Calling it quits

Czy powinnaś zerwać ze swoim partnerem? To trudny wybór, ale nauka może być w stanie pomóc w podjęciu decyzji.

Czy Twój partner ciągle Cię krytykuje? Czy doszło do zdrady? Czy wyznajecie inne wartości religijne lub polityczne i nie jesteście pewni, czy będzie to dla Was wyzwaniem w przyszłości? Świat nauki jest pełen badań na temat związków, zwłaszcza tych, które się nie udają. Oto 12 znaków, które warto rozważyć, jeśli myślisz o porzuceniu swojego znaczącego partnera.

Ciągłe krytykowanie

Jeśli twój partner ciągle cię krytykuje, możesz chcieć to zakończyć.

To oznacza więcej niż sporadyczne marudzenie na temat niektórych nieumytych naczyń; chodzi o „ciągłą krytykę osoby, zamiast działania, które chciałbyś mieć zmienione”, powiedziała Stephanie Coontz, historyk w The Evergreen State College w Waszyngtonie i autorka książki „Marriage, a History: How Love Conquered Marriage” (Penguin Books, 2006).

Te szkodliwe krytyki podjąć działanie i przypisać go do osoby całej osobowości. Na przykład, jeśli twój partner nie podnosi skarpetek z podłogi w sypialni, szkodliwe byłoby przypisanie tej postrzeganej niedbałości całej jego osobowości i uczuciom wobec ciebie.

Krytyka jest jednym z tak zwanych „Czterech jeźdźców apokalipsy”, terminu ukutego przez Johna Gottmana, emerytowanego profesora psychologii na Uniwersytecie w Waszyngtonie i współzałożyciela Instytutu Gottmana, który bada konflikty w małżeństwach.

Jeśli twój partner angażuje się w którekolwiek z zachowań Czterech Jeźdźców i nie zmienia się, pomimo sesji z doradcą lub dyskusji z tobą, to może być czas, aby udać się do Splitsville.

Pogarda

Jeśli twój partner przewraca oczami (i to nie w słodki sposób) na rzeczy, które mówisz i traktuje cię z lekceważeniem, to znaczy, że traktuje cię z pogardą.

„To może być cokolwiek, od lekceważenia uczuć drugiego partnera do wyzywania”, powiedziała Erica Slotter, profesor nadzwyczajny psychologii na Uniwersytecie Villanova w Pensylwanii.

Na przykład, nazywanie partnera „głupim” nie jest zdrowe dla żadnego związku. Jeśli to zachowanie się nie zmieni, być może nadszedł czas, aby pomachać na pożegnanie na dobre.

Obronność

Jeśli podnosisz niepokój ze swoim partnerem, ale twój partner staje się defensywny, sprawy mogą szybko pójść na południe. Czasami twój tak zwany ukochany może uciec się do „krzyżowego narzekania” lub „whataboutism” – co ma miejsce, gdy druga osoba nie odpowiada na twoje obawy, ale zamiast tego wprowadza nową skargę jako ripostę.

Na przykład możesz powiedzieć: „Hej, przeszkadzało mi, kiedy wyrzuciłeś brudną bieliznę na łóżko”. Defensywny partner może odeprzeć krytykę, odpowiadając: „Cóż, naprawdę przeszkadza mi, kiedy nie zmywasz naczyń.”

Stonewalling

Ostatni z Czterech Jeźdźców to stonewalling. Termin ten w zasadzie oznacza, że osoba wycofuje się z interakcji, w efekcie kamienuje zamiast uczestniczyć w rozmowie.

„To może być zmiana tematu, to może być opuszczenie pokoju,” Slotter powiedział Live Science. „To może być po prostu odmowa nawiązania kontaktu wzrokowego lub zaangażowania się w dyskusję.”

Jeśli twój partner stonewalls, gdy podnosisz kwestie, które są ważne dla ciebie lub twojego związku, to jest czerwona flaga, która mówi ci, że być może najlepiej jest zakończyć rzeczy.

Moc fizyczna

Jeśli twój partner znęca się nad tobą fizycznie, jest to zdecydowanie powód do opuszczenia związku.

Istnieją różne rodzaje intymnej przemocy partnerskiej, według Michaela Johnsona, emerytowanego profesora socjologii, studiów kobiecych oraz studiów afrykańsko-amerykańskich w Penn State. Jednym z tych typów jest terroryzm intymny, czyli przemoc mająca na celu kontrolowanie i manipulowanie partnerem.

„Ma tendencję do bycia bardzo poważną,” powiedział Slotter. „Ma tendencję do eskalacji w naturze, więc brutalne epizody stają się bardziej brutalne w czasie”. Często sprawca ma zaburzenia psychologiczne, takie jak zaburzenia osobowości lub zaburzenia związane z nadużywaniem substancji.

Innym rodzajem przemocy fizycznej jest sytuacyjna przemoc par, w której partnerzy uciekają się do drobnej (ale nadal szkodliwej) przemocy, gdy konflikt wymyka się spod kontroli. „Oni nie używają przemocy fizycznej, aby spróbować kontrolować zachowanie innych”, powiedział Slotter. „To raczej poważne niewłaściwe zarządzanie konfliktem.”

Znęcanie się emocjonalne

Jak znęcanie się fizyczne, znęcanie się emocjonalne może zebrać żniwo. Przemoc psychiczna może obejmować obelgi, umniejszanie, ciągłe upokarzanie, zastraszanie (np. niszczenie rzeczy), groźby wyrządzenia krzywdy i groźby odebrania dzieci, według Światowej Organizacji Zdrowia.

Co więcej, agresja psychiczna jest czynnikiem predykcyjnym, że dana osoba będzie później używać agresji fizycznej, gdy wyładowuje się na swoim partnerze, wynika z badania opublikowanego w Journal of Consulting and Clinical Psychology. Tak więc zadbaj o siebie i rzuć swojego partnera, jeśli jesteś wykorzystywana emocjonalnie.

Podobne przekonania

Czy ty i twój partner wyznajecie różne religie? Czy może jedno z was jest rozrzutne, a drugie skąpe? Albo macie diametralnie różne poglądy polityczne? Wszystkie te potencjalnie wybuchowe kwestie mogą wpływać na to, czy postrzegamy siebie jako podobnych czy niepodobnych do naszych partnerów, powiedział Slotter.

Gdy po raz pierwszy spotykasz potencjalnego interesanta, „im bardziej jest do nas podobny, tym bardziej go lubimy”, powiedział Slotter. Dotyczy to wszystkiego, począwszy od hobby, poprzez demografię, a skończywszy na przekonaniach religijnych i politycznych. Ale to, czy jesteście dobraną parą, jest bardziej złożone niż to, czy oboje lubicie grać w „Pokémon Go” lub oglądać horrory.

Wszystko sprowadza się do historii, którą opowiadamy sobie o naszych partnerach.

„Chodzi o postrzeganie podobieństwa”, powiedział Slotter. „Jeśli myślę, że mój partner i ja jesteśmy bardzo podobni, to dobrze. Jeśli postrzegam mojego partnera jako podobnego do mnie, to jest to dla mnie duża satysfakcja w związku”. Tak więc, nawet jeśli twoi przyjaciele uważają, że ty i twój partner jesteście naprawdę różni, nie ma to znaczenia. Chodzi o to, jak postrzegasz swojego partnera, powiedział Slotter.

Zwykle pary stają się bardziej podobne z biegiem czasu, ale nasze postrzeganie naszych partnerów może również zmienić się w dłuższej perspektywie. A jeśli czujesz, że twój partner jest bardziej niepodobny niż podobny do ciebie, to może być czas na głęboką rozmowę, a może nawet list Dear John (lub Jane).

Nierówne zaangażowanie

Co jeśli jedna osoba chce się ustatkować, a druga chce zachować swoje opcje otwarte? Ponownie, to harkens z powrotem do jak podobne lub niepodobne jesteś do swojego partnera. Jeśli jedna osoba chce wziąć małżeństwo do następnego poziomu, a druga opiera się, mają różne długoterminowe cele, a to może być problematyczne, Slotter powiedział.

To również pokazuje nierówne zaangażowanie, powiedziała. Osoba, która jest mniej zaangażowana w związek zazwyczaj ma najwięcej władzy w związku. Innymi słowy, mniej zaangażowana osoba może zwykle uciec z więcej niż zaangażowana osoba.

Ogólnie rzecz biorąc, to nie jest dobre dla związków, i „to ma tendencję do być związane z zakończeniem związku,” Slotter powiedział. To dlatego, że mniej zaangażowany partner może być sfrustrowany, że druga osoba próbuje zwiększyć swoje zaangażowanie. Albo dlatego, że zaangażowany partner ma dość mniej zaangażowanego partnera, który „jakby się wahał i siedział na rozdrożu”, powiedział Slotter. „To może nie pasować do ich potrzeb w dłuższej perspektywie, więc mogą opuścić związek.”

Cheating

Czy oszuści zawsze oszukują ponownie? To zależy, badania pokazują.

Gwarantowane, jeśli twój partner oszukuje, najpierw musisz zdecydować, czy chcesz pozostać razem. Jeśli jednak chcesz spróbować jeszcze raz, wiedz o tym: Jeśli ktoś zdradza, istnieje większe prawdopodobieństwo, że będzie zdradzał ponownie, Pepper Schwartz, socjolog z University of Washington i współautorka książki „The Normal Bar: The Surprising Secrets of Happy Couples” (Harmony, 2013), powiedział wcześniej Live Science. Jednak większość oszustów ma jeden lub dwa romanse, powiedział Schwartz. To tylko niewielka mniejszość, która jest seryjnym oszustem i oszukuje całe swoje życie, powiedziała.

Stresujące spillovers

Żadna para nie jest wyspą. Po zawarciu związku małżeńskiego nowożeńcy często muszą radzić sobie z zewnętrznymi czynnikami stresogennymi, takimi jak obciążenia finansowe, skomplikowani teściowie i wymagania rodzicielskie, jeśli zdecydują się na posiadanie dzieci. Według badań Lisy Neff, profesora nadzwyczajnego na Wydziale Rozwoju Człowieka i Nauk o Rodzinie na Uniwersytecie Teksańskim w Austin, jeśli pary nie są w stanie poradzić sobie z tymi zewnętrznymi stresorami, narażają się na rozwód.

„Kiedy te czynniki stresogenne przekraczają możliwości radzenia sobie z nimi, może to z czasem doprowadzić do erozji szczęścia małżeńskiego” – powiedział Slotter, który nie brał udziału w badaniach.

.