Nysa Łużycka (niem.: Lausitzer Neiße; pol: Nysa Łużycka; czeski: Lužická Nisa; górnołużyckie: Łužiska Nysa; dolnołużycki: Łužyska Nysa), lub Nysa Zachodnia, to 252-kilometrowa (157 mil) rzeka w północnej Europie Środkowej. Powstaje w Górach Izerskich, w pobliżu Nowej Wsi nad Nysą, na granicy czeskiej, a następnie na odcinku 197 kilometrów (122 mil) staje się granicą polsko-niemiecką i wpływa do podobnie płynącej na północ Odry.

Nysa Łużycka

Lokalizacja

Państwa

Właściwości fizyczne charakterystyka

Źródło

Góry Izerskie

– lokalizacja

Nová Ves nad Nisou, Liberec Region, Republika Czeska

– współrzędne

50°43′47″N 15°13′44″E / 50.72972°N 15.22889°E

– wysokość

655 m (2,149 ft)

Ujście

Odry

Neißemünde, Brandenburgia, Niemcy

52°4′11″N 14°45′20″E / 52.06972°N 14.75556°ECoordinates: 52°4′11″N 14°45′20″E / 52.06972°N 14.75556°E

32 m (105 ft)

długość

252 km (157 mi)

rozmiar zlewni

4,403 km2 (1,700 sq mi)

Discharge

– average

31 m3/s (1,100 cu ft/s)

Cechy zlewni

Progresja

Odra→Bałtyk

Jej zlewnia zajmuje powierzchnię 4 403 km2 (1 700 mil kwadratowych), z czego 2 201 km2 (850 mil kwadratowych) w Polsce, reszta głównie w Niemczech. Rzeka osiąga punkt trójstyku trzech narodów w Zittau, niemieckim mieście, po 54 kilometrach (34 milach), opuszczając Republikę Czeską. Jest lewobrzeżnym dopływem Odry, do której wpływa pomiędzy Neißemünde-Ratzdorf i Kosarzynem – na północ od miast Guben i Gubin.

Od czasu umowy poczdamskiej z 1945 roku po II wojnie światowej, rzeka częściowo wyznacza granicę polsko-niemiecką (wzdłuż linii Odra-Nysa).

Jest najdłuższą i najbardziej nawodnioną z trzech rzek o bezprzymiotnikowej nazwie w obu głównych językach (dwie pozostałe rzeki to Nysa Wschodnia (polska: Nysa Kłodzka; niemiecka: Glatzer Neisse) i Nysa Wściekła (polska: Nysa Szalona; niemiecka: Wütende Neiße lub Jauersche Neiße)). Zwykle określa się ją po prostu mianem Nysy.