De twee zijn ongeveer net zo verschillend als een hond van een pond en een rashond.
Voordat een bedrijf een geneesmiddel op recept kan verkopen, wordt het onderworpen aan verschillende nauwgezette, kostbare klinische studies. Fabrikanten moeten een berg gegevens verzamelen om aan te tonen dat het medicijn veilig is en doet wat zij beweren dat het doet. Zij moeten al deze gegevens ter goedkeuring voorleggen aan de Food and Drug Administration (FDA)… en dat kan een beruchte moeilijke taak zijn. Als al deze inspanningen samenkomen en het bedrijf zich de miljoenen dollars kan veroorloven die nodig zijn om dit proces te voltooien, zal het medicijn op een dag debuteren in een apotheek bij u in de buurt.
Daarna blijft het bedrijf kwaliteitscontroles uitvoeren. Het zal de pillen testen om er zeker van te zijn dat de miljoenste die van de lopende band rolt, precies dezelfde potentie heeft als het eerste eenzame bolletje dat van de fabriekslijn dribbelde. Zelfs met al deze nauwgezette tests, is er nog steeds een redelijke kans dat het geneesmiddel onvoorziene problemen zal veroorzaken wanneer het door duizenden mensen wordt ingenomen.
In vergelijking, elke pillenfabrikant – of een enkele ambitieuze persoon – moet doen om een voedingssupplement te verkopen is, nou ja, het verkopen. Het kan een bont brouwsel zijn dat bijna elke stof bevat, en ze hoeven niets te bewijzen.
En er zijn duizenden van zulke supplementen in de schappen van uw plaatselijke drogist of reformwinkel.