Wielkość porcji dla poszczególnych produktów spożywczych podano w Tabeli wartości odżywczych.

Podstawowy opis Rola we wspieraniu zdrowia Podsumowanie źródeł żywności Szacunek składników odżywczych Wpływ gotowania, Storage and Processing Risk of Dietary Deficiency Other Circumstances that Might Contribute to Deficiency

Relationship with Other Nutrients Relationship with Other Nutrients Ryzyko niedoboru w diecie Inne okoliczności, które mogą przyczynić się do niedoboru Ryzyko toksyczności diety Lista kontrolna chorób Zalecenia zdrowia publicznego

Opis podstawowy

Jod jest fascynującym minerałem, i to jest nieco zaskakujące, jak stosunkowo niewiele badań zostało zrobione na roli jodu w ludzkim zdrowiu, w porównaniu do ilości badań, które zostały zrobione na roli jodu w środowisku. Mimo, że zazwyczaj utrzymujemy nasze profile składników odżywczych witryna koncentruje się ściśle na żywności i zdrowia, chcielibyśmy zapewnić Państwu trochę informacji na temat jodu poza ścisłym kontekście zdrowia. Ten szerszy kontekst może rzeczywiście skończyć się rzucając trochę światła na przyszłych badań na temat jodu i health.

Naukowcy już zrozumieć, jak jod odgrywa wieloaspektową rolę w środowisku i służy jako kluczowy minerał w oceanach, gleby i atmosfery. Stabilność warstwy ozonowej ziemi, na przykład, wiadomo, aby mieć związek z poziomami jodu w atmosferze. Atmosferyczny jod, z kolei, jest znany jako związany z równowagą jodu w oceanach i w glebie. Naukowcy wiedzą również, że stężenie jodu w atmosferze wpływa na szeroki zakres reakcji opartych na tlenie. Jod był również badany w kontekście gleby i zdrowia roślin. Na podstawie badań w tej dziedzinie, wiemy, że w niektórych roślin – na przykład sałata – jod może pomóc zrównoważyć stresy, które są umieszczone na rośliny do powodu nadmiernej obecności soli w glebie (stres zasolenia).

Niestety, te role jodu w reakcjach opartych na tlenie i w równoważeniu poziomów mineralnych (zwłaszcza gdy sód, potas i chlor są zaangażowane) nie badano w ludzkim zdrowiu tak szeroko, jak zostały one zbadane w zdrowiu środowiska, a my będziemy musieli czekać na przyszłych badań dla jasnego zrozumienia tych potencjalnych ról jodu w ludzkim zdrowiu. Jednak jeden obszar zdrowia ludzkiego, gdzie nie musimy czekać na więcej informacji jest obszar funkcji gruczołu tarczycy. Rola jodu w funkcjonowaniu tarczycy została dogłębnie zbadana i w dalszej części tego profilu opowiemy Ci o niej znacznie więcej.

Około 30% żywności WHF zawiera jod, a większość grup żywnościowych jest reprezentowana na tej liście. W grupie warzyw, na przykład, znajdziesz słodkie ziemniaki, cebulę i szpinak. W grupie owoców, znajdziesz truskawki, banany i kantalupa. W grupie zbóż znajdziesz jęczmień, a w grupie orzechów – orzeszki ziemne. (Chociaż wymieniamy orzeszki ziemne pod „Orzechy & Nasiona” na naszej stronie internetowej, są one technicznie klasyfikowane jako rośliny strączkowe). Jednak pomimo obecności jodu w tej różnorodnej grupie żywności, trudno jest uzyskać zalecaną dzienną dawkę 150 mikrogramów, chyba że spożywasz żywność z dwóch grup żywności nie wymienionych powyżej. Te dwie grupy to owoce morza i jaja & nabiał. W rzeczywistości, tylko 11 z naszych WHFoods jest dobrym, bardzo dobrym lub doskonałym źródłem jodu, a te dwie grupy (owoce morza i jaja & nabiał) stanowią ponad 90% (10/11) wszystkich pokarmów bogatych w jod. Dostarczymy Ci znacznie więcej informacji o tej relacji jod-żywność w naszym podsumowaniu źródeł żywności.

W pewnym momencie niedobór jodu był dość powszechny w większości północnej części Stanów Zjednoczonych. Ten „pas wole” obejmował Nowa Anglia, górny region Wielkich Jezior i Pacific Northwest. Połączenie zubożonych w jod gleb i brak dostępu do (lub brak akceptacji) owoców morza pozostawiły do 30% populacji z poważnym niedoborem jodu i jego charakterystycznym wolem. („Wole” – słowo, które pochodzi od łacińskiego „guttur”, co oznacza „gardło” – jest terminem nietechnicznym, który odnosi się do powiększenia tarczycy. Podczas gdy niedobór jodu jest jednym z powodów, że tarczyca może stać się powiększona, to nie zawsze stają się powiększone po niedobór jodu i może stać się powiększona z innych powodów nie obejmujących diety jodu.)

Zaczynając na początku 20 wieku, Ohio lekarz trafnie nazwie David Marine rozpoczął eksperymenty z dodaniem jodu do lokalnych diet w drodze jodowanej soli. (Mówimy „trafnie” tutaj, ponieważ owoce morza są takie ważne źródło diety jodu). Do lat 20-tych XX wieku, powszechne spożycie tej wzbogaconej soli w USA w dużej mierze wyeliminowało powszechny niedobór jodu. Omówimy tę kwestię jodowanej soli kuchennej – i jej potencjalną rolę w twoim planie posiłków – w dalszej części tego artykułu.

Rola we wspieraniu zdrowia

Jak opisano wcześniej, nawet jeśli badacze wiedzą sporo o jodzie w odniesieniu do środowiska, mniej wiadomo o innych rolach wspierania zdrowia dla jodu w organizmie. Jednak jeden obszar, w którym nie brakuje nam informacji jest rola jodu w zdrowiu thyroid.

Produkcja hormonów tarczycy

Jod jest kluczowym składnikiem hormonów wykonanych w tarczycy. Hormony te są absolutnie krytyczne dla zdrowia ludzkiego, pomagając kontrolować produkcję energii i wykorzystanie w prawie każdej komórce ciała.

Równowaga jodu w tarczycy jest skomplikowana, i zarówno zbyt dużo jak i zbyt mało jodu może spowolnić produkcję hormonów. Nie jest to sytuacja, w której więcej zawsze znaczy lepiej. Zalecane przez WHFoods dzienne spożycie na poziomie 150 mikrogramów jest poziomem, który ma dla nas największy sens jako ogólne zalecenie zdrowia publicznego dla zachowania zrównoważonej produkcji hormonów tarczycy. Dla większości ludzi, przewidywalibyśmy, że spadek znacznie poniżej tego poziomu lub znaczne przekroczenie go potencjalnie zwiększyłoby ryzyko niezrównoważonej produkcji hormonów tarczycy.

Podsumowanie źródeł żywności

Jeśli chodzi o jod, jedna żywność stoi tak daleko nad resztą, że wykres na górze strony wygląda prawie jak błąd w druku. Niektóre warzywa morskie zawierają aż 500% dziennej wartości (DV) na porcję.

Jest to jednak prawdziwe tylko dla niektórych warzyw morskich. Dobrą zasadą jest to, że brązowe gatunki warzyw morskich – na przykład kelp i wakame – są bogatsze w jod niż formy czerwone. Mimo to, postrzegamy warzywa morskie (niezależnie od odmiany) jako potencjalnie skoncentrowane źródło jodu, a każdy, kto spożywa 1 łyżkę stołową lub więcej tych produktów codziennie, może chcieć ocenić swoje całkowite dzienne spożycie jodu, aby upewnić się, że nie przekracza ono górnej tolerowanej granicy (UL) ustanowionej przez Narodową Akademię Nauk dla osób dorosłych w wieku 19 i starszych, wynoszącej 1100 mikrogramów. Aby dowiedzieć się więcej na temat jodu i jak wybierać warzywa morskie, przeczytaj nasz profil poświęcony tym interesującym i przydatnym pokarmom.

Warzywa morskie, takie jak kelp i wakame, nie są jedynymi pokarmami pochodzenia morskiego bogatymi w jod. Wszystkie sześć z naszych owoców morza jest dobrym, bardzo dobrym lub doskonałym źródłem tego minerału. W kategorii doskonałej znajdują się przegrzebki i dorsz. W kategorii bardzo dobrej znajdują się krewetki. A w kategorii dobre znajdziemy tuńczyka, łososia i sardynki. Zarówno dorsz jak i przegrzebki dostarczą Ci prawie 90% dziennej zalecanej dawki jodu w jednej 4 uncjowej porcji. Chcielibyśmy również zauważyć, że wiele ryb nie sprofilowanych na naszej stronie zawiera znaczne ilości jodu, zazwyczaj mieszczące się w zakresie 25-140 mikrogramów na 4 uncje porcji. Jako ogólna zasada (która ma jednak liczne wyjątki), skorupiaki są bardziej skoncentrowane w jod niż ryby.

Dwa z naszych produktów mlecznych – mleko krowie i jogurt – jak również jaja są bardzo dobrym źródłem jodu. Możesz uzyskać około 20% dziennego zapotrzebowania na jod z 4 uncji mleka krowiego, 1 jajka lub 1/2 szklanki jogurtu.

Pokarmy WHF, które opisaliśmy powyżej stanowią wszystkie, oprócz jednego, źródła jodu. Jedynym źródłem, o którym nie wspomnieliśmy są truskawki, które są bardzo dobrym źródłem jodu i dostarczają około 13 mikrogramów na filiżankę. (Ten ranking jest w dużej mierze spowodowany faktem, że truskawki są owocem o wysokiej zawartości wody i niskiej kaloryczności, dostarczając tylko 46 kalorii na filiżankę). Chociaż nie chciałbyś polegać na truskawkach w kwestii spożycia jodu, nie byłoby nierozsądnie oczekiwać, że truskawki dostarczą około 10% jodu, którego potrzebujesz w danym dniu, jeśli zdecydujesz się je jeść.

Jak opisano wcześniej, można znaleźć żywności w grupie warzyw (jak słodkie ziemniaki, cebula, i szpinak), inne pokarmy w grupie owoców (jak banany i kantalupa), i żywności w grupie zbóż (jęczmień), jak również grupy orzechów (orzeszki ziemne, które są technicznie klasyfikowane jako rośliny strączkowe, a nie orzechy), które dostarczają jodu. Podobnie jak w przypadku truskawek, nie należy jednak polegać na tych produktach, aby zapewnić sobie dzienne zapotrzebowanie na jod. Konserwatywnie rzecz biorąc, w tym te nieseafood, nie mlecznych żywności w dzień żywności najprawdopodobniej zapewni Ci około 5-30% jodu trzeba.

Jak widać z powyższego podsumowania żywności, ludzie, którzy lubią jeść owoce morza na prawie codziennie mają duże szanse na spełnienie ich dzienne zapotrzebowanie na jod, ponieważ będą one często w stanie uzyskać 50% więcej tych potrzeb z owoców morza sam. Pojedyncza porcja nabiału w tym samym dniu może przenieść ten procent bliżej do 75%, a inne pokarmy będą w stanie uzupełnić resztę.

Dla ludzi, którzy całkowicie unikają owoców morza w ich planie posiłków, potrzeby jodu stają się nieco trudniejsze do spełnienia. Jeden dodatek do planu posiłków warty rozważenia tutaj byłoby wybrać warzywa morskie jako składnik receptury. Ponieważ 1 łyżka stołowa warzyw morskich takich jak dulse może dostarczyć pięciokrotność dziennego zapotrzebowania na jod sama w sobie, możesz cieszyć się przepisem z taką ilością warzyw morskich i spełnić swoje zapotrzebowanie na jod w ciągu pięciu dni. Nasz przepis na 5-minutową Zupę Miso z Dulse dostarczy Ci dokładnie taką ilość na porcję. Suszone płatki kelpu lub inne formy suszonych warzyw morskich mogą być posypane na wierzchu wielu potraw, i ważne jest, aby pamiętać, że to trwa tylko jedną piątą łyżki stołowej – tylko trochę więcej niż pół łyżeczki do spełnienia zalecanego dziennego poziomu jodu.

Oczywiście, inną alternatywą dostępną dla każdego jest sól jodowana. Sól jodowana jest ufortyfikowaną formą soli kuchennej, która została przetworzona tak, aby zawierała znaczące ilości jodu. Ogólny standard rządowy dla fortyfikacji soli z jodem jest 76-77 mikrogramów jodu na gram soli. Jednak wiele soli jodowanych nie zawiera w rzeczywistości takiej ilości jodu. Średni zakres rynkowy wydaje się być bliższy 45-50 mikrogramów na gram. Mimo to, przy 6 gramach na łyżeczkę, ten poziom 45-50 mikrogramów oznaczałby, że 1 łyżeczka soli jodowanej prawdopodobnie zawierałaby co najmniej 270-300 mikrogramów jodu, a 1/4 łyżeczki prawdopodobnie zawierałaby co najmniej 67-75 mikrogramów. Więc łatwo jest zobaczyć, jak 1/4 łyżeczki jodowanej soli może dostarczyć około połowy dziennego zalecanego jodu dla danej osoby. (Ta sama 1/4 łyżeczki dostarczy około 580 miligramów sodu, czyli około 12% Dziennej Wartości.)

Jako ogólna zasada, zawsze wolimy całe, naturalne pokarmy jako źródło wszystkich składników odżywczych, a tam po prostu nie ma żadnej formy jodowanej soli, która jest cała i naturalna. Z definicji, sól jodowana jest przetworzonym, wzbogaconym składnikiem. Można oczywiście kupić jodowaną sól morską, ale nawet w takiej sytuacji sól morska została wzbogacona o jod podczas przetwarzania. (Podczas gdy jod jest naturalnie obecny w soli morskiej wraz z innymi minerałami, nie jest on obecny w ilościach, które kwalifikowałyby sól do oznaczenia jako „jodowana”.)

W dodatku do naszych preferencji dla całej, naturalnej żywności jako źródła wszystkich składników odżywczych, podkreślamy również przyjemności ziół, przypraw i naturalnych smaków znalezionych w świeżej żywności. Pomysł zastąpienia soli prawdziwymi przyjemnościami płynącymi z dobrej kuchni nie ma dla nas sensu. (To dlatego wiele naszych przepisów jest pozbawionych soli kuchennej jako składnika, a po naszych składnikach następuje opcja „sól i pieprz do smaku”.)

W tym samym czasie, nie jesteśmy świadomi żadnych specjalnych problemów związanych z procesem wzmacniania soli jodem. Ponadto zdajemy sobie sprawę, że wiele osób polega na małych ilościach jodowanej soli, aby zwiększyć w przeciwnym razie deficytowy poziom spożycia jodu. Zwłaszcza dla osób, które unikają owoców morza i nabiału w swoich planach żywieniowych, sól jodowana może być logicznym dodatkiem zaspokajającym dzienne zapotrzebowanie na jod. Oczywiście decyzja o tym, czy włączyć sól jodowaną do planu posiłków jest decyzją osobistą. Z naszej perspektywy, może to być bardzo rozsądny wybór, w zależności od wszystkich okoliczności. Chcielibyśmy jednak ostrzec każdego, kto został umieszczony na diecie z ograniczeniem soli, lub kto podejrzewa, że mogą należeć do mniejszości dorosłych w USA, którzy są wrażliwi na sól w zakresie regulacji ciśnienia krwi, aby porozmawiać o ich najlepszych opcji dla spełnienia dziennego zapotrzebowania na jod z ich healthcare provider.

Chcielibyśmy dodać jedną ostatnią uwagę tutaj na związek między solą a spożyciem jodu. Przetworzona żywność w Stanach Zjednoczonych ma zasłużoną reputację zbyt wysokiej zawartości soli. Ten trend nie ogranicza się do fast foodów lub żywności w sklepie spożywczym na rogu. Wiele popularnych zup w puszkach, mrożonych warzyw i innych powszechnie lubianych paczkowanych produktów zawiera duże ilości soli. Jednak sól dodawana do przetworzonej żywności zazwyczaj nie jest solą jodowaną, która została wzbogacona o jod. Z tego powodu, nie można zakładać, że spożywanie przetworzonej żywności o wysokiej zawartości sodu dostarczy nam potrzebnego jodu, nawet jeśli regularnie sięgamy po przetworzoną, paczkowaną żywność jako część naszej diety.

Karta oceny składników odżywczych

Wprowadzenie do karty systemu oceny składników odżywczych

Aby lepiej pomóc w identyfikacji żywności, która charakteryzuje się wysoką koncentracją składników odżywczych w stosunku do zawartych w niej kalorii, stworzyliśmy system oceny żywności. System ten pozwala nam wyróżnić pokarmy, które są szczególnie bogate w poszczególne składniki odżywcze. Poniższa tabela przedstawia najzdrowsze produkty żywnościowe świata, które są doskonałym, bardzo dobrym lub dobrym źródłem jodu. Obok każdej nazwy żywności znajduje się wielkość porcji, którą wykorzystaliśmy do obliczenia jej składu odżywczego, kalorie zawarte w porcji, ilość jodu zawarta w jednej porcji żywności, procentowa wartość dzienna (DV%), którą ta ilość reprezentuje, gęstość odżywcza, którą obliczyliśmy dla tej żywności i składnika odżywczego oraz ocena, którą ustaliliśmy w naszym systemie oceny. Dla większości naszych ocen składników odżywczych przyjęliśmy rządowe standardy etykietowania żywności, które można znaleźć w dokumencie „Reference Values for Nutrition Labeling” wydanym przez U.S. Food and Drug Administration. Przeczytaj więcej informacji o tle i szczegółach naszego systemu oceny.

Impact of Cooking, Storage and Processing

Jod jest stabilny na przechowywanie i wiele rodzajów przetwarzania. Na przykład, nie widzimy utraty jodu w warzywach morskich, nawet jeśli są przechowywane przez długi okres czasu. Nie musisz wybierać lub przechowywać żywności bogatej w jod w specjalny sposób, aby zabezpieczyć się przed jego utratą. Zalecamy jednak, abyś rzucił okiem na profil warzyw morskich, aby pomóc Ci wybrać najlepsze rodzaje dla Twoich potrzeb żywieniowych i kulinarnych.

Jak gotować pokarmy bogate w jod, będziesz ekstrahować znaczną część jodu do wody do gotowania. To może być dobra rzecz dla żywienia, na przykład, gdy robisz zupę stock. Gotowanie warzyw morskich przez 15 minut może wydobyć od połowy do prawie całej zawartości jodu w zapasie, dzięki czemu ta zupa teraz wielkie źródło żywienia jod.

Although staje się mniej popularne, korzystanie z jodu zawierających kondycjonery ciasta, aby pomóc wzmocnić integralność chleba nadal pozostaje powszechną praktyką. Jod stosowany w tym procesiewill być wymienione na etykiecie żywności jako jodan wapnia.

Ryzyko niedoboru

Ryzyko niedoboru jodu jest znaczne w Stanach Zjednoczonych i został na wzrost. Średni poziom jodu w moczu – dobra miara niedawnego spożycia jodu dietetycznego – spadła o ponad połowę od 1970s. Oczywiście, mówimy o bardzo szerokiej tendencji na poziomie populacji tutaj, w kraju, gdzie przetworzone, pakowane pokarmy odgrywają główną rolę w przeciętnym amerykańskim planie posiłków dorosłych.

Powód, dla którego widzimy poziom jodu spada w populacji jest dwojaki. Jednym z nich jest to, że w świecie komercyjnego pieczenia, wielu producentów chleba przeniósł się z dala od związków zawierających jod, aby utrzymać ciasto świeże. Ale większą zmianą jest to, że przeciętne amerykańskie gospodarstwo domowe coraz rzadziej gotuje w domu i coraz częściej ucieka się do żywności paczkowanej, gotowej do spożycia i jedzenia w restauracjach (w tym fast foodów). Jak wspomniano wcześniej, nawet jeśli wiele prepackaged żywności są wysokie w sodzie, sól dodana do tych pokarmów niekoniecznie został wzmocniony z jodem.

Still, istnieje dobry trochę nieprzewidywalności w zawartości jodu prepackaged i gotowe do spożycia żywności. Niektórzy przetwórcy żywności używać soli, która jest jodowana, w tym niektóre restauracje fast food. Jednak ponieważ poziom jodu w żywności „poza domem” może być tak nieprzewidywalny, zalecamy, aby skupić się na pozyskiwaniu jodu z całej, naturalnej żywności. Źródła żywności jodu sekcji powyżej powinny pomóc Ci dowiedzieć się, co połączenie całej, naturalnej żywności będzie działać najlepiej dla Ciebie.

Perhaps najbardziej niepokojące jest niedawne odkrycie, że przeciętna kobieta w ciąży w Stanach Zjednoczonych ma substandardowe żywienia jodu. Jod-jako składnik hormonu tarczycy-jest krytyczny dla rozwijającego się układu nerwowego, a niskie poziomy jodu u dzieci są związane z zaburzeniami rozwoju.

Przeciwwaga dla tej obawy jest dowód z najnowszych National Health and Nutrition Examination Survey, który pokazuje, że ten spadek spożycia jodu ustabilizowała. Więc chociaż musimy zrobić lepszą pracę, aby upewnić się, że zagrożonych ludzi, zwłaszcza kobiet w ciąży, uzyskać wystarczającą ilość jodu, przynajmniej problem zdrowia publicznego nie jest nadal coraz gorzej.

Inne okoliczności, które mogą przyczynić się do niedoboru

Zawartość jodu w glebach różni się w zależności od regionu. W pewnym momencie w czasie, gdy żywność nie podróżował bardzo daleko, aby dostać się do talerza, niski-jod regionu Wielkich Jezior był określany jako „pas wole” ze względu na problematyczne żywienia jodu. Ponieważ żywność podróżuje znacznie więcej w naszym nowoczesnym łańcuchu dostaw, regionalne różnice w zawartości jodu w glebie nie odgrywają tak znaczącą rolę, jak we wcześniejszych okresach historii USA.

Ponieważ ryby i nabiał są jednymi z naszych najbogatszych źródeł jodu, weganie (osoby, które nie jedzą żadnych produktów pochodzenia zwierzęcego, co w ogóle) wydają się być na zwiększone ryzyko niedoboru jodu. Badanie z 2011 r. wykazało, że przeciętny amerykański weganin miał poziom jodu w moczu, który można by uznać za niedobór. Jednak nawet wśród tej zagrożonej grupy nie zaobserwowano chorób tarczycy związanych z dietami o niskiej zawartości jodu. Należy pamiętać, że wegetarianie, którzy obejmują mleko i jaja w ich diety skończyć z poziomami jodu bardzo podobne do całej populacji.

Istnieją związki zwane tiocyjanianów w niektórych powszechnie spożywanych pokarmów. W wysokich stężeniach, te chemikalia mogą zakłócać wchłanianie jodu do tarczycy, dzięki czemu osoba wydaje się, że mają niedobór jodu, gdy mogą one nie. Powszechne pokarmy zawierające tiocyjaniany to maniok, soja i warzywa z rodziny Brassica. Dym tytoniowy zawiera również tiocyjaniany.

Najczęściej zgłaszane wersje choroby związanej z tiocyjanianu jest postrzegane w obszarach Afryki, gdzie korzeń manioku jest ważnym zszywki diety. W USA, czasami widzimy ten problem związany z soi na bazie preparatów dla niemowląt, ale nawet wtedy prawie wyłącznie u niemowląt urodzonych z chorobami tarczycy

W przeciwieństwie do tego, co czytaliśmy w innych miejscach w Internecie, uważamy, że w kwotach, które spożywamy te pokarmy regularnie, nie ma niepodważalnych dowodów na znaczące ryzyko. Na przykład, badanie z 2011 roku nie wykazało związku między zgłoszonym spożyciem soi lub stężeniem składników odżywczych soi we krwi a problemami z funkcjonowaniem tarczycy u kobiet w ciąży, czyli w grupie o wysokim ryzyku wystąpienia chorób tarczycy. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, kliknij na ten artykuł o żywności zawierającej tiocyjanian i chorobach tarczycy.

Najbardziej prawdopodobne czynniki zakłócające pracę tarczycy w środowisku nie znajdują się w żywności, ale w lekach lub toksynach wytwarzanych przez człowieka. Lit (stosowany w leczeniu zaburzeń dwubiegunowych) i fenylbutazon (stosowany jako środek przeciwzapalny) są przykładami leków, które mogą upośledzać odżywianie jodem.

Perchloran, chemikalia stosowane w paliwie rakietowym, jest toksyną środowiskową znaleźć w dostawach wody w USA w różnych stężeniach. Może również upośledzać wchłanianie jodu do tarczycy. Według Natural Resources Defense Council, jeśli masz nadchloran w wodzie, będziesz potrzebował filtra odwróconej osmozy, aby skutecznie go usunąć.

Relacje z innymi składnikami odżywczymi

Selen jest niezbędnym kofaktorem dla rodziny enzymów zwanych dejodynazą jodotyroniny. Enzymy te są odpowiedzialne za aktywację i dezaktywację hormonów tarczycy. Jako takie, niedobór selenu może albo nasilić niedobór jodu, a nawet naśladować niektóre z symptoms.

Wiemy również, że niedobór żelaza sprawia, że zaburzenia czynności tarczycy widziane w niedoborze jodu gorzej. W tym momencie w czasie, nie mamy jasnego wyjaśnienia, dlaczego. Wiemy jednak, że jest to duży problem zdrowia publicznego na całym świecie, zwłaszcza w krajach rozwijających się.

Ryzyko toksyczności diety

Jest ostra toksyczność, która może wystąpić z nadmiernego spożycia jodu, który prowadzi do bólu w ustach, nudności i wymiotów. To prawie nigdy nie występuje z diety jodu sam, a jeśli tak, to wymaga, że inny poważny stan zdrowia (np. niewydolność nerek) być present.

The Tolerable Upper Intake Limit (UL) z 1,100 mcg / dzień jest ustawiony przez National Academy of Sciences w jego Dietary Reference Intakes (DRIs), aby zapobiec bardziej przewlekłe i subtelne problemy zdrowotne związane z nadmiernego spożycia jodu. Co dziwne, diety o wysokiej zawartości jodu są związane ze zwiększonym rozmiarem i zmniejszoną funkcją tarczycy, te same objawy, które widzimy przy zbyt małej ilości jodu. Chcielibyśmy zauważyć tutaj, że UL z 1100 mikrogramów odnosi się do dorosłych w wieku 19 i starszych. Dla nastolatków 14-18 lat, UL jest ustawiony niżej na 900 mikrogramów, a dla nastolatków 9-13 lat, na 600 mikrogramów. Dla dzieci w wieku 4-8 lat UL jodu wynosi 300 mikrogramów, a dla dzieci w wieku 1-3 lat – 200 mikrogramów. Możesz przejrzeć pełny zakres DRI dla jodu w naszej sekcji Public Health Recommendations.

Na szczęście, diety, które rutynowo przekraczają UL dla jodu wydają się być rzadkie w USA, jak również na całym świecie. Najprostszym sposobem, aby dostać się do nadmiaru jodu byłoby ciężkie spożycie warzyw morskich, które mogą zawierać do czterech razy UL w jednym jednym ćwierć uncji porcji. Dla najlepszego zdrowia tarczycy, możemy rozważyć najbardziej bogate w jod warzywa morskie „czasami” żywności, a nie codziennie indulgence.

Silne wykorzystanie jodowanej soli może być również czynnikiem przyczyniającym się do nadmiernego zużycia jodu. Jod może być dodawany do soli w ilości do 77 mcg na gram. Jeśli dana osoba spożywała 5000 mg sodu z jodowanej soli – dość standardowe spożycie sodu dla 25% dorosłych mężczyzn w USA – ta osoba może być uzyskanie tylko nieśmiałe 1000 mcg jodu dziennie. Oczywiście, ten przykład czyni nieprawdopodobne założenie, że cała sól w diecie danej osoby została wzbogacona o jod. Jak opisano wcześniej, ta sytuacja byłaby mało prawdopodobna, ponieważ większość przetworzonej, wysokosodowej żywności nie została przetworzona przy użyciu jodowanej soli.

Lista kontrolna chorób

• Wzrost wola
• Niedoczynność tarczycy
• Infekcja skóry
• Włókniakowatość piersi

Zalecenia dotyczące zdrowia publicznego

W 2001 roku Narodowa Akademia Nauk ustanowiła zestaw dietetycznych wartości referencyjnych (DRI) dla jodu. Ten zestaw zaleceń obejmował zalecane dawki żywieniowe (RDA) dla wszystkich osób powyżej 1 roku życia, oraz odpowiednie spożycie (AI) dla niemowląt poniżej 1 roku życia. Te zalecenia DRI są następujące.

• 0-6 miesięcy: 110 mcg
• 6-12 miesięcy: 130 mcg
• 1-8 lat: 90 mcg
• 9-13 lat: 120 mcg
• 14+ lat: 150 mcg
• Kobiety w ciąży: 220 mcg
• Kobiety karmiące: 290 mcg

Raport DRI ustanowił również Tolerowane górne poziomy spożycia (ULs) dla jodu. Te UL różnią się w zależności od wieku. Dla dorosłych 19 lat i starszych, UL jest ustawiony na 1,100 mikrogramów dziennie. Dla nastolatków w wieku 14-18 lat, UL jest niższy i wynosi 900 mikrogramów, a dla nastolatków w wieku 9-13 lat, 600 mikrogramów. Dla dzieci 4-8 lat, UL jodu jest 300 mikrogramów, a dla dzieci 1-3 lat, to jest 200 mikrogramów. UL jodu są przeznaczone jako średnie maksymalne limity. Sporadyczne przekraczanie UL nie jest ogólnie uważane za zagrożenie dla zdrowia.

Dobowa wartość (DV) dla jodu wynosi 150 mcg. Jest to wartość, którą można znaleźć na etykietach żywności i suplementów oraz wartość, którą wybraliśmy jako nasze dzienne zalecane ilości WHFoods.

• Brent GA. Narażenia środowiskowe i autoimmunologiczna choroba tarczycy. Thyroid 2010;20:755-61.
• Caldwell KL, Miller GA, Wang RY, et al. Iodine status of the U.S. population, National Health and Nutrition Examination Survey 2003-2004. Thyroid 2008;18:1207-14.
• Caldwell KL, Pan Y, Mortensen ME, et al. Iodine status in pregnant women in the National Children’s Study and in U.S. Women (15-44 years), National Health and Nutrition Examination Survey 2005-2010. Thyroid 2013;23:927-37
• Cao Y, Blount BC, Valentin-Blasini L, et al. Goitrogenic anions, thyroid-stimulating hormone, and thyroid hormone in infants. Environ Health Perspect 2010;118:1332-7.
• Giray B, Arnaud J, Sayek, I, et al. Trace element status in multinodular goiter. J Trace Elem Biol 2010;24:106-10.
• Institute of Medicine. Dietary Reference Intakes for Vitamin A, Vitamin K, Arsenic, Boron, Chrom, Copper, Iodine, Iron, Mangan, Molybdenum, Nickel, Silicon, Vanadium, and Zinc. National Academy Press: Washington DC, 2001.
• Leung AM, Braverman LE, Pearce EN. Historia amerykańskiej fortyfikacji jodu i suplementacji. Nutrients 2012;4:1740-6.
• Leung AM, LaMar A, He X, et al. Iodine status and thyroid function of Boston-area vegetarians and vegans. J Clin Endocrinol Metab 2011;96;E1303-7.
• Li J, Teng X, Wang W, et al. Effects of dietary soy intake on maternal thyroid functions and serum anti-thyroperoxidase antibody level during early pregnancy. J Med Food 2011;14:543-50.
• Zava TT, Zava DT. Ocena japońskiego spożycia jodu na podstawie spożycia wodorostów w Japonii: analiza oparta na literaturze. Thyroid Res 2011;5:14.

.