Nikt nie lubi czuć się jak outsider. Jakbyśmy byli w jakiś sposób inni – lub nie do końca „pasowali”.

Życie plemienne może być czymś z przeszłości… Ale jako istoty ludzkie, nadal jesteśmy z natury plemienni, a poczucie przynależności jest podstawową, ludzką potrzebą. Wiele cech, właściwości i uczuć, które uważamy za „ludzką naturę”, jest nadal napędzanych przez plemienne instynkty.

W dawnych czasach dopasowanie się do plemienia było sprawą życia lub śmierci. Dziś możemy przetrwać poza plemieniem – ale uczucie izolacji, jakie ono wywołuje, jest nadal jednym z najbardziej bolesnych doświadczeń, z jakimi możemy się zmierzyć.

Dlaczego czuję się tak różny od wszystkich innych?

Uczucie to można zwykle wywodzić z dzieciństwa.

Może byłeś zastraszany lub wykluczany w szkole. A może twoja rodzina różniła się nieco od innych rodzin – finansowo, etnicznie, religijnie… A może często się przeprowadzałeś i nigdy nie miałeś okazji rozwinąć takiej samej głębi przyjaźni, jaką miały inne dzieci.

Cokolwiek to jest, prawdopodobnie spędziłeś dużą część dzieciństwa czując się samotny. I w pewnym momencie po drodze, te doświadczenia doprowadziły cię do przekonania, że jesteś „inny” niż wszyscy inni.

Ale oto rzecz: wszyscy jesteśmy o wiele bardziej podobni, niż nam się wydaje.

Niezależnie od tego, jak dziwaczny, dziwny lub inny się czujesz, będziesz dzielił o wiele więcej podobieństw ze wszystkimi innymi niż różnic.

Po prostu czujesz się inny z powodu swoich doświadczeń – nie dlatego, że jesteś inny.

Problem polega na tym, że kiedy tak się czujemy, prawdopodobnie będziemy działać zgodnie z tym.

Więc, ponieważ czujemy się inni, możemy mieć trudności z pełnym rozluźnieniem się w sytuacjach społecznych, czując się niepewnie. Możemy też powstrzymywać się przed dotarciem do ludzi i nawiązaniem z nimi kontaktu, ponieważ nie potrafimy sobie wyobrazić, w jaki sposób chcieliby spędzić z nami czas. Albo możemy znieczulać się narkotykami i alkoholem w desperackiej próbie otrząśnięcia się z tego uczucia i „dopasowania się”.

Podczas gdy prawdopodobnie będziemy reagować w różny sposób, zgodnie z naszymi osobistymi mechanizmami radzenia sobie, jedna rzecz pozostaje niezmienna: będziemy zmagać się z nawiązywaniem kontaktów w autentyczny sposób.

I tak, czując się inaczej, w końcu spełniamy nasze własne proroctwo. Nasza samotność i izolacja dostarcza nam „dowodów” na to, że jesteśmy inni niż wszyscy inni – tak jak myśleliśmy.

Jakie to uczucie?

Możesz czuć się i doświadczać któregoś z poniższych zjawisk:

1. W sytuacjach społecznych czujesz się tak, jakbyś się wyróżniał. To uczucie może być tak silne, że czujesz się „poza ciałem”, jakbyś naprawdę tam nie był.

2. Odczuwasz przytłaczające poczucie samotności, ale nie masz pojęcia, jak się z kimś połączyć. Utknąłeś w miejscu – czujesz się nieszczęśliwy i samotny będąc sam, ale kiedy próbujesz nawiązać kontakt z ludźmi, czujesz się tak niepewnie, że czasami w końcu czujesz się jeszcze gorzej.

3. Sytuacje społeczne i spotkania napawają cię lękiem. Albo całkowicie ich unikasz, albo spędzasz cały czas czując się nieswojo i chowając się w kącie.

4. Musisz pić, aby czuć się komfortowo w towarzystwie.

5. A może jesteś społecznym kameleonem. Łączysz się, dopasowując się do innych, ale wychodzisz z poczuciem pustki – tak naprawdę nie wiesz, kim jesteś pod tym wszystkim.

Efekt reflektora – myślisz, że ludzie zauważają cię o wiele bardziej niż w rzeczywistości

Efekt reflektora to zjawisko, dzięki któremu mamy tendencję do wierzenia, że ludzie zauważają nas o wiele bardziej niż w rzeczywistości. Jest to uprzedzenie poznawcze i jeden z głównych czynników napędzających lęk społeczny.

Wszyscy doświadczamy świata naszymi własnymi oczami, i z naszej własnej perspektywy – życie jest naszym własnym filmem, a my jesteśmy głównym bohaterem. Naturalnie, to sprawia, że trudno nam wyjść poza siebie i zdać sobie sprawę, że wszyscy inni doświadczają świata jako swojego własnego filmu.

Ten niezręczny komentarz, który zrobiliśmy na imprezie innej nocy, która nie poszła bardzo dobrze? Są szanse, że nikt tego nie zauważył. A jeśli zauważyli, to prawdopodobnie już dawno o tym zapomnieli.

Na ogół, ludzie są zbyt owinięte w siebie i swoją własną historię, aby skupić się na naszych wpadek. W rzeczywistości, są o wiele bardziej skłonni do martwienia się o to, co powiedzieli lub zrobili, niż do zwracania jakiejkolwiek uwagi na nas.

Jak przezwyciężyć uczucie inności

Największą częścią przezwyciężenia tego uczucia jest zrozumienie, że nie jesteś tak inny, jak myślisz. Niektóre z rzeczy, które uważasz za inne lub dziwne w sobie, mogą być nawet bardzo zwyczajne. Ostatecznie sprowadza się to do przeformułowania historii, którą nosiłeś ze sobą przez cały ten czas w swojej głowie.

Terapeuta pomoże ci prześledzić to uczucie i zrozumieć, skąd ono pochodzi. Zidentyfikowanie przyczyny tego uczucia pomoże ci zrozumieć, że jest to po prostu produkt twoich doświadczeń, a niekoniecznie to, jak rzeczy mają się w rzeczywistości.

Jeśli czujesz się bardzo odizolowany, terapeuta wesprze cię w przezwyciężeniu twoich lęków i dołączeniu do grup społecznych z podobnymi, podobnie myślącymi ludźmi. Chociaż może się to wydawać przerażające na początku, nagrody będą tego warte na dłuższą metę. Poczucie przynależności, które wynika z bycia częścią grupy, może pomóc zakwestionować twoje własne głęboko zakorzenione przekonania na temat odmienności.

Połączenie i poczucie, że „pasujemy” to podstawowe ludzkie potrzeby. Nie tylko ty tego pragniesz – wszyscy tego pragną. Im lepiej to zrozumiemy, tym bardziej będziemy mogli być dla siebie nawzajem, świętując i obejmując zarówno nasze podobieństwa, jak i różnice.

Wypełnij naszą bezpłatną ocenę online i rozpocznij swoją podróż terapeutyczną już dziś.