Dlaczego wynaleziono koło przędzalnicze?

Przez ponad trzy tysiące lat wszyscy używali ręcznego wrzeciona do przędzenia wełny, bawełny, lnu, jedwabiu lub konopi na nici. Ale w średniowieczu mieszkańcy Imperium Islamskiego zarabiali mnóstwo pieniędzy na uprawie bawełny i sprzedaży tkanin bawełnianych, a mieszkańcy Chin zarabiali mnóstwo pieniędzy na sprzedaży jedwabiu.

Jak działają wrzeciona ręczne? Historia tkactwa Artykuły Imperium Islamskiego

Kobietom przędzącym trudno było nadążyć – nie mogły robić tkanin wystarczająco szybko. Można było zatrudnić więcej kobiet do przędzenia, ale wtedy tkanina stawała się zbyt droga. Wynalezienie dziewiarstwa około 400 r. n.e. mogło pogorszyć ten problem.

Historia dziewiarstwaKobiety w średniowiecznym islamie

Kto wynalazł przędzalnię?

Naukowcy zajęli się tym problemem, używając ręcznych korb, które wynaleziono około 150 r. n.e., i do 1237 r. n.e. (a może trochę wcześniej) wynaleźli maszynę, która mogła prząść cztery razy szybciej niż wrzeciono ręczne – przędzalnię. Nikt nie wie, czy pierwsi dotarli tam chińscy czy islamscy naukowcy (możliwe też, że pierwsze przędzarki wynaleziono w Indiach, które również sprzedawały dużo bawełnianego materiału). Prawdopodobnie potrzebowali dobrej jakości stali, aby koło kręciło się gładko i stabilnie.

Chiny z dynastii SongWięcej artykułów IndieHistoria staliCo jeszcze działo się w latach 1200?

Jedwabny Szlak i koła przędzalnicze

Dzięki podróżującym handlarzom Jedwabnego Szlaku, nie trzeba było długo czekać, aby rozeszła się wieść o nowym wynalazku.

Co to jest Jedwabny Szlak?

Wkrótce profesjonalni prządkowie w całej Europie i Azji wytwarzali więcej ubrań taniej – za pomocą koła przędzalniczego. Koła przędzalnicze były zbyt drogie dla większości gospodarstw domowych – posiadały je wielkie firmy włókiennicze, podobnie jak dzisiejsze maszyny przędzalnicze.

Przenikanie do Afryki i Europy

Koło przędzalnicze dotarło do Sułtanatu Delhi w Indiach (który również miał duży przemysł bawełniany) przed rokiem 1300. Do Afryki Północnej i islamskiej Hiszpanii dotarło przed rokiem 1350, a do północnej Europy i Włoch przed rokiem 1400, podczas wojny stuletniej.

Więcej o islamskiej HiszpaniiPaweł i średniowieczne Indie

Można by pomyśleć, że rekonkwista, czarna śmierć i wojna stuletnia spowolniłyby postęp naukowy, ale producenci tekstyliów naprawdę chcieli tego nowego koła przędzalniczego. Ponownie, mogło to być częściowo spowodowane tym, że dziewiarstwo dotarło do Europy około 1250 r. n.e.

Wełna na kole przędzalniczym

W Europie producenci zaczęli używać koła przędzalniczego do przędzenia wełny. Ale te wczesne kołowrotki mogły robić tylko lekką, puszystą przędzę, która była dobra do dziergania lub na wątek; nie mogły robić mocnego sznurka potrzebnego do osnowy. Tak więc dla osnowy, kobiety przędły na wrzecionach kroplowych, powoli.

Co to jest osnowa i wątek?

Przędzenie w Afryce Zachodniej i obu Amerykach

Przędzarki nie przyjęły się w Afryce Zachodniej i Południowej, gdzie większość produkcji tkanin była przeznaczona do użytku własnej rodziny, a delikatne bawełniane lub jedwabne tkaniny były importowane z Indii lub Azji Zachodniej. Większość wczesnych europejskich osadników w obu Amerykach również kupowała swoje tkaniny od handlarzy, a wkrótce także rdzenni Amerykanie.

Więcej o NavajoOdzież w obu Amerykach

Nawet na amerykańskim południowym zachodzie, gdzie ludzie Navajo zostali pasterzami i tkali swoją wełnę na sprzedaż, wciąż przenosili się z miejsca na miejsce, więc wrzeciona ręczne były dla nich wygodniejsze. Wrzeciona pojawiły się tylko tam, gdzie ludzie potrzebowali szybko wyprodukować dużą ilość materiału na handel.