Professioneel racenEdit

Een semi-professionele autocoureur en lid van het Performance Tech-team. Wilzig won in 2011 en 2012 het kampioenschap van de Master in de L2-klasse van de Cooper Tires Prototype Lites. Daarna maakte hij de sprong naar de L1-klasse. Hij werd tweede in elk van de eerste twee ronden van de Cooper Tires Prototype Lites ondersteuningsserie (Masters-klasse) als onderdeel van de 2012 Mobil 1 Twelve Hours of Sebring evenement gehouden in Sebring, Florida. Hij keerde terug naar IMSA-competitie met het Performance Tech-team in de 2017 IMSA Prototype Challenge.

Wilzig Racing ManorEdit

In 2005 kocht Wilzig een 275-acre groot landgoed in Taghkanic, New York. Het jaar daarop vroeg hij de gemeenteraad om toestemming om er een racebaan te bouwen, die hij Wilzig Racing Manor wilde noemen. Wilzig kreeg een boete van 50.000 dollar opgelegd door het New York State Department of Environmental Conservation omdat hij met de bouw was begonnen zonder een goedgekeurd plan ter voorkoming van verontreiniging door stormwater. De baan werd aanvankelijk door de Taghkanic Zoning Board of Appeals geweigerd als een “gebruikelijke bijkomstige gebruik” voor een woonhuis, een beslissing die aanvankelijk door de rechtbank werd bekrachtigd. Maar de juridische geschillen tussen Wilzig en de plaatselijke activisten, de Granger Group, duurden verscheidene jaren voort. De Granger Group werd in 2006 opgericht om zich te verzetten tegen de aanleg van de spoorlijn, onder verwijzing naar zorgen over lawaai, veiligheid en de algemene kwaliteit van leven. Na de aanvankelijke overwinning van de Granger Group in de lagere rechtbanken van New York, draaide het Hof van Beroep van de staat New York de beslissing terug en herstelde het oorspronkelijke bestemmingsplan, in het voordeel van Wilzig.

De racebaan werd in 2011 voltooid tegen een kostprijs van $ 7,5 miljoen. Het is de grootste renbaan in de VS die is bestemd voor recreatief particulier gebruik. De baan is meer dan een mijl lang en 40 voet breed, bevat een hoogteverschil van 80 voet van het hoogste naar het laagste punt, en kan worden uitgevoerd in verschillende configuraties. De langste configuratie, bedoeld voor tijdritten, maakt een ronde van 2,75 mijl mogelijk met slechts één paar opeenvolgende bochten in dezelfde richting.

CollectieEdit

Wilzig bezit meer dan 100 auto’s, motorfietsen en off-road voertuigen, die hij onderbrengt in de Wilzig Racing Manor. Zijn autocollectie omvat een Gardner-Douglas Lola T70, Lotus Esprit V8, 2008 Lotus 2-Eleven, 2006 West WR1000, 2006 Ariel Atom, Indy-auto met Toyota-motor, McLaren 650S en Ginetta LMP3. Zijn motorfietscollectie omvat 24 Bimotas, een Moto Guzzi uit 1953, een Ducati Sport uit 1974, een Ducati 900ss uit 1976 en een Honda NR750 uit 1992. Hij bezit ook KTM adventure bikes. Cycle World noemde zijn motorcollectie de afgunst van motorverzamelaars en noemde zijn garage de “Garaj Mahal”. Hij is te zien geweest op verschillende programma’s die zich richten op de motorsport.

In 2004 maakte Wilzig een motorfiets waarin hij onderdelen en kenmerken van de Ducati 998 en MV Agusta F4 combineerde. Beschouwd als een eerbetoon aan de oorspronkelijke ontwerper van de motorfietsen, Massimo Tamburini, werd de fusie-motorfiets door het Robb Report beoordeeld als een ideale motorfiets voor fans van Tamburini’s ontwerpen.