Tell people you teach middle school and you’ll get one of two responses. Of ze vertellen je dat je een heilige bent en lanceren in een verhaal over hun verschrikkelijke middelbare schooljaren, of ze zullen langzaam van je weglopen, ogen verwoed op zoek naar de uitgang terwijl ze proberen te achterhalen wat, precies, een schijnbaar gezond persoon op zo’n angstaanjagend carrièrepad zou lanceren.

Middle schoolleraren kunnen uren doorgaan over waarom het de beste leeftijdsgroep is … en dat is het ook helemaal.

Het is moeilijk om middelbare scholieren gemotiveerd te krijgen om te leren.

Lage scholieren zijn dol op leren. Je vertelt ze dat ze breuken gaan leren of een opstel gaan schrijven of wat ze dan ook doen, en ze uiten hun vreugde met knuffels en handgemaakte tekeningen. Middelbare scholieren doen dat niet. Middelbare scholieren daarentegen zien de echte wereld snel naderen, en beseffen uiteindelijk dat ze hun zaakjes op orde moeten krijgen voordat het op hen afkomt als een aanstormende kogeltrein. Middelbare scholieren zien dat ook niet. In plaats daarvan is school een gevangenis van acht uur per dag die geen hoger doel dient, en succes met het overtuigen van het tegendeel.

School is absoluut niet de topprioriteit van leerlingen.

Het zijn niet de academische lessen die onze middelbare schooljaren tot de meest algemeen verafschuwde maken. Het is het angstaanjagende sociale milieu, waarin alleen de sterksten overleven. Vrienden verraden je, verliefdheden brengen je in verlegenheid, en je lichaam wordt plotseling een afschuwelijke vreemde. Exponenten en stellingen zijn de minste van hun problemen.

Middenschoolkinderen doen ALLES om erbij te horen.

En steeds vaker is “alles” synoniem met “naaktfoto’s sturen”. Echt, middelbare scholieren doen alles wat nodig is om zich geaccepteerd te voelen door hun leeftijdsgenoten, en het creëren van een cultuur waarin het oké is om slim en gemotiveerd te zijn, is waanzinnig moeilijk. Het vereist een leger van leraren, bestuurders en ouders die allemaal een consistente boodschap uitdragen, en zelfs dan kan het nog ontsporen door één populair kind met een slechte houding.

Middelbare scholieren kunnen slecht oordelen.

Wetenschappers hebben ontdekt dat de prefrontale cortex, het besluitvormingsgedeelte van de hersenen, zich pas halverwege de twintig ontwikkelt. Wat elke middelbare schoolleraar hen zou kunnen vertellen, is dat het verdomde ding volledig verdwijnt van het begin van de zesde klas tot het einde van de achtste klas. Serieus. Vraag een dertienjarige waarom hij iets heeft gedaan en hij zal je gewoon wezenloos aanstaren, alsof hij niet weet waarom jij vindt dat er een reden moet zijn.

Middelbare scholieren zijn een beetje slecht.

Ik bedoel, ik hou van ze. Maar neem dat dampende brouwsel van onzekerheid, impulsiviteit en hormonale onevenwichtigheid, en je zult zien dat het de zeldzame middelbare scholier is die niet af en toe iemand in zijn leven tot slachtoffer maakt om zichzelf beter te voelen. Het is moeilijk om hoge verwachtingen in evenwicht te brengen met mededogen, vooral als je je herinnert hoe zwaar die jaren kunnen zijn.

Dus eigenlijk, als je lesgeeft aan de middelbare school, word je in een kruising gegooid tussen Lord of the Flies, One Flew Over the Cuckoo’s Nest, en Goodnight Gorilla (waarin alle dieren zijn ontsnapt uit hun kooien, maar op onverklaarbare wijze uitgeput zijn). Maar in plaats van je te concentreren op het overleven van jou en je kinderen, wordt er van je verwacht dat je ze vaardig maakt in een aantal multiple-choice te beoordelen vaardigheden, terwijl je ook elk uur een totale emotionele ineenstorting (van hen of van jou) moet voorkomen.

Houd vol, middelbare school leraren. Laat de chaos – of de stank – je niet klein krijgen. Ze horen je, zelfs als het niet lijkt alsof ze luisteren, en je zult vaak merken dat de dingen die je ze geleerd hebt jaren later vruchten afwerpen. Want dat is het deel dat het lesgeven op de middelbare school de moeite waard maakt. Uiteindelijk zullen deze onhandige wezentjes die je door een moeilijk jaar hebt geloodst, terugkomen en je bezoeken. Ze zullen groter zijn, beter verzorgd, en verbazend welbespraakt. En waarschijnlijk hongerig, dus bewaar een doos mueslirepen in de dossierkast. En als je ze halfvolwassen ziet en als mens ziet functioneren, weet je weer waarom het allemaal de moeite waard is.

Wat zijn volgens jou de beste (of slechtste) kanten van het lesgeven op de middelbare school? Kom en deel in onze WeAreTeachers HELPLINE-groep op Facebook.

Plus, bekijk hoe je in 49 eenvoudige stappen lesgeeft op de middelbare school.