Toen Drake werd uitgeroepen tot Spotify’s artiest van het decennium, was dat niet zo’n verrassing. Hij domineert de hitlijsten sinds hij rond 2009 officieel op het toneel verscheen en bracht een nieuwe kijk op hiphopmuziek met zich mee, waarbij hij evenveel R&B-melodieën zingt als je raakt met boom, bap rap bars.

Maar te midden van de feliciterende tweets van zijn collega’s en het heen en weer commentaar over de vraag of hij die titel verdiende, heeft niemand de realiteit gepast dat de topmuzikant van dit decennium zwart is.

In een recent video-interview met Rap Radar, een zeldzaamheid voor Drake die al jaren geen sit down video-interview meer heeft gedaan, klaagt hij over het terzijde schuiven van dit gebrek aan erkenning. Hij geeft toe dat het iets is dat hem stoort (hij gebruikte niet de exacte woorden), maar hij houdt het in wezen gewoon in beweging.

Waarom erkennen we dan niet dat iemand die ongeveer 500 weken in de hitlijsten heeft gestaan sinds hij muziek uitbracht, iemand die de hoogste raptour aller tijden heeft, een artiest die een decennium heeft bepaald en tientallen miljoenen platen heeft verkocht, eigenlijk uit onze cultuur komt?

Waar zijn al die #blackexcellence als Drake’s naam wordt genoemd? Hij is van gemengd ras (blank, joodse moeder en zwarte vader), maar dat is J. Cole ook en hij krijgt oneindig veel zwarte liefde. Misschien komt het omdat hij een rapper is die in zijn emoties zit en zonder enige terughoudendheid muziek maakt voor vrouwen. In de hypermannelijke wereld van de hiphop is dit een punt van kritiek geweest op Drake. Een die hij afwijst, maar als fan van rap, kan ik zeker zien hoe het een rol speelt in het verminderen van zijn “zwarte kaart.”

Zou het misschien iets te maken hebben met het feit dat hij Canadees is? Hip hop is een Amerikaanse kunstvorm die zich over de hele wereld heeft verspreid, maar de V.S. domineert nog steeds. Ras in Amerika is een genuanceerde, gecompliceerde zaak die het land sinds zijn ontstaan heeft gevormd. Is het mogelijk dat Drake, ook al identificeert hij zich als zwart, toch een beetje een buitenstaander is omdat hij niet binnen die grenzen is opgegroeid?

Ik wil echt niet geloven dat het komt omdat hij een lichte huidskleur heeft. Ik ga ervan uit dat de huidskleur van Drake geen reden is om aan zijn zwartheid te twijfelen.

Waarom dan wel? Is hij niet het juiste archetype? Niet stoer genoeg, openhartig genoeg, arrogant genoeg om volledig geaccepteerd te worden? Hij wordt lang niet zo gevierd binnen onze cultuur als zijn tegenhangers. Kendrick Lamar is een zwarte royalty. Er is nauwelijks een vermelding van zijn naam zonder dat Kendrick wordt geclaimd voor een of ander aspect van zwartheid.

Ik geef toe, verwijzingen naar het zwarte bestaan weerklinken in de muziek van Kendrick meer dan in die van Drake. Kendrick’s hele tweede album To Pimp a Butterfly was gewijd aan de zwarte ervaring. Drake geeft niet zoveel aandacht aan het zwart zijn in zijn muziek en zal dat waarschijnlijk ook nooit doen. Het is niet zijn stijl. Maar omdat hij ervoor kiest om muziek te maken over onderwerpen rond liefde en onzekerheid en ambitie, maakt dat zijn ervaring als zwarte man minder authentiek?

Als hij nummers als “Blacker the Berry” of “Alright” had gemaakt, zouden we dan meer openlijk roepen dat Drake is wat hij is geweest – de meest succesvolle zwarte artiest van het afgelopen decennium? Of is er een soort asterisk omdat je het woord zwart uit mijn laatste zin kunt schrappen en het nog steeds waar zou zijn?

Ja, ik ben Canadees. Uit Toronto, meer specifiek, dezelfde stad waar Drake opgroeide. Ik weet wat voor impact hij heeft gehad op deze stad. Muzikanten, producers, de sportwereld, clubpromotors en zo’n beetje elke creatieveling is Drake dank verschuldigd voor het laten zien dat het mogelijk is en voor het voor altijd veranderen van ons perspectief op hoe we onszelf als stad zien. We geven hem die referentie (zijn bijnaam is 6 God, 6 is een verwijzing naar Toronto). Dus wanneer de bredere zwarte gemeenschap lijkt niet dat hetzelfde niveau van waardering te tonen, ik ben achtergelaten af te vragen waar Drake mis ging.

Hoewel ik denk niet dat een van deze is zijn schuld. Soms worden verhalen gecreëerd buiten onze controle om. En met iemand zo beroemd als Drake, is het onmogelijk om elk verhaal te controleren. Maar we moeten deze niet zo makkelijk laten gaan. Hij vertegenwoordigt ons. Door zijn bestaan, is dat waar. We zouden trotser moeten zijn op wat hij voor onze cultuur heeft betekend, in plaats van ons te onderwerpen aan elke andere uitvinding die de realiteit dat hij iets minder is en altijd is geweest, moet verdoezelen.

CRY