Dlaczego płaczę po porodzie? The 'baby blues’

Możesz się zastanawiać, dlaczego łzy nie chcą przestać płynąć właśnie teraz. Jesteś wyczerpana po porodzie, a teraz masz swoje nowonarodzone dziecko, którym musisz się opiekować i jego pozornie niekończące się wymagania. To całkowicie normalne, że nowi rodzice czują się przytłoczeni swoimi nowymi rolami i obowiązkami oraz płaczą w pierwszych dniach po urodzeniu dziecka (Shaw i in., 2006).

Mamy mają inny powód do płaczu. Poziom hormonów ciążowych spada gwałtownie od trzech do dziesięciu dni po porodzie. Następuje to w tym samym czasie, co wzrost hormonów, które powodują produkcję mleka (Pilkington i in., 2016).

To podwójne uderzenie dużych zmian hormonalnych i życiowych jest powodem, dla którego wiele nowych mam może czuć się płaczliwe około trzeciego dnia po porodzie, jak ich mleko z piersi przychodzi. Jest to normalne uczucie, niezależnie od tego, czy karmisz piersią czy butelką.

Jakie są objawy baby blues?

Oprócz płaczliwości możesz również czuć się:
– Drażliwa i pyskata w stosunku do bliskich Ci osób
– Irracjonalna i bardzo emocjonalna, nawet z powodu drobnych rzeczy
– Zaniepokojona i zbyt mało pewna siebie, jeśli chodzi o opiekę nad dzieckiem

Maya* opisuje swoje doświadczenie baby blues:

’Położna przyszła w trzecim dniu, aby sprawdzić, co u dziecka i u mnie. Mieliśmy problemy z karmieniem, bolały mnie sutki, a dom był pełen krewnych.
Kiedy położna powiedziała mi, że moje dziecko ma lekką żółtaczkę, mimo że wiedziałam, że nie ma się czym martwić, nie mogłam przestać płakać.

W końcu nawet śmiałam się płacząc, bo wiedziałam, że nie muszę się denerwować, ale nie mogłam powstrzymać łez!
Dopiero z perspektywy czasu zdałam sobie sprawę, że to był dzień trzeci i klasyczny dzień, w którym pojawia się baby blues.’

Choć płaczliwość w ciągu pierwszych kilku tygodni jest bardzo normalna, upewnij się, że powiesz bliskim Ci osobom, jak się czujesz. Potrzebujesz jak najwięcej wsparcia podczas gdy przyzwyczajasz się do życia z nowym dzieckiem.

Co jeśli nie mogę przestać płakać?

Jeśli nadal czujesz się płaczliwy więcej niż dwa tygodnie po urodzeniu dziecka możesz doświadczać poporodowego problemu zdrowia psychicznego . Niektóre kobiety doświadczają depresji, inne doświadczają lęku, ale wiele z nich nie zdaje sobie sprawy z tego, że mają poporodowy problem ze zdrowiem psychicznym.

Depresja i lęk są najczęstszym poporodowym problemem zdrowia psychicznego i wpływają na 15% do 20% kobiet w roku po porodzie (NICE, 2018). Depresja poporodowa (PND) jest najczęstsza ze wszystkich (Khajehei i in., 2017). U niewielkiej liczby kobiet – około 1 do 2 na 1000 – rozwija się psychoza poporodowa

Choć może być ona ciężko doświadczana, dobrą wiadomością jest to, że jest bardzo uleczalna. Ważne jest, aby uzyskać pomoc, ponieważ w przeciwieństwie do baby blues, poporodowy problem ze zdrowiem psychicznym nie zniknie sam z siebie.

Depresja może być odczuwana inaczej przez każdego. Istnieje wiele możliwych objawów poporodowych zaburzeń psychicznych – możesz doświadczyć kilku z nich, ale jest bardzo mało prawdopodobne, abyś miała je wszystkie.

Niektóre objawy poporodowego zaburzenia psychicznego

Uczucia
● Poczucie nieadekwatności lub niemożności poradzenia sobie
● Poczucie winy z powodu nieradzenia sobie, Brak radości lub przyjemności z życia lub rzeczy (tzw. anhedonia)
● Poczucie zmęczenia i senności, a nawet odrętwienia. Brak chęci do robienia czegokolwiek lub zainteresowania światem zewnętrznym
● Chęć częstego lub nawet ciągłego płaczu
Lęk i niepokój
● Obsesyjne obawy o zdrowie lub samopoczucie dziecka lub o siebie i innych członków rodziny
● Obezwładniający lęk, często o rzeczy, które normalnie by Cię nie niepokoiły, takie jak bycie samemu w domu
Zachowanie
● Niezwykła drażliwość, co pogarsza poczucie winy
● Bycie wrogim lub obojętnym w stosunku do partnera i/lub dziecka
● Trudności z koncentracją lub podejmowaniem decyzji
Objawy fizyczne
● Ataki paniki, które pojawiają się w każdej chwili, powodując szybkie bicie serca, Bezsenność
● Niepokojące myśli
● Myśli o skrzywdzeniu siebie lub swojego dziecka
● Myśli o śmierci i/lub samobójstwie

Lisa*, mama jednego dziecka, opisała swoje doświadczenia związane z objawami PND:
„Wyobrażałam sobie, że PND oznacza, że nie możesz wstać z łóżka i nie możesz opiekować się swoim dzieckiem, ale dla mnie tak nie było. Uwielbiałam moje dziecko i robiłam dla niego wszystko „jak należy”. Ale czułam się samotna w tłumie, jakbym po cichu tonęła i nikt mnie nie widział.

„Coraz częściej płakałam, a powody były coraz mniej racjonalne. Po prostu trwałam, aż pewnego dnia błagałam męża, żeby nie zostawiał mnie samej. Wtedy wszyscy zdaliśmy sobie sprawę, że to nie był tylko baby blues”.

Co powinnam zrobić, jeśli myślę, że potrzebuję pomocy?

Porozmawiaj z kimś: Mówienie o tych uczuciach może być trudne, ponieważ możesz czuć się bezbronna lub narażona na ocenę, gdy masz małe dziecko. Ale tak ważne jest, aby z kimś porozmawiać, ponieważ PND zazwyczaj nie poprawia się samo z siebie:

• Health visitors are there to support mums who feel low, anxious or depressed – ask for help, don’t suffer in silence.
• Your six-week check with your GP is a good time to raise any concerns you might have about how you’re feeling. Postaraj się umówić na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu, którego lubisz i któremu ufasz. Jeśli na początku nie trafisz na właściwego, poproś o wizytę u kogoś innego.
• Uzyskaj praktyczne wsparcie od kogoś zaufanego, np. pomoc w rezerwacji wizyt lub towarzyszenie Ci w celu uzyskania wsparcia moralnego.
• Znajdź zajęcia dla niemowląt i poporodowe grupy wsparcia przeznaczone specjalnie dla matek z poporodowymi problemami ze zdrowiem psychicznym. Przebywanie wśród innych osób, które czują to samo co ty, może być uspokajające. Twój lekarz rodzinny lub pielęgniarka środowiskowa mogą Ci w tym pomóc.
• Bądź otwarta na takie formy leczenia jak doradztwo, terapia i przyjmowanie leków, jeśli to właśnie zaleca Twój lekarz rodzinny. Będą oni również w stanie przepisać leki, które możesz zażywać, jeśli karmisz piersią. Będziesz również w stanie porozmawiać o wszelkich pytaniach lub obawach ze swoją pielęgniarką środowiskową.
• Zapytaj swoją pielęgniarkę środowiskową o serię wizyt kontrolnych (Segre et al, 2011; NICE Clinical Knowledge Summaries, 2015).
• Unikaj niektórych rodzajów mediów społecznościowych, które pokazują Ci obrazy „idealnych matek” lub sprawiają, że czujesz się nieadekwatnie do tego, jak sobie radzisz .
• Spróbuj wspierających mediów społecznościowych, jeśli chciałabyś porozmawiać z innymi mamami, ale myśl o wyjściu z domu czuje się teraz przytłaczająca. Znajdziesz wiele forów i sieci online, które mogą ci pomóc.
• #PNDHour to internetowa grupa wsparcia, która działa w każdą środę o 20:00 za pośrednictwem Twittera.
• @PNDandMe. Każdy może dołączyć do grupy i dyskutować na tematy związane z depresją przedporodową i poporodową, takie jak samoopieka, leki i szukanie pomocy.

Lisa szukała pomocy u swojego lekarza pierwszego kontaktu, kiedy jej objawy stały się zbyt silne, aby sobie z nimi poradzić.
„Ta wizyta była dla mnie przełomem. W końcu poczułam się bezpiecznie. Przepisała mi łagodną dawkę leków przeciwlękowych, które zdziałały cuda. Przez cały czas co dwa tygodnie spotykałam się z nią, aby mnie sprawdzała. Skierowała mnie również na darmowe zajęcia z masażu niemowląt z innymi mamami z PND. To było niesamowite zobaczyć inne kobiety takie jak ja.”

Pamiętaj, że PND nie zawsze zaczyna się zaraz po urodzeniu dziecka. Może pojawić się po kilku miesiącach, a nawet po roku. Skorzystaj z pomocy w każdej chwili.

Uważam, że ktoś, kogo znam, może mieć problemy ze zdrowiem psychicznym po porodzie. What should I do?

Jeśli jesteś partnerem, krewnym lub przyjacielem kogoś, kto twoim zdaniem może mieć problem ze zdrowiem psychicznym po porodzie, spróbuj delikatnie pomóc tej osobie otworzyć się przed tobą na temat tego, jak się czuje. Wspierający partnerzy mogą odegrać dużą rolę w zapobieganiu pogłębianiu się depresji (Pilkington i in., 2017). Zaoferuj rezerwację wizyt i uczęszczajcie na nie razem.

To może cię zaskoczyć, ale partnerzy mogą również uzyskać poporodowe problemy ze zdrowiem psychicznym. Jeśli mama czuje się nisko, są szanse, że ich partner również może być dotknięty. W jednym z badań odnotowano, że około 2,4% do 18% ojców doświadczało niepokoju w rok po urodzeniu dziecka (Leach i in., 2016).

Wizyta u lekarza rodzinnego lub rozmowa z pielęgniarką środowiskową to dobre punkty wyjścia.

*Nazwiska zostały zmienione

Ta strona została ostatnio przejrzana w sierpniu 2018

Dalsze informacje

Nasza linia wsparcia oferuje praktyczne i emocjonalne wsparcie przy karmieniu dziecka oraz ogólne zapytania dla rodziców, członków i wolontariuszy: 0300 330 0700.

Możesz uznać, że uczestnictwo w jednej z naszych grup Early Days jest pomocne, ponieważ dają one możliwość zbadania różnych podejść do ważnych kwestii rodzicielskich z wykwalifikowanym liderem grupy i innymi świeżo upieczonymi rodzicami w Twojej okolicy.

Zaprzyjaźnij się z innymi przyszłymi i świeżo upieczonymi rodzicami w Twojej okolicy, aby uzyskać wsparcie i przyjaźń, sprawdzając, jakie działania NCT odbywają się w pobliżu.

Mind posiada linię informacyjną: 0300 123 3393.

The Association for Postnatal Illness posiada wiele pomocnych informacji na swojej stronie internetowej.

The Purple Crying website looks in detail at the stage in your baby’s life when they cry more than at any other time.