Japanse esdoorn boomfeiten
De Japanse esdoorn komt voor in meer dan 400 variëteiten. De hoogte van de bomen varieert van 1 voet tot 100 voet, afhankelijk van de variëteit, maar de meer populaire variëteiten gebruikt in de landschapsarchitectuur hebben de neiging om klein te zijn, en gemiddeld 15 tot 25 meter hoog. Ze worden gewaardeerd om de delicaat ogende structuur van hun takken en de opzichtige herfstkleur van hun bladeren.
Habitat Feiten van de Japanse esdoorn
De Japanse esdoorn is niet inheems in Amerika. Hij komt oorspronkelijk uit Japan, China en Korea. In deze omgeving groeien Japanse esdoorns normaal gesproken als onderbeplanting; de meeste geven vervolgens de voorkeur aan gedeeltelijke schaduw. Ze gedijen goed in goed doorlatende grond, maar doen het ook goed als containerplant. Ze worden bij voorkeur vochtig gehouden en uit de uitdrogende wind.
- De Japanse esdoorn is er in meer dan 400 variëteiten.
- De hoogte van de bomen varieert van 1 voet tot 100 voet, afhankelijk van de variëteit, maar de populairdere variëteiten die in de landschapsarchitectuur worden gebruikt zijn meestal klein, en gemiddeld 15 tot 25 voet hoog.
feiten over de Japanse esdoorn
De Japanse esdoorn is wetenschappelijk bekend onder de naam Acer palmatum; de naam is afgeleid van de handvorm van de bladeren van de boom. Het is een bladverliezende, langzaam groeiende boom. De Japanse esdoorn doet het goed in winterhardheidszone 5B tot en met 8. De bladeren zijn getand en worden 2 tot 4 cm lang. De bladeren kunnen 5, 7 of 9 lobben hebben.
Ziektefeiten
Blootstelling aan hoge temperaturen en wind, gebrek aan voldoende water en slechte wortelontwikkeling kunnen leiden tot verschroeiing, een groot probleem voor Japanse esdoorns. De symptomen zijn lichtbruine vlekken op de bladeren tussen de nerven en kunnen over de hele boom voorkomen of alleen aan de kant die aan de zon en de wind is blootgesteld. Als de verschroeiing extreem wordt, kan dit leiden tot bladval, wat de dood van de boom tot gevolg kan hebben. Tikvlek en bladvlekken, schimmelinfecties die bruine of zwarte vlekken op de bladeren achterlaten, komen ook voor, maar schaden de boom over het algemeen niet.
- De Japanse esdoorn is wetenschappelijk bekend onder de naam Acer palmatum; de naam is afgeleid van de handvorm van de bladeren van de boom.
- Tapvlek en bladvlekken, schimmelinfecties die bruine of zwarte vlekken op de bladeren achterlaten, komen ook voor, maar schaden de boom over het algemeen niet.
Kleurenfeiten
Bladeren zijn groen in de zomer en verkleuren in de herfst tot een opzichtige vertoning van geel, oranje, rood of paars. Herfstkleuren ontwikkelen zich laat in het seizoen en houden goed. De vruchten zijn rood tot groen, maar trekken niet veel aandacht. De voorjaarsbloemen zijn klein en bloeien rood of paars in mei tot juni. De schors van de stam en de belangrijkste takken is grijs, terwijl de twijgen groen of rood zijn. De kenmerkende vorm van de dorre boomtakken in de winter is een andere gewaardeerde esthetische waarde van de boom.
Gebruiksfeiten
De Japanse esdoorn, met zijn delicate en kleurrijke bladeren, kan worden gebruikt als een brandpunt voor een tuin. Hij kan ook dienen als achtergrond voor andere planten in een landschap of voor het accentueren van een rotstuin. Het koepelvormige bladerdak van de volwassen Japanse esdoorn doet het goed als schaduwboom, al moet hij wel tegen verschroeiing worden beschermd.
- De bladeren zijn groen in de zomer en verkleuren in de herfst tot een opzichtige vertoning van geel, oranje, rood of paars.
- Het koepelvormige bladerdak van de volwassen Japanse esdoorn doet het goed als schaduwboom, hoewel hij moet worden beschermd tegen verschroeiing.