Czy blizny po samookaleczeniach kiedykolwiek odchodzą? Przedyskutujmy odpowiedzi na to pytanie.

Niektóre blizny są powodem do dumy. Pokazujemy je; wskazujemy na nie i mówimy: „Patrzcie, co przeżyłem”. Niektórzy z nas pamiętają tę ikoniczną scenę w Szczękach, kiedy chłopcy śpiewają stare morskie szanty i radośnie porównują swoje blizny bitewne. Ale rany zadane samemu sobie nie zawsze są tak łatwe do podzielenia się i są takie blizny, których wolelibyśmy nie nosić. Czy te blizny po samookaleczeniach kiedykolwiek naprawdę znikną?

How Long Do Self-Harm Scars Take to Go Away?

To, jak długo potrwa zniknięcie blizn po samookaleczeniach, jest inne dla każdego. Każdy organizm leczy się inaczej. To, czy samookaleczenie spowoduje powstanie blizn, zależy od rodzaju i ciężkości urazu. Drobne urazy często znikają całkowicie po kilku dniach; w przypadku poważniejszych istnieje większe prawdopodobieństwo, że pozostawią one trwałe ślady. Inne czynniki, takie jak stan zdrowia lub przyjmowane leki, mogą również wpływać na proces gojenia. Niektóre blizny mogą zająć do dwóch lat, aby całkowicie zniknąć.

Stosowanie pierwszej pomocy na świeżej ranie może promować gojenie i zminimalizować blizny. Ale powiedzmy, że minęły dwa lata, cztery, może nawet dekada lub więcej – a blizny nadal tam są. Czy te blizny po samookaleczeniach kiedykolwiek znikną?

Odpowiedź, niestety, brzmi „prawdopodobnie nie”. Blizny, które nie zbledną w ciągu dwóch lat, są zazwyczaj trwałe.1 Jednak ważne jest, aby pamiętać, że:

• Ty nie jesteś swoimi bliznami. Są one częścią ciebie, ale nie definiują cię.
• Blizny są oznaką zdrowienia; są one sposobem twojego ciała na zamknięcie starych ran.
• Możesz pokryć swoje blizny w bezpieczny i zdrowy sposób, jeśli tego potrzebujesz.
• Jednakże, nie macie się czego wstydzić.

To do was należy decyzja, kto zobaczy wasze blizny. Do ciebie należy również decyzja o tym, jak widzisz swoje blizny i jak ciężko pracujesz nad uzdrowieniem tych niewidzialnych, które leżą pod nimi.

Living with Self-Harm Scars That Don’t Go Away

Blizny na moim ramieniu są cienkie jak włos, białe i prawie niewidoczne na tle mojej bladej skóry – zupełnie niezauważalne dla przypadkowego obserwatora. Ale widzę je za każdym razem, kiedy sięgam po nie, aby zgasić lampkę nocną, i nadal swędzą mnie czasami, kiedy życie zaczyna mnie przytłaczać.

Nie musisz kochać swoich blizn – ja na pewno nie kocham swoich – ale możesz nauczyć się z nimi żyć, i radzić sobie z wyzwalaczami i popędami, które się z nimi wiążą. Nie jest to jednak łatwe; wymaga ciągłej praktyki i dużo cierpliwości.

Nie budzę się każdego dnia podziwiając ciało, które widzę w lustrze. Ale też nie skupiam się już na moich bliznach. Widzę je, ale one już nie zaślepiają mnie na resztę tego, kim jestem jako osoba, lub kim mogę się jeszcze stać.

Blizny, mimo wszystko, są produktem przeszłości. Nie możesz cofnąć przeszłości – ale możesz zostawić ją za sobą, jeden dzień na raz.

Blizny, mimo wszystko, są produktem przeszłości.