Wikimedia Commons

Hoewel technisch gezien fruit, vallen tomaten onder de categorie “groente,” volgens het Hooggerechtshof.

Het Hooggerechtshof deed deze tomatenuitspraak in 1893 in een zaak die door leden van de familie Nix was aangespannen tegen Edward Hedden, collector in de haven van New York, om de kosten terug te krijgen die zij hadden gemaakt voor het vervoer van tomaten.

De Nixen spanden een rechtszaak aan op grond van het Tarief van 1883, dat belastingen voorschreef op ingevoerde groenten – maar niet op fruit.

Botanisch gezien is elke zaaddragende structuur die is gevormd uit de eierstok van een angiosperm (een bloeiende plant) een vrucht. Aangezien een tomaat de zaden van zijn gastheerplant beschermt en bevat, is de sappige bol technisch gezien een vrucht. Sommigen zullen misschien geschokt zijn te vernemen dat een courgette ook een vrucht is.

De algemene of culinaire classificaties verschillen echter vaak van de botanische. De meeste mensen zouden een tomaat als groente beschouwen. En het hof gaf in wezen die redenering in Nix v. Hedden: Een tomaat is een groente omdat mensen denken dat het dat is.

De argumenten waren kort en eenvoudig. De raadsman van de verdachte las als bewijs definities voor uit Webster’s Dictionary van “erwt”, “aubergine”, “komkommer”, “pompoen” en “peper”.

De eiser deed vervolgens hetzelfde (met toevoeging van Worcester’s Dictionary) met de definities van “aardappel,” “raap,” “pastinaak,” “bloemkool,” “kool,” “wortel,” en “boon.” Technisch gezien is een boon een peulvrucht, maar ook die valt in het dagelijks spraakgebruik onder de categorie groente.

De rechtbank besloot unaniem dat de wetenschappelijke classificatie van een tomaat het gewone taalgebruik niet verandert. Daarom was de Tariff Act bedoeld om tomaten te belasten. En de familie Nix zou hun geld niet terugkrijgen. De uitspraak van het hof luidde:

Botanisch gesproken zijn tomaten de vrucht van een wijnstok, net als komkommers, pompoenen, bonen en erwten. Maar in de omgangstaal van het volk, of het nu verkopers of consumenten van levensmiddelen zijn, zijn dit allemaal groenten die in moestuinen worden gekweekt en die, of ze nu gekookt of rauw worden gegeten, zoals aardappelen, wortelen, pastinaken, rapen, bieten, bloemkool, kool, selderij en sla, gewoonlijk bij het avondeten worden geserveerd in, bij of na de soep, de vis of het vlees, die het hoofdbestanddeel van het maal vormen, en niet, zoals vruchten in het algemeen, als dessert.

De Amerikaanse regering verruilde het Tariff of 1833 voor het Black Tariff of 1842, dat later door het Walker Tariff werd vervangen. Maar de uitspraak van het Hof over de indeling van tomaten staat nog steeds en blijft van invloed op juridische procedures. Andere zaken van het Hooggerechtshof, zoals Saltonstall v. Wiebusch Hilger en Cadwalader v. Zeh, hebben Nix v. Hedden geciteerd, meestal met betrekking tot de betaling van achterstallige belastingen.