De meeste professionals in de gezondheidszorg zijn bekend met de Health Insurance Portability and Accountability Act, meestal bekend als HIPAA, en met het belang van het naleven van de vereisten ervan. In het kort, HIPAA werkt aan de bescherming van de vertrouwelijkheid van mensen die medische behandeling ontvangen.

De Privacy Rule, toegevoegd aan deze wetgeving in 2000, stelde verdere normen vast om ongepast gebruik of openbaarmaking van beschermde gezondheidsinformatie (PHI) te voorkomen. Belangrijk is dat het ook:

• Verkleinde wanneer therapeuten en counselors in staat waren om informatie over de behandeling te delen met andere zorgverleners en familieleden van een cliënt.
• Maakte bepalingen om therapeuten en counselors in staat te stellen om psychotherapie notities apart en vertrouwelijk te houden.

De bescherming van de vertrouwelijkheid van mensen in therapie is een primaire zorg van professionals in de geestelijke gezondheidszorg geweest, zelfs voordat HIPAA wet werd. Maar een wet die de privacy-eisen handhaaft door sancties op te leggen aan zorgverleners die zich niet aan de regels houden, kan het waarschijnlijker maken dat mensen die hulp zoeken erop vertrouwen dat hun onthullingen privé zullen blijven, behalve in een paar specifieke omstandigheden. Dit is relevant voor de geestelijke gezondheidszorg, omdat zorgen over de privacy een barrière kunnen vormen voor veel mensen die anders hulp zouden zoeken.

Waarom is HIPAA zo belangrijk voor therapeuten?

HIPAA’s primaire doel is om de privacy te beschermen van mensen die gezondheidszorg ontvangen. Maar in de loop van een behandeling in de geestelijke gezondheidszorg kan er een moment komen waarop de behandelend therapeut het nodig acht om bepaalde informatie te delen met de partner, ouder of arts van een cliënt, of met justitie. De HIPAA stelt normen vast voor het delen van dit soort informatie met andere mensen die betrokken zijn bij iemands zorg.

De HIPAA-vereisten helpen niet alleen mensen in therapie te beschermen, maar ook de therapeuten die de behandeling geven. De bescherming die HIPAA biedt, beschermt niet alleen de vertrouwelijkheid van mensen die gezondheidszorg ontvangen, maar kan ook leiden tot een betere behandeling doordat zorgverleners en familieleden kunnen samenwerken.

Onder HIPAA mogen therapeuten pertinente informatie (informatie die direct verband houdt met de behandeling) delen met mensen die betrokken zijn bij de zorg van een persoon als de persoon in behandeling:

• Het ermee eens is.
• de gelegenheid heeft gekregen om bezwaar te maken en geen bezwaar heeft gemaakt.
• heeft aangegeven geen bezwaar te hebben door een partner mee te nemen naar de behandeling of door een ouder te laten helpen bij het plannen van sessies en het ophalen van recepten.
• is bewusteloos, ijlt, ervaart een psychose, is bedwelmd of anderszins niet in staat om beslissingen te nemen.

Therapeuten mogen informatie die relevant is voor de zorg van een persoon bespreken met andere leden van hun gezondheidszorgteam. Dit omvat geen informatie uit psychotherapienotities of informatie over de behandeling van drugsmisbruik uit een erkend behandelingsprogramma.

In het geval van een minderjarige of cliënt die niet in staat is om zijn eigen beslissingen over de gezondheidszorg te nemen, kan een therapeut informatie delen die direct verband houdt met de zorg met de verzorger of vertegenwoordiger, tenzij er een redelijke bezorgdheid is dat ze schade veroorzaken of handelen tegen de belangen van die persoon in. De gedeelde informatie kan symptomen, behandeling of voortgang omvatten, maar geen psychotherapienotities.

Het is belangrijk om op te merken dat de HIPAA-vereisten slechts één kant op gaan. Een therapeut (of andere zorgverlener) moet de informatie beschermen van de persoon met wie hij werkt, maar het is altijd toegestaan voor familieleden en naasten om informatie over de geestelijke gezondheid van een persoon te delen met de zorgverlener.

Provisies onder HIPAA die therapeuten toestaan om bepaalde informatie te communiceren, kunnen therapeuten, artsen en familieleden helpen samen te werken aan de behandeling, wat kan leiden tot een betere, meer ondersteunende zorg.

HIPAA op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg: What Makes It Unique?

Omdat sommige van de bredere vereisten van HIPAA zich niet gemakkelijk laten vertalen naar de behoeften van een kleine privépraktijk, kan de HIPAA-training voor therapeuten enigszins verschillen van de standaard HIPAA-training voor zorgverleners. Therapeuten zijn verantwoordelijk voor het naleven van dezelfde vereisten en moeten de HIPAA naleven, maar het is vaak zo dat ze de informatie die ze tijdens de opleiding krijgen, moeten gebruiken om te bepalen hoe ze het best aan de HIPAA kunnen voldoen. Bijvoorbeeld, therapeuten die technologie gebruiken die niet HIPAA-compliant is, zoals e-mail, moeten ervoor zorgen dat ze cliënten informeren dat e-mailcommunicatie, bijvoorbeeld, mogelijk niet veilig is.

Een belangrijk aspect van HIPAA op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg is dat het therapeuten toestaat om te beslissen wanneer het delen van informatie over hun cliënt in het belang van die persoon is – bijvoorbeeld om het risico op zelfmoord te verminderen of te voorkomen dat ze iemand anders schade berokkenen. Als iemand in therapie bijvoorbeeld zelfmoordgedachten heeft geuit en een plan heeft en de middelen om dat plan uit te voeren, mag een therapeut contact opnemen met iedereen die redelijkerwijs in staat is om het risico op schade te verminderen. Dit kan een partner, ouder, arts, hulpdiensten, of allemaal zijn. Een onderdeel van de HIPAA-opleiding voor therapeuten kan zijn om te leren in welke situaties dit soort “best-interest” actie nodig kan zijn. Een therapeut die handelt op basis van de overtuiging dat zijn cliënt in gevaar is of iemand anders in gevaar brengt, zal doorgaans niet worden gestraft.

Sommige therapeuten houden psychotherapienotities bij, of documentatie van hun persoonlijke gedachten tijdens een sessie over de voortgang of toestand van hun cliënt. Deze notities worden beschermd door HIPAA. Wanneer ze apart worden gehouden van de rest van het dossier van de persoon, kunnen ze onder de meeste omstandigheden privé blijven. Ze hoeven niet te worden gedeeld met verzekeringsmaatschappijen, ouders van cliënten, andere zorgverleners, of zelfs de cliënt.

Hoe meer te weten te komen over uw HIPAA-vereisten

Als u geïnteresseerd bent in het leren van meer over HIPAA-vereisten, bieden een aantal online bronnen duidelijke, gedetailleerde informatie over de wet, inclusief eventuele recente updates. Als u online onderzoek doet, is het het beste om uw informatie van een geverifieerde bron te krijgen, zoals websites die worden beheerd door ziekenhuizen of andere medische instanties, overheidsinstellingen of non-profitorganisaties die opereren met een doel om feitelijke informatie met het publiek te delen.

Conclusie

Zorgen dat u de HIPAA-vereisten begrijpt en hoe ze op u van toepassing zijn, is essentieel voor het succes van uw privépraktijk.

HIPAA helpt de kans op een succesvolle behandeling in de geestelijke gezondheidszorg te vergroten. Mensen die niet bang zijn voor onnodige openbaarmaking van dingen die ze tijdens een sessie hebben gedeeld, zijn misschien eerder geneigd om hulp te zoeken, wetende dat ze worden beschermd. Op dezelfde manier kunnen therapeuten met een gegronde zorg over het risico van een cliënt, in overeenstemming met de HIPAA, informatie delen om de veiligheid van de cliënt of een naaste te helpen beschermen.

Meer te weten komen over deze gecompliceerde wetgeving kan u helpen meer vertrouwen te ontwikkelen in het navigeren door privacy en ethische dilemma’s in therapie. GoodTherapy heeft verschillende bijscholingscursussen die meer informatie geven over HIPAA en ethiek in een verscheidenheid van contexten. U kunt die vinden, samen met andere CE-evenementen over een breed scala aan geestelijke gezondheidsonderwerpen, hier.

1. Heeft een ouder het recht om een kopie te ontvangen van psychotherapienotities over de psychische behandeling van een kind? (2017, 12 september). Bureau voor burgerrechten. Opgehaald van https://www.hhs.gov/hipaa/for-professionals/faq/2094/does-parent-have-right-receive-copy-psychotherapy-notes-about-childs-mental-health-treatment.html
2. HIPAA helpt zorgverlenende verbindingen. (n.d.). U.S. Department of Health and Human Services. Opgehaald van https://www.hhs.gov/sites/default/files/hipaa-helps-prevent-harm.pdf
3. HIPAA privacy rule and provider to provider communication. (n.d.). Amerikaanse Academie van Kindergeneeskunde. Opgehaald van https://www.aap.org/en-us/advocacy-and-policy/aap-health-initiatives/Mental-Health/Pages/HIPAA-Privacy-Rule-and-Provider-to-Provider-Communication.aspx
4. HIPAA privacy rule and sharing information related to mental health. (n.d.). U.S. Department of Health and Human Services. Opgehaald van https://www.hhs.gov/sites/default/files/hipaa-privacy-rule-and-sharing-info-related-to-mental-health.pdf
5. Holloway, J. D. (2003). Meer bescherming voor patiënten en psychologen onder HIPAA. Monitor voor Psychologie, 34(2), 22. Opgehaald van https://www.apa.org/monitor/feb03/hipaa
6. Legal and Regulatory Affairs Staff. (n.d.). De HIPAA-privacyregel: Veel gestelde vragen. American Psychological Association. Opgehaald van https://www.apaservices.org/practice/business/hipaa/faq
7. Nicholson, R. (2002). Het dilemma van psychotherapienota’s en HIPAA. Tijdschrift van AHIMA, 73(2), 38-39. Retrieved from https://library.ahima.org/doc?oid=58162#.XMHjP-hKiUk
8. Inzicht in wat HIPAA betekent voor psychische aandoeningen. (2014, 15 april). Nationale Alliantie voor Geestesziekten. Opgehaald van https://www.nami.org/About-NAMI/NAMI-News/Understanding-What-HIPAA-Means-for-Mental-Illness