Na trasach między USA a Włochami pojawił się nowy konkurent – ambitne linie Air Italy, który stawia na przywrócenie do Mediolanu ruchu dalekodystansowego utraconego po zamknięciu większości tras przez bankrutującego flagowego przewoźnika Alitalia. W zeszłym roku linia lotnicza znana wcześniej jako Meridiana rozpoczęła działalność pod nową nazwą i z 49% udziałem Qatar Airways, ale jej flota dalekodystansowa jest obecnie niewielka i składa się tylko z kilku Airbusów A330 dzierżawionych od Qatar. Boeing 787 Dreamliner przybędzie w tym roku, również dzierżawione od Kataru, i będą to najnowocześniejsze samoloty obsługujące Włochy z USA.

Są oznaki, że agresywna strategia ekspansji Air Italy w USA może zostać ograniczona, z początkiem lotów do Chicago (ORD) odroczone. Na razie obsługuje Nowy Jork-JFK i Miami (MIA) z Mediolanu (MXP), i planuje rozpocząć trasy do Los Angeles (LAX) i San Francisco (SFO) na wiosnę.

Air Italy będzie potrzebował wszystkich marketing push może dostać, aby jego znak na trasie Nowy Jork do Mediolanu, gdzie walczy pięć zasiedziałych: American, Delta, United i Alitalia plus Emirates, które prowadzi codzienny lot piątej wolności na trasie Dubaj-Mediolan-Nowy Jork. Linia lotnicza może okazać się najbardziej atrakcyjna dla amerykańskich lotników, którzy zbierają Avios, walutę punktową używaną przez British Airways, którą można zarobić i wymienić na loty Air Italy.

W zeszłym roku recenzowaliśmy klasę biznes Air Italy z Mediolanu Malpensa do Nowego Jorku-JFK: Redaktor naczelny Zach Honig uznał, że jest OK, ale nie tak dobra jak Alitalia. Teraz chcieliśmy się dowiedzieć, jak Air Italy wypada na tle swojego włoskiego rywala w klasie ekonomicznej, gdzie Alitalia oferuje całkiem standardowe doświadczenie.

Kupując w listopadzie bilet w jedną stronę na lot autokarowy pod koniec stycznia, cena biletu wyniosła 664 USD. Mogłem również skorzystać z 30 000 Avios, zgodnie z tabelą nagród Air Italy, plus 194 USD podatków i dopłat – nie jest to bardzo dobry wykup.

Dodając $32 za wybór miejsca i zakup priorytetowego wejścia na pokład, zapisałem sumę $696 na moją kartę Citi Prestige, uzyskując w ten sposób 2 089 punktów Citi ThankYou, wartych $35,5 według styczniowych wycen TPG. W tym czasie, Citi Prestige przyznał 3x punkty na zakupy podróży, ale ponownie wydana karta, która jest teraz otwarta dla wniosków podnosi, że do 5x, choć z wyższą opłatą roczną.

Moja go-to karta na bilety lotnicze jest Chase Sapphire Reserve, również dając 3x punkty na wydatki podróży – ale kiedy trzeba było kupić bilet, właśnie odkryłem przypadek oszustwa na mojej karcie i poprosił o nowy, który nie przybył jeszcze. Karta Platinum Card® od American Express jest inną ostoją TPG w kwestii biletów lotniczych, z 5x punktami Membership Rewards na loty zarezerwowane bezpośrednio w liniach lotniczych lub w American Express Travel.

Proces rezerwacji był również tam, gdzie to doświadczenie Air Italy zarobił najwięcej minusów, z niezgrabną stroną i zalewem okropnie przetłumaczonego angielskiego, który mógł spowodować poważne problemy dla kogoś, kto nie zdarzył się być biegły w języku włoskim.

Przykłady tego sztywnego, niemożliwego do naśladowania języka zawierały ten klejnot:

Nie masz halucynacji. Tekst naprawdę mówił: „W przypadku osób nieletnich w wieku 18 lat (nie wyemancypowanych) wpis do programu Meridiana Club i przekazywanie danych osobowych odbywa się za zgodą i odpowiedzialnością rodziców lub osób, które mają nad nimi opiekę i są przez nich zarządzane.” Przykłady tego rodzaju obfitowały.

Ale zaraz – co to jest ten Meridiana Club, w każdym razie?

To jest Air Italy’s Avios-earning frequent-flyer program. Zaciekawiony jego działaniem, przystąpiłem do niego tuż przed rezerwacją lotu. Mogłem również zdecydować się na przypisanie Avios do konta British Airways lub Iberii.

Z jakiegoś powodu założenie konta wymagało podania Air Italy mojego zawodu. Rozwijane menu możliwych zawodów wahało się od obraźliwych („Gospodyni domowa” – witamy u zarania ery odrzutowców, około 1959 roku!) przez absurdalnie szerokie („Niebieski kołnierzyk”) do dziwnie specyficznych („Dziennikarz” – pochlebia mi, że mnie rozpoznajesz, Air Italy, ale dlaczego? Dlaczego nie ma wpisów dla, powiedzmy, hydraulików czy bibliotekarzy?) A to wszystko zanim jeszcze spojrzymy na niegramatyczne „Rzemieślnik” lub dziwaczne „Nie zajęty”, bezpośrednie i bezsensowne tłumaczenie non occupato, rzadko używanego włoskiego terminu oznaczającego „bezrobotny”. Whew.

Tydzień przed moim lotem, linia lotnicza wysłała mi e-mail z niegrzecznie imperatywnym tematem: „Wybierz swoje miejsce, zostało 7 dni przed wylotem”. Na początek, ja już wybrałem swoje miejsce i zapłaciłem za wybór. Czy system rezerwacji nie komunikował się z silnikiem poczty elektronicznej? Ponadto, nawet tłumaczenie maszynowe nie brzmi tak niedorzecznie.

Air Italy’s English communications felt like the product of a session with a dictionary by someone who had no idea what they’re doing. Z pewnością wśród ponad 1000 pracowników Air Italy był przynajmniej jeden, który potrafiłby sklecić coś, co przypominało spójny angielski. Nie wspominając już o Qatar Airways, gdzie rodowitych Anglików jest pod dostatkiem. Więc odpowiedź musiała być taka, że nikogo to nie obchodziło.

Inżynierowie oprogramowania nie pojawili się w tym menu możliwych zawodów, ale Air Italy mogło wykorzystać kilku dobrych. Osiem dni po przylocie, moje Avios nie pojawiły się jeszcze na moim koncie w Meridiana Club. Zadzwoniłem, aby zapytać i powiedziano mi, że mój numer stałego klienta nie został uwzględniony w mojej rezerwacji – co nie było prawdą. Dwukrotnie poprosiłem też agentkę odprawy na lotnisku JFK, aby upewniła się, że numer został wpisany, a ona zapewniła mnie, że tak. Pojawił się on nawet na mojej karcie pokładowej!

„Często zdarza się, że system odprawy nie rejestruje numeru Klubu Meridiana”, powiedział agent telefoniczny, kiedy zadzwoniłem w sprawie Avios.

W końcu musiałem wysłać e-mail z prośbą o akredytację.

Następnego dnia, 1,001 Avios w końcu pojawiło się na moim koncie, lub 25% przelanych mil, zgodnie z przewodnikiem Klubu Meridiana – napisanym, zgadliście, w ledwo zrozumiałym języku. Przykładowe zdanie: „Klub unikalnych usług dla tego, kto chce latać AIRITALY jako VIP na wysokim poziomie komfortu i korzystać ze wszystkich tych możliwości, które przekształcają Twoje transfery w podróże noszące znamiona komfortu i wygody.”

Te Avios są warte 15 dolarów przy naszych obecnych wycenach. Angielski w Air Italy, z drugiej strony, jest bezcenny.

Ground Experience

TPG Rating

Pierwsze, dobra wiadomość: Air Italy zapewnia menu w klasie autokarowej, i jest ono napisane poprawną angielszczyzną. Zostały one rozdane tuż po starcie wraz ze słuchawkami.

Zła wiadomość: Jedzenie nie było zbyt dobre. Przyznaję, nikt nie oczekuje, że w autokarze będzie smakoszem, ale to były Air Italy i może, tylko może, Włosi potrafią dobrze zjeść nawet w klasie ekonomicznej. Niestety, oni – a właściwie zakontraktowane obiekty na JFK – nie zrobili tego. Kiedy perfekcyjnie miła stewardesa podała mi nuggetsy z kurczaka z ziemniakami, które wybrałem zamiast innego dania, ravioli z serem, okazały się one zupełnie nijakim nośnikiem dużej ilości soli, oblanym mulistym sosem.Photo by Alberto Riva/TPG

W tylnej kuchni nie było stacji z wodą i sokiem, co Alitalia robi na lotach długodystansowych, ale stewardessa z radością otworzyła dla mnie butelkę wody, gdy pojawiłem się w połowie lotu w kuchni, sparaliżowany i prosząc o napój.

Podany 45 minut po wylądowaniu, omlet śniadaniowy z serem, który wybrałem na naleśnikach cynamonowo-jabłkowych był całkiem smaczny, towarzyszyły mu świeże owoce – zdecydowanie lepsze śniadanie niż w Alitalii, gdzie w zasadzie wyrzucają na stół ciepłego rogalika zawiniętego w celofan.

W klasie biznes, Air Italy serwuje lody i espresso – „Lody dla smakoszy i oryginalna kawa espresso w filiżance pochodzą wprost z włoskiej tradycji” – tak brzmi bizarro angielski na stronie linii lotniczych – ale na miejscu 32A dostałem tylko papierowy kubek z ledwo nadającą się do picia kawą. Zdecydowanie nie z włoskiej tradycji, to.

Amenities and IFE

Tak jak w przypadku jedzenia, tak i tutaj były dobre i złe wieści. Wi-Fi był dobrą wiadomością, z stabilnego połączenia wystarczająco szybko, aby strumień wideo. Najdroższa opcja była dla 180 MB ruchu za 21 euro (25 dolarów), który jest wystarczająco dużo do pracy z tekstem, ale dostaje zjedzony szybko przez wideo lub ciężkich plików graficznych. Zrobiłem to ostatni na czas trwania lotu, ale upewnij się, że masz automatyczne aktualizacje wyłączone, jeśli używasz telefonu, lub że 180 MB pójdzie szybko. Istniały trzy inne opcje przy tej samej prędkości połączenia, ale różne ceny, w zależności od ilości dostępnych danych.

Zła wiadomość jest taka, że wybór treści IFE był średni i prezentowany na 9-calowym ekranie dotykowym, który pokazał swój wiek. Można go było przechylać i sterować nim za pomocą pilota, ale nie był on tak ostry i responsywny jak ekrany obecnej generacji, a jego rozdzielczość była wyraźnie niższa od dzisiejszych wyświetlaczy. Podczas mojego lotu, system oferował 36 filmów, 28 programów telewizyjnych i 23 albumy w sekcji audio, co może brzmieć jak dużo, ale nie jest na równi z najlepszymi IFE w dzisiejszych czasach.

Telewizja na żywo była wymieniona jako opcja, ale nie była dostępna. Nie było też kamery zewnętrznej, podczas gdy Alitalia oferuje taką w swoich A330. Ruchoma mapa nie mogła być powiększana, a słuchawki dostarczone przez linię lotniczą były douszne i niskiej jakości – moja rada jest taka, aby zawsze przynosić własne.

Kudos dla Air Italy za zapewnienie opcji rozrywki offline, jej magazyn Atmosphere. Ten dobry pomysł nie został jednak wykonany zbyt dobrze. Włoski tekst był jak z błyszczących i bezsensownych broszur turystycznych, a angielskie tłumaczenia były, po raz kolejny, na granicy niezrozumiałości.

Obsługa

Nie ma zbyt wiele do powiedzenia o obsłudze podczas siedmiogodzinnego lotu transatlantyckiego w autokarze, chyba że jest ona szczególnie dobra lub zła. Podczas tego lotu nie było ani jednego, ani drugiego. Tace były mi podawane i grzecznie wyjmowane, interakcje z załogą były zdawkowe i do rzeczy, uśmiechy zdarzały się tu i ówdzie – moja załoga zasłużyła na ocenę dopuszczającą, ale to wszystko. Oczekiwałbym trochę więcej ciepła i entuzjazmu od nowicjusza na trudnym rynku, walczącego z dużymi konkurentami.

Overall Impression

Ten lot nie był złym doświadczeniem. Daleko od tego. Ale stał mocno w nijakim środku, kiedy nie skręcić w negatywne, takie jak z kurczaka obiad. Twardy produkt będzie o wiele, wiele lepszy, gdy Air Italy zacznie latać Boeingiem 787, ulepszonym o generację w stosunku do Airbusa A330, a miękki produkt niewątpliwie się poprawi, jeśli kultura obsługi Qatar Airways przeniknie do włoskiego partnera.

Do tego czasu Air Italy będzie musiało się bardziej postarać, jeśli chce się naprawdę wyróżnić na zatłoczonym rynku USA-Włochy. I, z miłości do wszystkiego, co dobre: Napraw tę stronę internetową!

Aby uzyskać więcej wiadomości TPG dostarczanych każdego ranka do Twojej skrzynki odbiorczej, zapisz się na nasz codzienny biuletyn tutaj.

Wszystkie zdjęcia autorstwa autora.

Oferta powitalna: 80 000 punktów

WARTOŚĆ BONUSOWA TPG*: $1,650

CARD HIGHLIGHTS: 2X punkty na wszystkie podróże i posiłki, punkty przenoszone do ponad tuzina partnerów podróży

*Wartość bonusu jest wartością szacunkową obliczoną przez TPG, a nie wydawcę karty. Zobacz nasze najnowsze wyceny tutaj.

Zastosuj teraz