Frenotomieën, vaak gedekt door de verzekering, kosten $ 200 tot $ 500 wanneer ze worden uitgevoerd met een schaar en $ 800 tot $ 1.200 met lasers, zegt onderzoeker en lactatiekundige Catherine Watson Genna uit New York City.

The evidence

Reviews van de literatuur leveren enige gegevens op die de procedure ondersteunen, hoewel het bewijs niet robuust is. Een in de Verenigde Staten gebaseerd overzicht concludeerde dat er kleine verbeteringen zijn in de door de moeder gerapporteerde kwaliteit van borstvoeding en tepelpijn, net als een in Ierland uitgevoerd overzicht. Een Canadees onderzoek stelde vast dat “er over het algemeen bewijs is dat frenectomie een veilige procedure is met aantoonbaar voordeel voor de effectiviteit van borstvoeding op korte termijn.”

De belangrijkste conclusies zijn dat “je goed moet worden geïnformeerd over wat je opties zijn, je moet iemand bezoeken die echt goed op de hoogte is van ankyloglossie, en je moet een lactatiekundige bezoeken,” zegt dr. Anna Morad, onderzoeker en kinderarts aan de Vanderbilt University School of Medicine in Nashville, Tennessee.

Er is echter een zekere verdeeldheid binnen het vakgebied. Artsen zijn huiverig voor het uitvoeren van een mogelijk onnodige ingreep, terwijl lactatiekundigen en moeders er misschien op aandringen om de pijn van de moeder te verminderen, flesvoeding te vermijden en mogelijke problemen in de toekomst zoals spraakarticulatie te voorkomen.

Het gebrek aan robuuste gegevens maakt deze kloof alleen maar breder. Frenotomie is een uitdagende procedure om te bestuderen, zowel wat betreft het betrouwbaar kwantificeren van de problemen vóór de procedure als de voordelen erna. Het is vooral moeilijk te bestuderen in gerandomiseerde controletests, die worden beschouwd als de gouden standaard voor wetenschappelijk onderzoek, omdat moeders meestal kunnen aangeven of hun baby een frenotomie heeft ondergaan of niet, wat ertoe kan leiden dat ze onbewust meer verbetering rapporteren.

Moet mijn baby de ingreep ondergaan?

Als u pijn ondervindt bij het geven van borstvoeding, moet een kinderarts nagaan of de baby echt een tongriem heeft en of de aandoening echte problemen veroorzaakt, zegt Handler. Daarna kan de kinderarts controleren of er geen andere factoren meespelen, zoals een gespleten gehemelte of problemen met het aankomen op gewicht. De moeder moet ook naar een lactatiekundige gaan om te controleren of ze goed borstvoeding geeft en om met andere technieken te experimenteren, aldus Murphy. Daarna kan de arts overgaan tot een frenotomie.

“Zorg ervoor dat je echt kijkt naar de algehele gezondheid en het welzijn van de baby, en dan evalueer je of de baby een tongriemoperatie nodig heeft of niet. We moeten daar heel evenwichtig over denken”, zegt dr. John Murphy, onderzoeker en neonatoloog in het National Maternity Hospital in Ierland.

Schmidt doorliep deze stappen met Kate.

Eerst raadde haar zorgverzekeraar haar aan over te stappen op flesvoeding. Toen ze aandrong op een andere optie, stuurden ze haar naar een kinderchirurg die verdoving zou gebruiken, maar Schmidt wilde dat vermijden.

De volgende halte was een kinderarts en gecertificeerd lactatiekundige, die een frenotomie aanraadden. De arts knipte Kate’s tong af met een schaar, en er waren geen bloedingen of bijwerkingen. “Dat was alles, en ik voelde meteen verschil in de manier waarop Kate zoog,” zegt Schmidt.

Toen dit gebeurde, had Schmidt echter problemen met haar melkvoorraad, zodat ze de borstvoeding moest aanvullen met afgekolfde melk, wat tijdrovend en vermoeiend was. Toen haar volgende kind, een zoon, tongriem bleek te hebben, werd er meteen een frenotomie bij hem uitgevoerd.

Hoewel het proces moeilijk was, is ze blij dat het gebeurd is, want de ervaring heeft een deel van haar toekomst gevormd.

“Het was een beetje meer strijd, maar het heeft me ertoe aangezet om me in te zetten voor andere vrouwen met tongriem en een gecertificeerd lactatiekundige te worden,” zegt Schmidt.