Uh uh, ik geef geen fooi. Nee, ik geloof er niet in. … Hou op, als ze niet genoeg verdient kan ze ontslag nemen. … Ik geef geen fooi omdat de maatschappij zegt dat ik dat moet. Oké, ik geef wel een fooi als iemand echt een fooi verdient, als ze echt moeite doen, dan geef ik ze iets extra’s, maar ik bedoel dat automatisch fooien geven, dat is voor de vogels. Ik bedoel, wat mij betreft doen ze gewoon hun werk. … Ze was oké. Ze was niets bijzonders. … Kijk ik bestelde koffie, oké? We zijn hier verdomme al een hele tijd en ze heeft mijn kopje maar drie keer gevuld. Als ik koffie bestel, wil ik dat het zes keer gevuld wordt. … De woorden “te druk” zouden niet in het vocabulaire van een serveerster mogen voorkomen. … Jezus Christus, deze dames komen niet om van de honger. Ze verdienen het minimumloon. Ik heb ook minimumloon gewerkt en toen had ik niet het geluk dat ik een baan had die de maatschappij fooi waardig vond. … Weet je wat dit is? Het is de kleinste viool ter wereld die alleen voor de serveersters speelt. … Zo is het werken bij McDonald’s maar je voelt niet de behoefte om hen fooi te geven, of wel? Nou, waarom niet? Ze serveren je eten. Maar nee, de maatschappij zegt, geef deze jongens geen fooi, maar geef deze jongens fooi. Dat is onzin. … Fuck dat alles. … Ik bedoel, ik vind het erg jammer dat de regering belasting heft op hun fooien. Dat is klote. Dat is niet mijn schuld. Ik bedoel, het lijkt erop dat serveersters een van de vele groepen zijn die de overheid regelmatig in de kont neukt. Ik bedoel, toon een stuk papier dat zegt dat de overheid dat niet moet doen, ik zal het tekenen, laat het stemmen, ik zal ervoor stemmen, maar wat ik niet zal doen is meespelen. En deze niet-college bullshit, daar heb ik twee woorden voor: leer typen, want als je verwacht dat ik je help met de huur, staat je een grote verrassing te wachten.