Większość pracowników służby zdrowia jest zaznajomiona z ustawą o przenoszeniu i odpowiedzialności za ubezpieczenia zdrowotne (Health Insurance Portability and Accountability Act), najczęściej znaną jako HIPAA, oraz znaczeniem przestrzegania jej wymogów. W skrócie, HIPAA działa w celu ochrony poufności osób otrzymujących leczenie.

Reguła Prywatności, dodana do tego prawodawstwa w 2000 roku, ustanowiła dalsze standardy w celu zapobiegania niewłaściwemu wykorzystaniu lub ujawnieniu chronionych informacji zdrowotnych (PHI). Co ważne, przepisy te również:

• Sprecyzowały, kiedy terapeuci i doradcy mogli dzielić się informacjami o leczeniu z innymi dostawcami usług medycznych i członkami rodziny klienta.
• Wprowadziły przepisy pozwalające terapeutom i doradcom na zachowanie odrębności i poufności notatek z psychoterapii.

Ochrona poufności osób w trakcie terapii była głównym przedmiotem troski specjalistów od zdrowia psychicznego, nawet zanim HIPAA stało się prawem. Ale o prawo, które egzekwuje wymagania prywatności poprzez karanie dostawców usług zdrowotnych, którzy nie są zgodne mogą uczynić go bardziej prawdopodobne, ludzie szukają pomocy będzie ufać ich ujawnienia pozostanie prywatny, z wyjątkiem kilku szczególnych okolicznościach. Jest to istotne dla zawodów związanych ze zdrowiem psychicznym, ponieważ obawy o prywatność mogą działać jako bariera dla wielu ludzi, którzy w przeciwnym razie mogliby szukać pomocy.

Dlaczego HIPAA jest tak ważne dla terapeutów?

Podstawowym celem HIPAA jest ochrona prywatności ludzi otrzymujących usługi opieki zdrowotnej. Ale w trakcie leczenia zdrowia psychicznego może dojść do punktu, w którym terapeuta świadczący opiekę uważa za konieczne podzielenie się pewnymi informacjami z partnerem klienta, rodzicem, lekarzem lub z organami ścigania. HIPAA ustanawia standardy dzielenia się tego rodzaju informacjami z innymi osobami zaangażowanymi w czyjąś opiekę.

Wymogi HIPAA pomagają chronić nie tylko osoby w terapii, ale także terapeutów prowadzących leczenie. Zabezpieczenia oferowane przez HIPAA nie tylko chronią poufność osób korzystających z opieki zdrowotnej, ale mogą również prowadzić do poprawy leczenia, pozwalając pracownikom służby zdrowia i członkom rodziny na współpracę.

Według HIPAA, terapeuci mogą dzielić się istotnymi informacjami (informacjami bezpośrednio związanymi z leczeniem) z osobami zaangażowanymi w opiekę nad daną osobą, jeśli osoba lecząca się:

• wyraziła na to zgodę.
• Dostała możliwość zgłoszenia sprzeciwu i nie zgłosiła sprzeciwu.
• Zaznaczyła, że nie zgłasza sprzeciwu, przyprowadzając partnera na leczenie lub zlecając rodzicowi pomoc w zaplanowaniu sesji i odbieraniu recept.
• Jest nieprzytomny, majaczy, przeżywa psychozę, jest odurzony lub w inny sposób niezdolny do podejmowania decyzji.

Terapeuci mogą omawiać informacje istotne dla opieki nad daną osobą z innymi członkami zespołu opieki zdrowotnej. Nie dotyczy to informacji z notatek z psychoterapii ani informacji o leczeniu uzależnień z licencjonowanego programu leczenia.

W przypadku osoby niepełnoletniej lub klienta, który nie może samodzielnie podejmować decyzji dotyczących opieki zdrowotnej, terapeuta może dzielić się informacjami bezpośrednio związanymi z opieką z opiekunem lub przedstawicielem, chyba że istnieje uzasadniona obawa, że wyrządzają one szkodę lub działają wbrew najlepszym interesom tej osoby. Udostępniane informacje mogą obejmować objawy, leczenie lub postępy, ale nie notatki z psychoterapii.

Ważne jest, aby pamiętać, że wymagania HIPAA idą tylko w jedną stronę. Terapeuta (lub inny dostawca opieki zdrowotnej) musi chronić informacje o osobie, z którą pracuje, ale zawsze jest dozwolone, aby członkowie rodziny i bliscy dzielili się informacjami o zdrowiu psychicznym danej osoby z dostawcą opieki.

Przepisy w ramach HIPAA pozwalające terapeutom na przekazywanie pewnych informacji mogą pomóc terapeutom, lekarzom i członkom rodziny współpracować w zakresie leczenia, co może prowadzić do lepszej, bardziej wspierającej opieki.

HIPAA w dziedzinie zdrowia psychicznego: What Makes It Unique?

Ponieważ niektóre z szerszych wymagań HIPAA nie przekładają się łatwo na potrzeby małej prywatnej praktyki, szkolenie HIPAA dla terapeutów może się nieco różnić od standardowego szkolenia HIPAA dla pracowników służby zdrowia. Terapeuci są odpowiedzialni za przestrzeganie tych samych wymogów i muszą postępować zgodnie z HIPAA, ale często zdarza się, że muszą oni wykorzystać informacje przekazane na szkoleniu, aby określić najlepszy sposób na uzyskanie zgodności z HIPAA. Na przykład terapeuci, którzy korzystają z technologii niezgodnej z HIPAA, takiej jak poczta elektroniczna, muszą zadbać o poinformowanie klientów, że komunikacja za pomocą poczty elektronicznej może nie być bezpieczna.

Ważnym aspektem HIPAA w dziedzinie zdrowia psychicznego jest to, że pozwala terapeutom decydować, kiedy dzielenie się informacjami o kliencie leży w jego najlepszym interesie – na przykład w celu zmniejszenia ryzyka samobójstwa lub zapobieżenia wyrządzeniu krzywdy komuś innemu. Jeśli osoba poddawana terapii wyraża na przykład myśli samobójcze i ma plan oraz środki do jego realizacji, terapeuta może skontaktować się i powiadomić każdego, kto ma rozsądną możliwość zmniejszenia ryzyka szkody. Może to być partner, rodzic, lekarz, służby ratownicze lub wszystkie powyższe osoby. Część szkolenia HIPAA dla terapeutów może obejmować naukę, jakie sytuacje mogą wymagać tego rodzaju działania w „najlepszym interesie”. Terapeuta działający w przekonaniu, że jego klient jest w niebezpieczeństwie lub naraża kogoś innego na niebezpieczeństwo, zazwyczaj nie będzie karany.

Niektórzy terapeuci prowadzą notatki psychoterapeutyczne, czyli dokumentację swoich osobistych przemyśleń podczas sesji na temat postępów lub stanu klienta. Notatki te są chronione w ramach HIPAA. Kiedy są one przechowywane oddzielnie od reszty rekordu danej osoby, mogą pozostać prywatne w większości okoliczności. Nie muszą być udostępniane firmom ubezpieczeniowym, rodzicom klientów, innym dostawcom opieki, a nawet klientowi.

Jak dowiedzieć się więcej o swoich wymaganiach HIPAA

Jeśli jesteś zainteresowany dowiedzeniem się więcej o wymaganiach HIPAA, wiele źródeł online oferuje jasne, szczegółowe informacje na temat ustawy, w tym wszelkich ostatnich aktualizacji. Jeśli prowadzisz badania online, najlepiej jest uzyskać informacje ze sprawdzonego źródła, takiego jak strony internetowe prowadzone przez szpitale lub inne agencje medyczne, agencje rządowe lub agencje non-profit, które działają w celu dzielenia się rzeczywistymi informacjami z opinią publiczną.

Wniosek

Upewnienie się, że rozumiesz wymagania HIPAA i jak odnoszą się one do Ciebie jest niezbędne dla sukcesu Twojej prywatnej praktyki.

HIPAA pomaga zwiększyć prawdopodobieństwo udanego leczenia zdrowia psychicznego. Ludzie, którzy nie obawiają się niepotrzebnego ujawnienia rzeczy, którymi dzielili się podczas sesji, mogą być bardziej skłonni do sięgnięcia po pomoc, wiedząc, że są chronieni. Podobnie, terapeuci z uzasadnioną obawą o ryzyko klienta mogą, w zgodności z HIPAA, dzielić się informacjami, aby pomóc chronić bezpieczeństwo klienta lub kogoś bliskiego.

Dowiedzenie się więcej o tym skomplikowanym ustawodawstwie może pomóc Ci rozwinąć więcej pewności siebie w nawigacji prywatności i dylematów etycznych w terapii. GoodTherapy ma kilka kursów kształcenia ustawicznego, które dostarczają więcej informacji na temat HIPAA i etyki w różnych kontekstach. Możesz znaleźć te, wraz z innymi wydarzeniami CE w szerokim zakresie tematów związanych ze zdrowiem psychicznym, tutaj.

1. Czy rodzic ma prawo do otrzymania kopii notatek z psychoterapii na temat leczenia zdrowia psychicznego dziecka? (2017, wrzesień 12). Biuro Praw Obywatelskich. Retrieved from https://www.hhs.gov/hipaa/for-professionals/faq/2094/does-parent-have-right-receive-copy-psychotherapy-notes-about-childs-mental-health-treatment.html
2. HIPAA pomaga w połączeniach caregiving. (n.d.). U.S. Department of Health and Human Services. Retrieved from https://www.hhs.gov/sites/default/files/hipaa-helps-prevent-harm.pdf
3. HIPAA privacy rule and provider to provider communication. (n.d.). Amerykańska Akademia Pediatrii. Retrieved from https://www.aap.org/en-us/advocacy-and-policy/aap-health-initiatives/Mental-Health/Pages/HIPAA-Privacy-Rule-and-Provider-to-Provider-Communication.aspx
4. HIPAA privacy rule and sharing information related to mental health. (n.d.). U.S. Department of Health and Human Services. Retrieved from https://www.hhs.gov/sites/default/files/hipaa-privacy-rule-and-sharing-info-related-to-mental-health.pdf
5. Holloway, J. D. (2003). Więcej ochrony dla pacjentów i psychologów w ramach HIPAA. Monitor Psychologiczny, 34(2), 22. Retrieved from https://www.apa.org/monitor/feb03/hipaa
6. Legal and Regulatory Affairs Staff. (n.d.). Reguła prywatności HIPAA: Często zadawane pytania. Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne. Retrieved from https://www.apaservices.org/practice/business/hipaa/faq
7. Nicholson, R. (2002). Dylemat notatek z psychoterapii i HIPAA. Journal of AHIMA, 73(2), 38-39. Retrieved from https://library.ahima.org/doc?oid=58162#.XMHjP-hKiUk
8. Understanding what HIPAA means for mental illness. (2014, 15 kwietnia). National Alliance on Mental Illness. Retrieved from https://www.nami.org/About-NAMI/NAMI-News/Understanding-What-HIPAA-Means-for-Mental-Illness

.