Een proces in twee fasen

Het proces voor het maken van een DxO-objectiefmodule is complex en vereist uiterste precisie. Het omvat twee fasen-een meetfase gevolgd door een bevestigingsfase.

De eerste fase omvat het berekenen van de optische metingen van de lens. Dit gebeurt door foto’s te nemen van specifieke doelen in de gecontroleerde omgeving van het DxO-laboratorium en een reeks metingen uit te voeren. Vervolgens worden vier defecten geëvalueerd, namelijk optische vignettering, geometrische vervormingen, laterale chromatische aberraties en perceptuele onscherpte, die een sleutelrol speelt bij het corrigeren van een gebrek aan scherpte in het objectief. Deze defecten worden vervolgens wiskundig gemodelleerd met behulp van een reeks opnameparameters, waaronder diafragma, brandpuntsafstand, afstand en meer, voor zowel RAW- als JPEG-beelden.

Om ervoor te zorgen dat de wiskundige modules correct zijn, wordt deze stap gevolgd door een bevestigingsfase. De lens/cameraparen worden in levensechte omstandigheden getest om er zeker van te zijn dat de resultaten zo dicht mogelijk bij perfect zijn. DxO-experts verifiëren deze gegevens door een reeks buitenfoto’s te maken. Ze controleren of lijnen recht zijn, ongeacht de brandpuntsafstand of afstand, en of objecten, zoals een blauwe lucht, gelijkmatig worden verlicht, ongeacht waar ze zich in het frame bevinden. De bevestigingsfase kan 100 tot 500 beelden opleveren, afhankelijk van de apparatuur die wordt getest!

Aan het einde van deze twee analytische fasen worden de gegevens samengevoegd in een bestand, de DxO lens module.

Ieder jaar test en kalibreert DxO ongeveer 80 nieuwe lenzen en 40 nieuwe camera’s in zijn laboratoria.