Gdy ryba weźmie przynętę i zacznie z nią pływać, kołowrotek pozwoli na bardzo łatwe zejście linki ze szpuli – pamiętaj, że w tym momencie na kołowrotku jest tylko 1 lub 2 funty oporu.

Teraz wszystko co musisz zrobić to podnieść wędkę i obrócić uchwyt o jeden obrót w większości przypadków, a to spowoduje odłączenie wtórnego systemu oporu tak, że główny opór może przejąć kontrolę i możesz założyć haczyk.

Zaletą Baitrunnera jest to, że pozwala on na łowienie na żywą przynętę bez konieczności regulowania głównego hamulca lub obracania kabłąka i liczenia na to, że zbyt dużo linki spadnie ze szpuli i zrobi się bałagan.

Kiedy używać Baitrunnera

Baitrunnery są często używane przez rybaków słodkowodnych do połowu takich gatunków jak karpie i sumy podczas łowienia na przynętę typu chunk bait. W rzeczywistości, kiedy kołowrotek Baitrunner został po raz pierwszy wprowadzony w 1987 roku, to właśnie brytyjscy karpiarze byli pierwszymi użytkownikami tej nowej technologii.

W świecie wędkarstwa słonowodnego, najczęściej będziesz rozważał użycie kołowrotka Baitrunner podczas castingu surfingowego lub przybrzeżnego łowienia z lądu na ryby żerujące na dnie, lub łowienia z łodzi na ryby rafowe takie jak snapper lub grouper.

Główną zaletą Baitrunnera jest to, że pozwoli ci on na łowienie na wiele wędek w tym samym czasie. Ponieważ ryba może wziąć twoją przynętę i biegać z nią z pewnym napięciem na linii, wtedy możesz łatwo podnieść swoją wędkę z piaskowego kolca lub uchwytu na wędkę i wtedy przystąpić do założenia haka.

Najczęstszymi gatunkami, które są ukierunkowane na kołowrotki Baitrunner są Stripers, Bluefish, Kings, Jewfish i Snapper.

.