzenie stwierdzenia. Ten wzorzec intonacyjny służy jednak do sprawdzenia, czy ktoś nadal podąża za tym, co się mówi. Zobacz AUSTRALASIAN ENGLISH.

Pronunciation

NZE jest nie-rhotic, z wyjątkiem Southland BURR, użycie przez niektórych mówców w Southland i Otago, Wyspa Południowa, z /r/ w słowach takich jak pozwolić i serce. Uważa się, że pochodzi on ze ScoE, ponieważ Otago było osadą w przeważającej mierze szkocką. Mówi się, że normą wykształconego NZE jest PRONUNCJA ODBIORCZA BBC World Service. Jest jednak stosunkowo niewiele osób mówiących RP w Nowej Zelandii, większa część mówi tym, co jest obecnie nazywane NEAR-RP. Jego spółgłoski nie różnią się znacząco od tych w RP, poza tym, że rozróżnienie wh/w jest często zachowane w słowach takich jak which/witch. W słowach takich jak wharf, gdzie nie istnieje near-HOMONYM *warf, aspiracja jest mniej wykrywalna.
Cechy Generalnej Nowej Zelandii obejmują: (1) Takie słowa jak ham, pen postrzegane przez outsiderów jako 'hem’, 'pin’. (2) Centralizacja krótkiego i do SCHWA: statki wymawiane /ʃəps/ w przeciwieństwie do General Australian /ʃips/. Użycia te są czasami piętnowane w druku jako „shups” i „sheeps” odpowiednio. (3) Zachowanie RP 'ah’ w castle /kɒːsl/, dance /dɒː:ns/ w przeciwieństwie do ogólnoaustralijskiego /kæsl, dæns/. (4) Schwa używana w większości nieakcentowanych sylab, w tym /ə’fɛkt/ zarówno dla affect jak i effect, oraz /’rʌbəʃ/ dla rubbish. (5) Tendencja do wymawiania grown, mowen, thrown jako disylabiczne ze schwa: 'growen’, 'mowen’, 'throwen’. (6) Charakterystyczna wymowa niektórych słów: geyser rymujące się z „riser”, oral ze „sorrel”; pierwsza sylaba vitamin jak „high”, jak w AmE i ScoE; Zea z Zealand wymawiane z samogłoską kit. Sporadyczne wymowy, takie jak basic /’bæsɪk/ i menu /’miːjuː/ są również słyszalne. (7) Tendencja do dyftongizacji niektórych długich samogłosek, rozpoczynających się schwa, jak w boot /bəuːt/ i bean/been /bəiːn/. (8) Wydłużenie końcowego -y w takich słowach jak city, happy: /’sətiː/, /’hæpiː/. (9) Pełna wymowa -day w Monday, Tuesday, itd. (10) Polityka Broadcasting Corporation, aby słowa i nazwy miejsc pochodzenia maoryskiego były wymawiane przez spikerów jak w języku maoryskim, a nie w formach anglicyzowanych. kowhai nie /’kəω(W)ɑɪ/but /’ɔːfai/.

Gramatyka

(1) Standard NZE jest we wszystkich intencjach i celach taki sam jak standard BrE. Jednakże, formy liczby mnogiej rooves i wharves są preferowane zamiast roofs i wharfs, a w pisowni Nowozelandczycy, podobnie jak Australijczycy, używają -ise jak w centralise, a nie -ize. Chociaż -ise jest powszechne w BrE, -ize jest powszechnie używane. (2) Rzeczowniki pochodzenia maoryskiego często pojawiają się w NZE, tak jak w samym języku maoryskim, bez znacznika liczby mnogiej: iwi plemię, jak w A Maori nation exists comprising various iwi (nie iwis); marae dziedziniec domu spotkań, jak w Marae have always been open to all (nie maraes). Samo słowo Maori jest obecnie powszechnie używane w mowie i piśmie w kontekście liczby mnogiej bez końcowego -s: bezsilność, która frustruje tak wielu Maorysów. Takie użycie jest jednak obecnie kontrowersyjne. (3) W ostatnich dziełach literackich, maorysi posługujący się niestandardowym angielskim zaczęli być portretowani, zwracając uwagę na składniowe aspekty maoryskiego angielskiego: Here’s your basket nearly finish ( Patricia Grace, 1986); You big, brave fellow, eh? ( Bruce Mason, 1963).

Słownictwo

Wobec braku wyczerpującego słownika NEZ na zasadach historycznych, liczba charakterystycznych słów nie może być oszacowana z jakąkolwiek pewnością, ale suma ta jest prawdopodobnie mniejsza niż jedna trzecia z 10.000 deklarowanych dla AusE. Słownictwo to dzieli się na pięć klas: LOANWORDS z języków polinezyjskich, słowa wykazujące rozszerzenie lub odejście od znaczeń ogólnych słów angielskich, wyniesienie regionalnych słów BrE do standardowej waluty, loanwords z AusE oraz odrębne regionalne formy słów. Bardziej szczegółowo, są to:

Pożyczki od Maorysów.

Oprócz nazw flory i fauny, istnieje rosnąca liczba maoryskich słów pożyczkowych dla abstrakcyjnych pojęć i plemiennych układów i zwyczajów: aue wtrącenie wyrażające zdziwienie, niepokój, itp, haere mai – pozdrowienie, iwi – lud, plemię, mana – władza, prestiż, autorytet, manuwhiri – odwiedzający, gość, mauri – zasada życia, rahui – znak ostrzegający przed wtargnięciem, tupuna – przodek. Są też pewne czasowniki, takie jak hikoi – maszerować, hongi – naciskać nosem. Niektóre słowa maoryskie zostały zangielszczone do tego stopnia, że nie wyglądają już jak słowa maoryskie: biddy-bid roślina z kłującymi zadziorami (maoryskie piripiri), cockabully mała rybka (maoryskie kōkopu), kit kosz na len (maoryskie kete).

Słowa zapożyczone z języka samojedzkiego.

Słowa zapożyczone z języka samojedzkiego nie są powszechnie używane przez nowozelandczyków nie będących Samoańczykami. Należą do nich: aiga – rozszerzona rodzina, fale – dom, palagi – nie-Samoańczyk, talofa – ceremonialne pozdrowienie i zwrócone słowo pożyczkowe afakasi – półkasta.

Rozszerzenia i zmiany.

Adaptacje ogólnych słów angielskich obejmują: bach a holiday house at beach (a clipping of bachelor), creek (also AusE) a stream, crook (also AusE) ill, go crook at (also AusE) to be angry with, farewell as in to farewell someone (also AusE) to honour that person at a ceremonial occasion, section a building plot, tramp to walk for long distances in rough country, hence tramper one who does this.

Standaryzacja słów dialektu brytyjskiego angielskiego.

Słowa dialektu BrE awansowane do standardu, wszystkie również AusE, obejmują: barrack krzyczeć lub zazdrościć (na graczy w grze, itp.), bowyang opaska lub pasek wokół nogawki spodni poniżej kolana, aby zapobiec ciągnięciu spodni po ziemi, burl próba, jak w give it a burl, chook kurczak, ptactwo domowe, dunny toaleta, larrikin chuligan, lolly słodycz dowolnego rodzaju, szczególnie gotowany, Rafferty’s rules brak jakichkolwiek zasad, smooge pokaz miłosnych uczuć, wowser wesołek lub psuj. Distinct word forms. Regionalne monety obejmują związki, stałe frazy i zdrobnienia: (przymiotnik + rzeczownik) chilly bin przenośny izolowany pojemnik do przechowywania żywności i napojów w chłodzie, silver beet seakale beet; (rzeczownik + rzeczownik) Canterbury lamb od nazwy prowincji, kiwifruit the Chinese agrestberry; (przyrostek zdrobniały -ie) boatie miłośnik żeglarstwa, postie osoba dostarczająca pocztę (wspólne ze ScoE i CanE), truckie kierowca ciężarówki (także AusE), wharfie pracownik nad wodą, stevedore (także AusE); (przyrostek zdrobniały -o, -oh): bottle-oh a dealer in used bottles, compo odszkodowanie, zwłaszcza za uraz.

Większość nazw miejsc pochodzenia europejskiego jest angielska: (1) Transfery nazw dla miejsc, z którymi osadnicy byli związani na Wyspach Brytyjskich, takich jak Christchurch, Równiny Canterbury i Dunedin (alternatywna nazwa dla Edynburga); (2) Nazwy upamiętniające ludzi, jak Clive, Greytown, Nelson i Onslow; (3) Nazwy odzwierciedlające nowe doświadczenia, jak Bay of Plenty, Cape Foul-wind i Poverty Bay. Było rozproszenie innych wpływów europejskich, takich jak francuski Aiguilles Rouges („czerwone igły”), duński Dannevirke, austriacki Franz Joseph (nazwany dla cesarza), i holenderski drugi element w hybrydowej nazwie Nowa Zelandia („ląd morski”).
.