Animatisme is een term die is bedacht door de Britse antropoloog Robert Marett in het kader van zijn teleologische theorie over de evolutie van religie. Het verwijst naar “een geloof in een veralgemeende, onpersoonlijke macht waarover mensen een zekere mate van controle hebben”. Marett stelt dat bepaalde culturen geloven dat “mensen, dieren, planten en levenloze voorwerpen begiftigd waren met bepaalde krachten, die zowel onpersoonlijk als bovennatuurlijk waren”. Mana, zo stelt Marett, is een geconcentreerde vorm van animatistische kracht die in elk van deze voorwerpen wordt aangetroffen en die kracht, sterkte en succes verleent.

Animatisme is een geloof dat levenloze, wonderbaarlijke kwaliteiten in de natuurlijke wereld bestaan. Het gaat ook over het geloof dat alles doordrongen is van een levenskracht die elk levenloos voorwerp persoonlijkheid of waarneming geeft, maar geen ziel zoals in het animisme. Het is een wijdverbreid geloof onder kleinschalige samenlevingen. In gebieden in de Stille Zuidzee, zoals Melanesië en Polynesië, komt dit geloof voor in de vorm van manaïsme, dat is afgeleid van mana

Vele inheemse culturen geloven in animatisme. Zij geloven dat het aanbidden van levenloze voorwerpen hen zal verjagen van de kwade krachten in de omgeving. Deze groepen geloven ook dat de levenloze voorwerpen die zij aanbidden mystieke krachten bezitten die door God zijn gezonden om hen op aarde te helpen.