Większość ludzi słyszała o anemii i wie, że ma ona coś wspólnego z krwią. Większość ludzi kojarzy również anemię z uczuciem zmęczenia. Ale prawdopodobnie niezbyt wiele osób mogłoby wyjaśnić, czym dokładnie jest anemia.

W uproszczeniu, anemia jest stanem, w którym istnieje niższa niż normalna liczba zdrowych czerwonych krwinek w organizmie i/lub niższa niż normalna ilość hemoglobiny w czerwonych krwinkach.

Czerwone krwinki przenoszą tlen z płuc do reszty ciała. Specyficzna część krwinki czerwonej, która przenosi tlen, nazywana jest hemoglobiną. Czerwone krwinki przenoszą również produkty odpadowe z komórek do układu moczowego i oddechowego w celu ich wydalenia. Gdy liczba czerwonych krwinek lub ilość hemoglobiny jest niska, komórki organizmu otrzymują mniej tlenu niż normalnie. Niski poziom tlenu może powodować zmęczenie i inne objawy, takie jak osłabienie, trudności w wykonywaniu ćwiczeń i światłowstręt.

Anemia może rozwijać się z wielu powodów. W rzeczywistości istnieje ponad 400 rodzajów anemii. Ale wszystkie one mogą być sklasyfikowane w tych trzech ogólnych grupach:

Reklama

• • Anemia spowodowana utratą krwi

• • Anemia spowodowana spadkiem produkcji czerwonych krwinek w. szpiku kostnym lub upośledzone wytwarzanie krwinek czerwonych

• Anemia spowodowana zniszczeniem krwinek czerwonych

Anemia jest dość powszechnym schorzeniem, ale często pozostaje nierozpoznana i dlatego nie jest leczona. Jej objawy są niejasne i łatwo pomylić je z objawami innych poważnych lub przewlekłych chorób. Jednak nawet łagodna niedokrwistość może znacznie obniżyć jakość życia, a nieleczona może mieć poważne długoterminowe skutki zdrowotne.

Cukrzyca i niedokrwistość

Cukrzyca nie powoduje bezpośrednio niedokrwistości, ale pewne powikłania i warunki związane z cukrzycą mogą się do niej przyczynić. Na przykład, zarówno związana z cukrzycą choroba nerek (nefropatia), jak i uszkodzenie nerwów (neuropatia) mogą przyczynić się do rozwoju niedokrwistości. Ponadto, przyjmowanie niektórych doustnych leków przeciwcukrzycowych może zwiększać ryzyko rozwoju niedokrwistości. U osób z cukrzycą może również wystąpić niedokrwistość w wyniku nieodpowiedniego odżywiania się lub stanu, który zaburza wchłanianie składników odżywczych.

Choroba nerek. Normalnie, nerki wydzielają hormon zwany erytropoetyną, który stymuluje szpik kostny do produkcji czerwonych krwinek. W nefropatii cukrzycowej drobne naczynia krwionośne, które filtrują produkty odpadowe z organizmu, ulegają uszkodzeniu i zaczynają „wyciekać” substancje (takie jak białko) do moczu. Jednocześnie zmniejsza się ilość erytropoetyny produkowanej przez nerki, co prowadzi do anemii. Niektóre badania wykazały, że zmniejszone wytwarzanie erytropoetyny i niedokrwistość występują wcześniej u osób z cukrzycą i chorobą nerek niż u osób z chorobą nerek i bez cukrzycy.

Zarówno przewlekle wysokie stężenie glukozy we krwi, jak i wysokie ciśnienie krwi mogą powodować uszkodzenie nerek.

Neuropatia. U osób, które mają rodzaj neuropatii zwanej neuropatią autonomiczną, organizm może nie być w stanie prawidłowo sygnalizować nerki do produkcji większej ilości erytropoetyny w odpowiedzi na anemię.

Reklama

Niewydolność serca. Ludzie, którzy mają cukrzycę są na zwiększone ryzyko niewydolności serca, lub niezdolność serca do pompowania odpowiedniej ilości krwi w celu zaspokojenia potrzeb organizmu. Zmniejszona funkcja serca może powodować dysfunkcję nerek, a wiele osób z niewydolnością serca również niedobory żywieniowe, z których oba mogą przyczynić się do anemii. Około 20% osób z niewydolnością serca cierpi na anemię.

Wybory składników odżywczych. Wiele osób, które mają cukrzycę mają niedobory składników odżywczych, które mogą powodować anemię. Niedobór składników odżywczych może być spowodowany albo nie jedzeniem wystarczającej ilości składników odżywczych (ponieważ dana osoba ogranicza swój wybór żywności, na przykład) lub niezdolnością organizmu do wchłaniania składników odżywczych, które są spożywane. Niedobory żelaza, witaminy B12, witaminy B6 i folianów mogą powodować anemię.

Jednym z warunków, który wpływa na zdolność organizmu do wchłaniania składników odżywczych jest celiakia. W celiakii, organizm nie może tolerować glutenu, białka występującego w pszenicy, jęczmieniu i życie. Jeśli gluten jest spożywany, normalne, podobne do palców fałdy jelita cienkiego spłaszczają się, uniemożliwiając wchłanianie nie tylko glutenu, ale także innych składników odżywczych. Około jedna na 20 osób, które mają cukrzycę również celiakię.

Reklama

Bariatric (utrata masy ciała) chirurgia może również prowadzić do niedoborów składników odżywczych, które powodują anemię. Suplementy witaminowe i mineralne są zazwyczaj potrzebne po operacji bariatrycznej, aby temu zapobiec.

Diabetes leki. Metformina jest najczęściej przepisywanym lekiem dla osób z cukrzycą typu 2. Obecnie uznaje się, że metformina może powodować zaburzenia wchłaniania witaminy B12 oraz że długotrwałe stosowanie (12-15 lat) metforminy prowadzi do niedoboru witaminy B12 u 30% osób, które ją stosują. Niedobór witaminy B12 może powodować niedokrwistość, a także neuropatię obwodową (uszkodzenie nerwów w stopach, nogach, rękach i ramionach).

Inny rodzaj leków przeciwcukrzycowych, tiazolidinediony, które obejmują pioglitazon (Actos) i rosiglitazon (Avandia), mogą również powodować łagodną niedokrwistość poprzez nieznaczne obniżenie poziomu hemoglobiny i hematokrytu, pomiaru proporcji krwi, która składa się z czerwonych krwinek.

Objawy

Osoba z bardzo łagodną niedokrwistością może nie mieć żadnych objawów, ale bardziej poważna niedokrwistość może powodować zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy, drażliwość, skrócenie oddechu i (lub) depresję. Może również powodować łamliwe paznokcie; bladość skóry; zimne ręce i stopy; drętwienie i / lub mrowienie w palcach u rąk, nóg i stóp; ból w klatce piersiowej; nieregularne bicie serca; pragnienie jedzenia niezwykłych rzeczy, takich jak lód; trudności z koncentracją; i problemy seksualne.

Reklama

Jeśli masz te objawy, poproś swojego pracownika służby zdrowia, aby sprawdzić, czy jesteś anemiczny.

Diagnozowanie anemii

Anemię diagnozuje się za pomocą badania krwi. Próbka krwi jest analizowana pod kątem ilości hemoglobiny we krwi oraz hematokrytu.

W przypadku mężczyzn, normalny zakres hemoglobiny wynosi 13,8-;17,2 gramów na decylitr (g/dl), a normalny hematokryt wynosi 40,7% do 50,3%.

Dla kobiet, które nie są w ciąży, normalny zakres hemoglobiny wynosi 12,1-15,1 gm/dl, a normalny hematokryt wynosi 36,1% do 44,3%.

Reklama

Normalne zakresy zarówno dla mężczyzn jak i kobiet mogą się nieco różnić w zależności od laboratorium, a także od wysokości nad poziomem morza. Na większych wysokościach, organizm produkuje więcej czerwonych krwinek w odpowiedzi na zmniejszoną ilość dostępnego tlenu. Większa liczba czerwonych krwinek oznacza, że poziom hemoglobiny i hematokrytu jest również zwiększony.

Wyniki testów poniżej dolnej granicy normy dla hemoglobiny lub hematokrytu mogą wskazywać na niedokrwistość. Jeśli wstępne badania wykażą niedokrwistość, można wykonać więcej badań krwi w celu ustalenia przyczyny niedokrwistości i najlepszego podejścia do leczenia. Na przykład, często wykonuje się test na poziom żelaza we krwi, ponieważ niedobór żelaza jest najczęstszą przyczyną niedokrwistości. Inne narzędzia diagnostyczne obejmują badanie fizykalne i pytanie o takie rzeczy, jak historia rodzinna niedokrwistości, dieta, stosowanie leków na receptę lub bez recepty, obfite krwawienia miesiączkowe (u kobiet przed menopauzą) i wszelkie oznaki krwawienia wewnętrznego, takie jak krew w stolcu.

Jako uwaga uboczna, glukometry mają zakres hematokrytu, przy którym dają dokładne wyniki. Posiadanie hematokrytu, który nie mieści się w zakresie glukometru, może oznaczać, że otrzymujesz niedokładne wyniki podczas monitorowania stężenia glukozy we krwi. Ulotka dołączona do glukometru powinna podawać zakres hematokrytu.

Leczenie i zapobieganie

Leczenie niedokrwistości zależy od jej przyczyny i nasilenia. Na przykład, jeśli niedokrwistość jest spowodowana utratą krwi i nie jest ciężka, zidentyfikowanie źródła krwawienia i zatrzymanie go często wystarczy, aby odwrócić niedokrwistość. W przypadku innych przyczyn lub bardziej poważnych przypadków, konieczne może być podjęcie innych kroków, takich jak leczenie choroby podstawowej, przyjmowanie suplementów witaminowych lub mineralnych oraz wprowadzenie zmian w diecie.

W każdym przypadku potrzeba czasu, aby organizm stworzył nowe, zdrowe czerwone krwinki, więc osoba prawdopodobnie będzie się czuła lepiej stopniowo.

Ponieważ anemia może nawracać, w zależności od przyczyny, kroki podjęte w celu jej leczenia mogą wymagać kontynuacji – być może przez całe życie – aby zapobiec jej powrotowi.

Choroby nerek. Jeśli masz problemy z nerkami, powinnaś być pod opieką nefrologa, lekarza, który specjalizuje się w chorobach nerek. Leczenie niedokrwistości związanej z chorobą nerek może obejmować zarówno działania mające na celu odwrócenie niedokrwistości, jak i działania mające na celu poprawę czynności nerek (lub zapobieganie jej pogorszeniu). Na przykład, w celu odwrócenia niedokrwistości mogą zostać przepisane zastrzyki z rodzaju leku zwanego czynnikiem stymulującym erytropoezę, aby pobudzić szpik kostny do wytwarzania czerwonych krwinek. Ponadto, w celu zapobieżenia dalszemu uszkodzeniu nerek, może zostać przepisana terapia lekowa niektórymi rodzajami leków obniżających ciśnienie krwi.

Ważne dla zapobiegania dalszemu uszkodzeniu nerek jest również osiągnięcie i utrzymanie stężenia glukozy we krwi na poziomie zbliżonym do prawidłowego oraz ciśnienia krwi poniżej 130/80 mm Hg. Jeśli jednak uszkodzenie nerek jest już poważne, może być konieczna dializa lub przeszczep nerki.

Niezależnie od tego, jak poważna jest choroba nerek, należy spotkać się z zarejestrowanym dietetykiem, który specjalizuje się w chorobach nerek, aby pomóc w dokonywaniu wyborów żywieniowych. Osoby z cukrzycą i chorobą nerek mają potrzeby żywieniowe, które różnią się nieco od potrzeb osób, które mają cukrzycę i nie cierpią na chorobę nerek. W szczególności potrzebują oni zindywidualizowanych wytycznych dotyczących spożycia białka, potasu, fosforu i płynów, a także węglowodanów.

Niewydolność serca. Przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami i przestrzegaj planu zdrowego stylu życia. Waż się codziennie rano i zgłaszaj swojemu zespołowi opieki zdrowotnej przyrost masy ciała o 3 funty w ciągu jednego dnia lub 5 funtów w ciągu jednego tygodnia. Szybki przyrost masy ciała, taki jak ten, może oznaczać, że pogarsza się czynność serca, a w organizmie gromadzi się płyn.

Leki przeciwcukrzycowe. Jeśli przyjmujesz metforminę lub tiazolidinedion (Actos lub Avandia), poproś swojego pracownika służby zdrowia o zbadanie krwi w celu sprawdzenia, czy nie masz anemii. Jeśli wyniki badań laboratoryjnych wykażą niski poziom witaminy B12, może zostać przepisana suplementacja B12. Jeśli hematokryt i hemoglobina są niskie, dawka leku Actos lub Avandia może zostać zmniejszona, może zostać zalecone spożywanie większej ilości pokarmów bogatych w żelazo i (lub) może zostać zalecone rozpoczęcie przyjmowania suplementów żelaza.

Niedobory składników odżywczych. Jeśli niedokrwistość jest spowodowana utratą krwi lub niedoborem składników odżywczych, można zalecić spożywanie większej ilości pokarmów bogatych w żelazo i ewentualnie przyjmowanie suplementów żelaza.

Pokarmy bogate w żelazo obejmują wołowinę, mięsa organiczne, wieprzowinę, drób, ryby, małże i ostrygi. Żelazo w żywności pochodzenia zwierzęcego, takich jak te, jest zwykle łatwo wchłaniane przez organizm. Żelazo w pokarmach roślinnych, takich jak owoce, warzywa, suszona fasola, orzechy i produkty zbożowe, jest mniej łatwo wchłaniane, ale wchłanianie może być zwiększone przez spożywanie tych pokarmów wraz z pokarmami o wysokiej zawartości witaminy C, takimi jak ciemne zielenie liściaste, brokuły, papryka (zwłaszcza czerwona, żółta i pomarańczowa), pomidory, mango, papaja i kiwi.

Przyjmowanie suplementów witaminy C jest inną opcją, aby pomóc organizmowi wchłonąć żelazo. Jednakże, suplementy witaminy C mogą wpływać na dokładność niektórych glukometrów. Przed przyjęciem suplementów witaminy C należy zapytać producenta glukometru, czy przyjmowanie witaminy C (zwanej również kwasem askorbinowym) wpływa na działanie glukometru.

Jeśli niedobór składników odżywczych jest spowodowany brakiem witamin lub minerałów innych niż żelazo, takich jak folian lub witamina B12, może zostać przepisany suplement, a pacjent będzie zachęcany do spożywania pokarmów bogatych w folian i B12.

Pokarmy o wysokiej zawartości folianów obejmują zielone warzywa liściaste, jajka, owoce morza, chudą wołowinę, mięsa organiczne, sok pomarańczowy, suchą fasolę, soczewicę, szparagi i brokuły.

Pokarmy o wysokiej zawartości witaminy B12 obejmują wszystkie produkty pochodzenia zwierzęcego, w tym jajka, produkty mleczne i mięso. Osoby stosujące dietę wegańską są narażone na ryzyko niedoboru witaminy B12 i powinny przyjmować suplementy witaminy B12.

Jeśli okaże się, że niedobór składników odżywczych jest konsekwencją celiakii, będziesz musiał przestrzegać ściśle bezglutenowej diety do końca życia, aby umożliwić jelitu cienkiemu wyleczenie się i pozostanie zdrowym.

Każdy, u którego zdiagnozowano niedobór składników odżywczych, powinien spotkać się z zarejestrowanym dietetykiem lub specjalistą ds. żywienia, aby omówić zdrowe wybory żywieniowe i sposoby zapobiegania takim niedoborom w przyszłości. Spotkanie z dietetykiem może być szczególnie pomocne dla osób ze zdiagnozowaną celiakią, ponieważ przejście na dietę bezglutenową może być wyzwaniem.

Poczuj się lepiej

Już 25% Amerykanów z cukrzycą ma również anemię, więc jeśli czujesz się zmęczony lub osłabiony, sprawdź to. Nie diagnozuj jednak u siebie anemii. Istnieje wiele powodów, dla których możesz czuć się zmęczona i osłabiona, a próby leczenia się na anemię, kiedy jej nie masz, mogą spowodować lub pogorszyć inne problemy.

Jeśli lekarz zdiagnozuje u Ciebie anemię i przepisze leczenie, powinnaś regularnie wykonywać badania krwi, aby śledzić swoje postępy. Z czasem powinnaś zauważyć, że czujesz się znacznie lepiej.

.