Ik geloof dat vers 9 een adequate samenvatting en passende titel biedt voor wat volgt in de verzen 10-21. De eerste zin vertaald: “Laat de liefde zijn zonder misleiding” bestaat slechts uit twee woorden in het Grieks, een zelfstandig naamwoord en een bijvoeglijk naamwoord. Het is letterlijk “niet-hypocriete liefde” of “oprechte liefde”. Echte liefde zegt niet het ene en handelt dan weer anders. Agape liefde moet niet gebruikt worden als een masker op een podium om te doen alsof we iemand zijn die we niet zijn. In plaats daarvan moet onze liefde oprecht zijn en de verzen 10-21 geven aan hoe oprechte liefde in actie eruit ziet.

Ik geloof dat Paulus het thema van geestesvernieuwing voortzet dat in verzen 1-2 begon en in verzen 3-8 wordt voortgezet. Net zoals we moeten leren om “als een lichaam te denken”. Wij moeten ook onze geest vernieuwd hebben om oprechte liefde in daden om te zetten naar de familie van God, de mensheid in het algemeen en zelfs naar onze vijanden. In deze passage gaat het erom de gezindheid van Christus te ontwikkelen en te laten zien wat de wil van God is: “het goede, volmaakte en welgevallige.”

Net als in 1 Korintiërs 12-13 gaat de apostel Paulus over van zijn bespreking van de geestelijke gaven naar het onderwerp van de liefde. Ik denk dat het heel interessant is dat in deze beide passages de thema’s te vinden zijn: nederigheid tegenover elkaar, eenheid in het lichaam, verscheidenheid in geestelijke gaven en liefde in actie.

Als we de tweede helft van vers 9 nader bekijken, zien we dat echte liefde zowel een afkeer van het kwade inhoudt, als een toewijding aan het goede. Met andere woorden, echte liefde is geen passieve, verwijfde eigenschap die het kwaad verbloemt, maar eerder een actieve, rechtvaardige eigenschap die zich verzet tegen het kwaad. Sta me toe provocerend te zijn en een nieuwe slogan voor te stellen, gebaseerd op de beschrijving van echte liefde in deze passage, namelijk: “Ware liefde haat!”

Als we deze passage bekijken, zullen we ware liefde in actie zien, zoals die wordt getoond aan de familie van God, de mensheid in het algemeen en onze vijand in het bijzonder.

Laat de liefde zonder verdoezeling zijn. Verafschuw wat slecht is; hecht u aan wat goed is. (10) Zijt elkander vriendelijk gezind met broederlijke liefde; geeft elkander in eer de voorkeur; (11) Zijt niet laks in het zakendoen; vurig van geest; dient den Heere; (12) Verheugt u in de hoop; geduldig in de verdrukking; gedurig in het gebed; (13) Geeft uitdeling aan de nood der heiligen; geeft blijk van gastvrijheid. (14) Zegen hen die u vervolgen, zegen en vloek niet. (15) Verblijdt u met hen, die zich verblijden, en weent met hen, die wenen. (16) Weest eensgezind jegens elkander. Denk niet aan hoge dingen, maar verlaag u tot mensen van lage stand. Weest niet wijs in uwe eigene eigenaardigheden. (17) Vergeldt niemand kwaad voor kwaad. Zorg voor eerlijke dingen in de ogen van alle mensen. (18) Indien het mogelijk is, zo veel als in u is, leeft in vrede met alle mensen. (19) Geliefden, wreekt u niet, maar geeft plaats aan de toorn; want er staat geschreven: De wraak is van Mij, Ik zal vergelden, spreekt de Here. (20) Indien dan uw vijand hongert, zo spijzigt hem; indien hij dorst, zo geeft hem te drinken; want alzo zult gij kolen van vuur op zijn hoofd hopen. (21) Wordt niet overwonnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede. Romeinen 12:9-21

I. Echte liefde in actie voor de familie van God, verzen 10-13.
Paulus gaat van zijn beschrijving van gelovigen als het lichaam van Christus in de verzen 3-8 over op de metafoor van gelovigen als de familie van God in vers 10. Dat familiaire liefde in deze passage wordt bedoeld, blijkt uit twee samengestelde Griekse woorden die in dit vers worden gebruikt.

Het eerste is philostorgoi dat vertaald wordt met “vriendelijk genegen” en dat twee Griekse woorden voor liefde combineert. Het eerste is een algemene term voor liefde in het Nieuwe Testament, het andere een woord dat specifiek verwijst naar natuurlijke genegenheid zoals die gedeeld wordt tussen ouders en kinderen. “Vriendelijk” wordt hier gebruikt in zijn oorspronkelijke betekenis als verband houdend met ons “verwant” zijn met elkaar. Met andere woorden, we moeten elkaar liefhebben als familie. Net zoals je geen lessen hoeft te volgen om te leren je kinderen lief te hebben of je ouders lief te hebben, zou onze liefde voor elkaar als gelovigen zo natuurlijk moeten zijn.

Maar er is nog een andere term die in dit vers wordt gebruikt die aangeeft dat familiaire liefde op het oog is. Het woord is philadelphia dat “broederliefde” betekent (daarom noemen we Philadelphia, “de stad van de broederliefde”. Dit woord is de combinatie van twee Griekse woorden philos (betekent “liefde”) en adelphos (betekent “broeder”). Je kunt nu dus zien hoeveel nadruk Paulus legt op het delen van deze liefde in de familie van God. In de volgende verzen wordt ons duidelijk gemaakt hoe deze liefde eruit ziet.

Ten eerste: “in eerbaarheid elkaar verkiezen”, wat betekent dat we onze broeders en zusters in Christus waardiger moeten achten dan onszelf.

Tweede, in vers 11, “niet laks in het zaken doen” wat betekent dat we niet lui mogen zijn in onze plichten jegens elkaar.

Derde, “vurig van geest” wat letterlijk betekent dat we een geest hebben die overkookt. Dit gebeurt wanneer onze geesten ontvlamd zijn door de Geest.

Vier, “de Heer dienen”, wat betekent dat we ons moeten onderwerpen aan de heerschappij van Jezus Christus.

Vijfde, in vers 12, “blijde in de hoop”

Zesde, “geduldig in de verdrukking”, wat betekent dat we, wanneer we vervolgd worden, moeten volharden, niet passief ondergaan, maar actief moeten volharden.

Zesventiende, “voortdurend in gebed” draagt het idee in zich van urgentie en standvastigheid in gebed.

Echtste, in vers 13, “uitdelend in de behoeften der heiligen” gebruikt de werkwoordsvorm van het woord koinonia om de gemeenschap of het delen in elkaars noden aan te duiden.

Ten negende, “gegeven tot gastvrijheid” wat het delen van iemands huis en middelen inhoudt.

Dit is Echte Liefde in Actie!

II. Oprechte liefde in actie tegenover de mensheid in het algemeen, verzen 14-16.
Ik geloof dat Paulus in deze verzen begint te bespreken hoe de oprechte liefde van een gelovige getoond moet worden tegenover de mensheid in het algemeen. Sommigen verbinden de verzen 14-16 met de verzen 10-13 vanwege de inhoud van de verzen 15 en 16. Anderen verbinden de verzen 14-16 met de verzen 10-13 vanwege de inhoud van de verzen 15 en 16. Anderen verbinden de verzen 14-16 met de verzen 17-21 vanwege de inhoud van vers 14. Omdat er hier duidelijk een breuk is (let op de verschuiving van deelwoorden naar gebiedende wijs), geef ik er de voorkeur aan dit te zien als een apart gedeelte dat handelt over de mensheid in het algemeen. Dit zijn algemene houdingen en handelingen die we moeten hebben ten opzichte van zowel gelovigen als ongelovigen.
De eerste manier waarop liefde moet worden getoond aan onze medemensen is dat we hen moeten zegenen die ons vervolgen! Dit is een revolutionair concept dat doet denken aan het onderwijs van Jezus in Lucas 6:27-36,

Maar Ik zeg u, die hoort: Hebt uw vijanden lief, doet goed aan hen die u haten, (28) zegent hen die u vervloeken, en bidt voor hen die u verachten. (29) En wie u op de ene wang slaat, geef ook de andere; en wie uw klederen afneemt, verbiedt niet ook uw mantel te nemen. (30) Geef aan ieder, die van u vraagt, en aan hem, die uw goederen wegneemt, vraag ze niet weder. (31) En gelijk gij wilt, dat de mensen u doen, doet ook gij hun gelijk. (32) Want indien gij hen liefhebt, die u liefhebben, wat zijt gij dankbaar? Want ook de zondaars hebben lief, die hen liefhebben. (33) En indien gij goed doet aan degenen, die goed doen aan u, wat zijt gij dankbaar, want ook de zondaars doen hetzelfde. (34) En indien gij leent aan degenen, van wie gij hoopt te ontvangen, wat zijt gij dankbaar? Want ook de zondaars lenen aan de zondaars, om evenveel weder te ontvangen. (35) Maar hebt uw vijanden lief, en doet goed, en leent, en hoopt niets weder te ontvangen; en uw loon zal groot zijn, en gij zult de kinderen des Allerhoogsten zijn; want Hij is goedertieren jegens de ondankbaren en jegens de bozen. (36) Weest dan barmhartig, gelijk ook uw Vader barmhartig is.

Ten slotte zegt Paulus in vers 15: “Verblijdt u met hen die zich verblijden, en weent met hen die wenen”. Mag ik zeggen dat het veel gemakkelijker is om het laatste te doen dan het eerste. Sommigen hebben gesuggereerd dat Paulus juist om die reden het verblijden met hen die zich verblijden vooropstelde. Paulus zei in 1 Korintiërs 12:25-27 deze woorden,

Dat er geen schisma in het lichaam zij, maar dat de leden dezelfde zorg voor elkander hebben. (26) En als één lid lijdt, lijden alle leden mee; of als één lid geëerd wordt, verheugen alle leden zich mee. (27) Gij nu zijt het lichaam van Christus, en leden in het bijzonder.

Daarna, in vers 16, spoort Paulus aan tot eenheid en nederigheid. Is het niet interessant hoe vaak in Paulus’ geschriften deze twee ideeën samenkomen. Dat komt omdat het middel tot ware eenheid altijd nederigheid is! Omdat het middel tot ware eenheid nederigheid is, geeft Paulus in Filippenzen 2 het voorbeeld van Christus als motivatie tot nederigheid en daardoor tot eenheid. Dit is echte liefde in actie!

III. Oprechte liefde in actie tegenover een vijand, verzen 17-21.
Dit is waar het rubber de weg ontmoet. Dit bewijst of je liefde oprecht is of niet. Het is gemakkelijk om te doen alsof je liefhebt als iedereen van je houdt, maar hoe zit het als iemand je haat en je vervolgt.

Paul zegt hier dat je “niemand kwaad voor kwaad moet vergelden”! Opnieuw geeft Paulus blijk van vertrouwdheid met de leer van Jezus, die in Mattheüs 5:43-48 zei,

Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij zult uw naaste liefhebben en uw vijand haten. (44) Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief, zegent hen die u vervloeken, doet goed aan hen die u haten, en bidt voor hen die u verachten en vervolgen; (45) opdat gij kinderen moogt zijn van uw Vader die in de hemelen is; want Hij laat Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en Hij zendt regen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. (46) Want indien gij hen liefhebt, die u liefhebben, welk loon hebt gij dan? Doen zelfs de openbaren niet hetzelfde? (47) En indien gij uw broeders alleen begroet, wat doet gij dan meer dan anderen? Doen zelfs de openbaren dat niet? (48) Zijt dan volmaakt, gelijk ook uw Vader, die in de hemelen is, volmaakt is.

Een reden die Paulus geeft om kwaad niet met kwaad te vergelden, is dat wij “in de ogen van alle mensen eerlijkheid zouden betrachten”. Dit betekent dat anderen toekijken hoe wij reageren op het kwaad dat ons wordt aangedaan! We moeten onberispelijk zijn. Dit is precies waartoe het volgende vers (18) ons oproept. We kunnen de daden en reacties van anderen niet controleren, maar we kunnen die van onszelf wel controleren. Met sommige mensen zal het onmogelijk blijken vrede te hebben, maar wij kunnen onberispelijk zijn, zodat het gebrek aan vrede niet onze schuld is! We kunnen vredelievend zijn, zelfs als we geen vrede kunnen hebben.

Paulus benadrukt zijn punt nog eens in vers 19 door te zeggen “wreekt u niet!” We moeten ons niet wreken op het kwaad dat ons is aangedaan! In plaats daarvan moeten we “plaats geven aan de toorn”, wat betekent dat we uit de weg moeten gaan en God toestaan het oordeel te brengen. Met andere woorden: “Laat los en laat God!” Dit is duidelijk wat bedoeld wordt, want Paulus citeert vervolgens uit Deuteronomium 32:35 de volgende uitspraak: “De wraak is aan Mij, Ik zal vergelden.”

Maar wat moet onze reactie zijn op onze vijanden. We moeten hen zegenen die ons vervolgen (vers 14). Zoals Paulus nu citeert uit Spreuken 25:21-22 in vers 20. We moeten ons niet laten overwinnen door het kwade, maar het kwade overwinnen door het goede (vers 21).

Maar wat betekent dit? Hoe kan het goed doen aan onze vijanden kolen van vuur op hun hoofd stapelen? Waarom is dit iets goeds?

Wel, dit is de manier waarop je van je vijanden af kunt komen. Deze passage zegt eenvoudigweg dat daden van vriendelijkheid jegens je vijand hem beschamen en hem naar een plaats van berouw brengen. Zoals bijbelcommentator James Denney schreef: “De betekenis van ‘brandende kolen op zijn hoofd stapelen’ is nauwelijks voor twijfel vatbaar. Het moet verwijzen naar de brandende pijn van schaamte en berouw die de man voelt wiens vijandigheid door liefde wordt vergolden. Dit is de enige vorm van wraak die de christen mag overwegen.” De Griekse geleerde A.T. Robertson schreef dat de brandende kolen een “metafoor voor scherpe smart” waren. Augustinus zei: “Wij moeten hen die ons pijn hebben gedaan tot berouw aanzetten door hen goed te doen.” Deze opvatting komt overeen met een oud Egyptisch gebruik. Wanneer iemand in het openbaar berouw wilde tonen, droeg hij een pan met brandende kolen op zijn hoofd om de brandende pijn van zijn schaamte en schuld voor te stellen.

Deze passage geeft een dramatisch beeld van hoe God in goedheid met de mens omgaat om hem tot berouw te brengen. Zoals Romeinen 2:4 zegt: “wetende, dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt?” Evenzo wordt ons in het vers dat we hebben bestudeerd bevolen goed te doen aan onze vijanden om bij hen een staat van bekering teweeg te brengen. Maarten Luther merkt op: “God bekeert hen die Hij bekeert door hun goedheid te tonen. Alleen op deze manier kunnen wij iemand bekeren, namelijk door hem vriendelijkheid en liefde te bewijzen.” Was dit niet precies de manier waarop God reageerde op Zijn vijanden op Golgotha? Zoals commentator John Phillips heeft geschreven,

Het kruis vertegenwoordigt de grootste manifestatie van de haat in het hart van de mens jegens God en tegelijkertijd de grootste manifestatie van de liefde in het hart van God jegens de mens. Diezelfde speer die de zijde van de Verlosser doorboorde, bracht het bloed voort dat redt” (Phillips, John. Exploring Romans. p. 211).

Heeft u dus vijanden? Wilt u van hen af? Probeer eens vriendelijk tegen hen te zijn! Dan bent u niet alleen van een vijand af, maar hebt u er ook een vriend bijgekregen!

Dit is het resultaat van oprechte liefde in actie jegens onze vijanden!

Op het einde, is de vraag die overblijft: Ben je een hypocriet of heb je oprechte liefde?