Is het mogelijk dat fysieke aantrekkingskracht in de loop van de tijd groeit?
Vraag
Voordat ik Grenzeloos had gevonden, was ik al een “buddy”-relatie aangegaan met een van mijn beste mannelijke vrienden. Hij verhuisde naar de andere kant van het land enkele maanden geleden, maar we nog steeds praten via e-mail bijna elke dag. Hij wil bellen en brieven schrijven, maar ik heb dat afgehouden omdat ik niet zeker weet of ik onze communicatie op dit punt wel verder wil uitdiepen. Dit is een van die gelegenheden waar de buddy-relatie niet ging om een romantisch geïnteresseerd meisje en een vergeetachtige jongen; in plaats daarvan denk ik dat hij me al die tijd leuk heeft gevonden, maar ik was volledig onwetend.
Ik ben er nu bijna zeker van dat hij geïnteresseerd is in mij als meer dan een vriend, en ik verwacht dat hij me binnenkort uit zal vragen, als ik hem maar een beetje meer aanmoediging geef. Het probleem is dat ik hem zo respecteer en om hem geef, maar ik voel me niet lichamelijk tot hem aangetrokken. Al mijn vriendinnen waarmee ik hierover heb gepraat, hebben op dat punt hun armen in de lucht gestoken en me gezegd dat ik niet eens moeite hoef te doen; als ik me niet lichamelijk tot hem aangetrokken voel, is het een verloren zaak.
Ik denk dat de media me het idee hebben gegeven dat als ik echt voor een jongen val, ik meteen met hem wil beginnen te zoenen. Zo voel ik dat niet bij mijn vriend. Ik heb geen afkeer van hem, maar er is geen seksuele spanning tussen ons. Ik kan er niet echt mijn vinger op leggen wat het is aan hem dat ik me niet aangetrokken voel; het is gewoon dat hij niet het type man is waar ik mezelf ooit mee zag. Hij is gezond en in goede vorm en ziet er niet slecht uit, maar ik kijk niet naar hem en denk: Kus me! Volgens al mijn vrienden die een relatie hebben, is dat een probleem.
Ik denk dat het gepast is dat ik mezelf heb beschermd tegen het vormen van fysieke/seksuele verlangens voor hem terwijl we nog steeds gewoon vrienden zijn. Ik ben erg knuffelig en op mijn gemak bij mijn vriendinnen, maar bij mijn mannelijke vrienden heb ik een ‘niet aanraken’-beleid. Ik omhels mijn mannelijke vrienden niet, behalve bij zeldzame gelegenheden (bijvoorbeeld als we afscheid nemen na een lange tijd uit elkaar te zijn geweest), ik geef of ontvang geen rugmassages van jongens, ik houd hun handen niet vast en sla mijn arm niet om hen heen en laat hen niets van dat alles bij mij doen. Dit is altijd een belangrijke manier voor mij geweest om mezelf te beschermen tegen onzuivere gedachten. Ik kan op mijn vingers natellen hoe vaak ik deze man heb aangeraakt in de drie jaar dat ik hem ken, en het is moeilijk om mijn gedachten te veranderen van hem te zien als een broeder in Christus naar een potentiële echtgenoot.
De (christelijke) vrienden die ik om advies heb gevraagd, lijken te denken dat als ik nu niet dat overweldigende verlangen heb om hem aan te raken en te kussen, en zelfs een verlangen om seks met hem te hebben (hoewel, natuurlijk, met dien verstande dat we nooit seks zouden hebben voor het huwelijk), ik moet wachten tot ik wel dat brandende, hartstochtelijke verlangen voel om lichamelijk dicht bij hem te zijn voordat ik inga op zijn avances voor een relatie. Dit lijkt me belachelijk – waarom zou ik in de verleiding willen komen om met hem te zondigen? Maar veel mensen hebben me verteld dat je die fysieke/seksuele aantrekkingskracht hebt of niet, en als het er nu niet is, zal het er nooit zijn.
Het is bemoedigend om te weten dat het voor jou en Steve wat werk en specifieke veranderingen in jullie uiterlijk heeft gekost om die aantrekkingskracht te bevorderen. Ik weet dat ik niet het “droommeisje” ben waarmee hij altijd heeft willen uitgaan, maar hij vindt andere dingen aan mij leuk en is bereid mijn gebreken door de vingers te zien, dus ik zou hetzelfde voor hem moeten doen. Sterke christelijke mannen zijn moeilijk te vinden, en ik wil trouwen en een gezin stichten, meer dan wat dan ook. Ik studeer over een paar weken af, en hij gaat volgend jaar naar het seminarie, en ik denk dat we er allebei klaar voor zijn om snel te trouwen. Het kost me misschien wat moeite om me tot hem aangetrokken te voelen en open te staan voor een lichamelijke relatie met iemand die al zo lang mijn vriend is, maar ik denk dat hij het waard is.
Denk je dat het mogelijk is om je na verloop van tijd tot iemand lichamelijk aangetrokken te voelen? Moet ik hem een kans geven? Ik begin zijn romantische gevoelens terug te geven omdat ik me zo goed met hem verbind en hij is een godvruchtige en zorgzame man, maar iedereen zegt dat ik mijn tijd zou verspillen en hem op de lange termijn alleen maar zou kwetsen, want als ik hem nu niet aantrekkelijk vind, zal ik dat nooit doen. Omdat hij meer dan 20 uur weg is, is het gemakkelijk voor mij om de fysieke factor te negeren, maar ik ben bang dat als ik hem nu toesta om een relatie met mij na te streven, wanneer ik hem later in de zomer zie, mijn emotionele band sterk zal zijn, maar ik me ongemakkelijk zal voelen bij hem fysiek.
Dank voor elk advies dat je kunt geven of artikelen uit het verleden waar je me op kunt wijzen.
Antwoord
Dank voor het schrijven. De aantrekkingsvraag lijkt de laatste tijd veel voor te komen! Meestal is het de man die het vraagt, maar niet altijd. Ik denk dat mijn eerste vraag aan jou zou zijn: “Gaat het over hoe hij eruit ziet of hoe hij zich gedraagt? Is het een kwestie van uiterlijk of een van karakter?”
Ik geloof dat mannen de neiging hebben om meer te worden beïnvloed door de vraag of ze houden van de manier waarop een vrouw eruit ziet, terwijl vrouwen, over het algemeen, baseren aantrekkingskracht op hoe een man is – zijn persoonlijkheid. En een man met een geweldige persoonlijkheid kan aantrekkelijk worden voor een vrouw als ze groeit in vriendschap met hem. (Ik laat het aan de mannen over hoe zij zich wel of niet naar een vrouw toe bewegen als zij fysiek niet “zijn type” is.)
Gezien de enorme aantallen christelijke singles die nog steeds lang ongehuwd zijn, waarschuw ik vrouwen in situaties als de jouwe altijd om niet te overhaast te zijn in het afwijzen van een man. Ik denk dat het prima is om af te wachten en te zien of hij bereid is het risico te nemen om je mee uit te vragen. Je hoeft niet het gevoel te hebben dat het jouw taak is om de relatie in die richting te sturen – dat is zijn taak. Maar als hij dat doet, geef hem dan een kans. Fysieke kenmerken zijn zo vluchtig. En als je eenmaal van een man begint te houden, echt van hem houdt in de volheid van het huwelijk, worden ze nog minder belangrijk.
Het is mijn hoop dat alleenstaande gelovigen zowel uiterlijk als persoonlijkheid licht genoeg houden om karakter te wegen. Dat is belangrijker dan de andere twee. En waar het karakter godvruchtig en gezond is, is er op zijn minst de mogelijkheid dat de aantrekkingskracht zal groeien. Is er genoeg tussen jullie – in de vorm van vriendschap en wederzijds plezier en respect – om de liefde een kans te geven zich te ontwikkelen?
Dat is wat er gebeurde met Steve en mij. Ik voelde me niet helemaal aangetrokken tot Steve toen we elkaar voor het eerst ontmoetten. Hij had niet “het uiterlijk” dat ik me altijd had voorgesteld, maar ik vond het heel fijn om bij hem te zijn en wilde vanaf het begin graag groeien in vriendschap. En hoe meer ik hem leerde kennen, hoe aantrekkelijker hij werd. Ik vermoed dat ik nog minder leek op wat hij zich had voorgesteld. (Wat mij betreft, ik liet mijn zeer korte haar lang groeien, viel 25 pond af, en ruilde mijn powerkleding in voor een meer vrouwelijke garderobe. (Ik vertel daar hier meer over.) Maar ook hij vertelt dat hij zich volkomen op zijn gemak voelde om met mij te praten en over de grote gedeelde interesses die we hadden en ons gemeenschappelijk geloof en gevoel van roeping.
Hoewel het vanaf het begin niet romantisch was, zat onze vriendschap vol potentieel. Ik zal altijd dankbaar zijn dat hij het advies van Dr. Morken heeft opgevolgd, die dat potentieel herkende, en tegen Steve zei dat het OK was om onszelf de tijd te geven om “de liefde te laten groeien.”
En wat je vrienden betreft die hem snel als kandidaat afwijzen – juist omdat je er niet aan denkt met hem naar bed te gaan – ik zou meer voor hen op mijn hoede zijn dan voor hem! Hun raad lijkt op die van de dwaze vrouw uit Spreuken.
Jezus was er vrij duidelijk over dat onze gedachten overgeven aan lust een zonde is. Verwijzend naar het verbod van de Tien Geboden op overspel, zei Hij: “Maar Ik zeg u, dat ieder die wellustig naar een vrouw kijkt, in zijn hart al overspel met haar heeft gepleegd” (Mattheüs 5:28).
Toen Steve en ik officieel met elkaar gingen daten, de eerste keer dat hij me kuste, voelde dat zo vreemd! Ik vond het bijna niet leuk. Ik denk dat dat vaak het geval is als je een man nog nooit echt gekust hebt. Ik vermoed dat onze grootmoeders zouden zeggen dat ze zich zo zouden kunnen voelen. Dat gezegd hebbende, het was slechts een kwestie van dagen tussen dat gevoel en het gevoel dat ik wilde dat hij me de hele tijd kuste. En de verleiding kwam als een tsunami op ons af. Ik zeg veel beter om te wachten met het cultiveren van de fysieke begeerte. Het zal wel komen. Hormonen zijn zo betrouwbaar! Het Hooglied van Salomo zegt, “wek de liefde niet op, totdat zij er naar verlangt.” Andere vertalingen zeggen “tot de tijd rijp is.” Daar zit grote wijsheid in!
Het is opwindend als de gevoelens van prille liefde en verliefdheid beginnen. Ze zijn intens, als raketaanjagers om een huwelijk in een baan om de aarde te brengen. Maar ze duren niet lang. De hoogvliegende emoties van aantrekkingskracht vervagen in elke relatie (ze zijn gedocumenteerd om 18 maanden tot drie jaar te duren, dan worden ze rustiger). En wat overblijft wanneer ze dat doen zal (in een gezond huwelijk) veel lijken op een diepe en blijvende vriendschap.
Companionship. Dat is het woord dat in me opkomt als ik denk aan wat ik het fijnste vind aan getrouwd zijn met Steve. Ja, de seks is goed. En een belangrijk onderdeel van onze relatie (zie 1 Korintiërs 7:2-5). Maar het is verhoudingsgewijs maar een heel klein deel ervan.
Al het kleverige, emotioneel geladen gedoe heeft zijn plaats, maar het uitgangspunt van een bijbels huwelijk is veel minder dramatisch. Wat onze toewijding drijft is niet het voelen van een bepaalde manier, maar leren hoe je elkaar liefhebt op de manier van 1 Korintiërs 13. Door geduldig, vriendelijk en nederig te zijn, door de ander het voordeel van de twijfel te geven, door ervoor te kiezen het beste te geloven. Het is opofferende liefde.
Als hij vol godvruchtig karakter is, een man die de Heer vreest en op het pad naar wijsheid is, en als jij hetzelfde nastreeft, dan zullen de oppervlakkige dingen niet de belangrijkste dingen zijn.
Heb je specifieke dingen aan hem geïdentificeerd waartoe je je niet aangetrokken voelt? Die dingen worden vaak minder belangrijk, en zelfs sympathiek, naarmate je in relatie groeit. Als het echter wezenlijke dingen zijn – zoals zijn mate van geestelijke volwassenheid, zijn integriteit, of zelfs zondige patronen in zijn leven – dan is het heel goed mogelijk dat je gebrek aan aantrekkingskracht een symptoom is van iets diepers. Als dat het geval is, kan het meer een kwestie van vertrouwen zijn dan aantrekkingskracht. Je beschermd voelen – dat wanneer je bij hem bent, je veilig bent – is een groot deel van wat een man aantrekkelijk maakt voor een vrouw.
Is deze illusoire kwestie van “aantrekkingskracht” de enige reden waarom je zijn pogingen om met je uit te gaan zou weerstaan? Als dat zo is, wees daar dan heel biddend over. Godvruchtige mannen die bereid en enthousiast zijn om te trouwen en een gezin te stichten tot eer van God lijken tegenwoordig zeldzaam. Dat wil niet zeggen dat je met hem moet trouwen uit angst dat hij je laatste of enige kans op een huwelijk zal zijn. God verhoede het. Maar dat je een goede rentmeester moet zijn van deze kans die God, in Zijn soevereiniteit, voor je heeft geplaatst.
Hoe ziet dat eruit? Geef hem een kans. Breng wat tijd met hem door. Laat de liefde groeien. Als dat niet gebeurt, kun je eerlijk zijn. Afspreken om uit te gaan, of het hof gemaakt te worden, is niet afspreken om met hem te trouwen. Het is ja zeggen tegen een seizoen van testen van het potentieel van de relatie. Als je in dat seizoen opzettelijk bent en de principes toepast die in onze Bijbelse Dating-serie zijn beschreven, kun je erop vertrouwen dat God je zal leiden.
Met vriendelijke groet,
CANDICE WATTERS