Voor tieners kunnen de effecten van een dronken avondje uit nog lang blijven hangen nadat de kater is uitgewerkt.

Een recente studie onder leiding van neurowetenschapper Susan Tapert van de University of California, San Diego vergeleek de hersenscans van tieners die zwaar drinken met de scans van tieners die dat niet doen.

Tapert’s team vond beschadigd zenuwweefsel in de hersenen van de tieners die dronken. De onderzoekers geloven dat deze schade een negatieve invloed heeft op de aandachtsspanne bij jongens, en op het vermogen van meisjes om visuele informatie te begrijpen en te interpreteren.

“Ten eerste ondergaat het puberbrein nog verschillende rijpingsprocessen die het kwetsbaarder maken voor sommige effecten van stoffen,” zegt Tapert.

Thought, Memory Functions Affected

Voor de studie, vorige maand gepubliceerd in het tijdschrift Psychology of Addictive Behaviors, keek Tapert naar 12- tot 14-jarigen voordat ze alcohol of drugs gebruikten. Na verloop van tijd begonnen sommige kinderen te drinken, een paar nogal zwaar – vier of vijf drankjes per gelegenheid, twee of drie keer per maand – klassiek binge-drinkgedrag bij tieners.

In vergelijking van de jongeren die zwaar dronken met de jongeren die geen drinker bleven, stelde het team van Tapert vast dat de binge-drinkers het slechter deden op denk- en geheugentests. Er was ook een duidelijk verschil tussen de geslachten.

“Bij meisjes die zwaar gedronken hebben tijdens de adolescentie, lijkt het erop dat ze slechter presteren op testen van ruimtelijk functioneren, wat verband houdt met wiskunde, ingenieursfuncties,” zegt Tapert.

En de jongens?

“Bij jongens die aan binge drinken deden tijdens de adolescentie, zien we slechte prestaties op tests van aandacht – dus in staat zijn om zich te concentreren op iets dat misschien wat saai is, gedurende een langere periode,” zegt Tapert. “De grootte van het verschil is 10 procent. Ik zie het graag als het verschil tussen een A en een B.”

Teenage Tendency To Experiment To Blame

Pediater en hersenonderzoeker Ron Dahl van de University of Pittsburgh merkt op dat adolescenten een hogere tolerantie lijken te hebben voor de negatieve onmiddellijke effecten van binge drinken, zoals zich ziek en misselijk voelen.

“Dat maakt het gemakkelijker om grotere hoeveelheden te consumeren en te genieten van sommige van de positieve aspecten,” zegt Dahl. “Maar dat schept natuurlijk ook een aansprakelijkheid voor de spiraal van verslaving en binge gebruik van deze stoffen.”

Hij voegt eraan toe dat er een uniek kenmerk van het tienerbrein is dat veel gedrag tijdens de adolescentie aanstuurt: Het tienerbrein is voorbereid en klaar voor intens, alles verterend leren.

“Hartstochtelijk worden voor een bepaalde activiteit, een bepaalde sport, hartstochtelijk worden voor literatuur of het veranderen van de wereld of een bepaalde religie” is een normaal, voorspelbaar onderdeel van het tiener zijn, zegt hij.

“Maar diezelfde neigingen om nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe identiteiten aan te nemen, kunnen ook de kans verhogen om negatieve paden te bewandelen,” voegt hij eraan toe.

Beschadigd hersenweefsel

Tapert wou te weten komen op welke manier binge drinken de zich ontwikkelende hersenen van een tiener beïnvloedt. Met behulp van beeldvorming van de hersenen concentreerde ze zich op de witte stof, of zenuwweefsel, van de hersenen. Witte stof is zeer belangrijk voor de overdracht van informatie tussen hersencellen; en we weten dat het zich blijft ontwikkelen tijdens de adolescentie,” zegt Tapert.

“Deze resultaten waren eigenlijk verrassend voor mij, omdat de binge-drinkende kinderen in feite niet veel aan binge drinken hadden gedaan. Ze dronken gemiddeld één of twee keer per maand, maar wanneer ze dronken, was dat in een relatief hoge hoeveelheid van tenminste vier of vijf drankjes per gelegenheid,” zegt ze.

In een andere studie meldde Tapert een abnormale werking in de hippocampus – een sleutelgebied voor geheugenvorming – bij tiener-binge-drinkers. Als gevolg van hun abnormale hersenscans deden de tienerdrinkers het slechter bij het leren van verbale stof dan hun niet-drinkende tegenhangers.

Wat onbekend blijft, zegt Tapert, is of de cognitieve neerwaartse glijbaan bij tiener-binge-drinkers omkeerbaar is.