Afghanistan
Wat is het percentage kindhuwelijken? Hoe groot is het probleem van het kindhuwelijk?
28% van de Afghaanse meisjes is voor hun 18e getrouwd en 4% voor hun 15e.
7% van de Afghaanse jongens is voor hun 18e getrouwd.
Afghanistan heeft het 20e hoogste absolute aantal vrouwen ter wereld dat voor hun 18e is getrouwd of een verbintenis heeft – 522.000.
De laagste mediane leeftijd bij het eerste huwelijk (leeftijd waarop de helft van de respondenten is getrouwd) is in Nimroz met 15,9 jaar.
Zijn er landspecifieke drijfveren voor kinderhuwelijken in dit land?
Kinderhuwelijken worden gedreven door genderongelijkheid en de overtuiging dat meisjes op de een of andere manier inferieur zijn aan jongens.
In Afghanistan worden kinderhuwelijken ook gedreven door:
- Opleidingsniveau: Uit overheidsgegevens blijkt dat meisjes die niet studeren drie keer meer kans hebben om voor hun 18e te trouwen dan meisjes die middelbaar onderwijs of hoger hebben afgerond. Uit een rapport van Human Rights Watch uit 2017 bleek dat wanneer een meisje wordt uitgehuwelijkt, haar zus vaak de huishoudelijke taken op zich moet nemen en als gevolg daarvan van school gaat en kwetsbaar wordt voor kindhuwelijken. Zelfs de anticipatie op een huwelijk dwingt sommige meisjes om van school te gaan.
- Schadelijke traditionele praktijken: Schadelijke traditionele praktijken zijn vaak economisch gedreven. Er bestaat een transactionele kijk op het huwelijk, waarbij geld en goederen worden uitgewisseld. Meisjes worden gezien als onderdeel van deze transactie, bijvoorbeeld als een potentiële bron van huishoudelijke arbeid. Het kindhuwelijk wordt soms gebruikt om de banden tussen rivaliserende families te versterken en geschillen te beslechten – een praktijk die bekend staat als baad. Meisjes hebben hier weinig inspraak in en worden vaak ernstig lichamelijk en emotioneel mishandeld. Wanneer zij proberen te ontsnappen, worden zij soms gearresteerd voor zina (weglopen), wat als een morele misdaad wordt beschouwd. Baadl is de uitwisseling van dochters in het huwelijk tussen families, hetzij voor de geboorte of zo jong als twee.
- Traditionele attitudes: Uit een onderzoek van de Asia Foundation uit 2014 blijkt dat jongere, alleenstaande Afghanen in stedelijke gebieden veel meer voorstander zijn van meisjes die op latere leeftijd trouwen, in vergelijking met oudere, getrouwde Afghanen op het platteland.
- Zwakke wettelijke kaders: Er is de veronderstelling dat het huwelijk geen zaak is van de overheid, en dat de autoriteit op het gebied van het huwelijk religieuze en gemeenschapsleiders zijn. De prevalentie van parallelle rechtssystemen die worden opgelegd door stam-, familie- en religieuze gemeenschappen beperkt het vermogen om kaders rond het kinderhuwelijk af te dwingen.
- Adolescente zwangerschap: In Afghanistan vindt het merendeel van de kinderzwangerschappen van adolescenten plaats binnen het huwelijk. Hoewel het baren van kinderen direct na het huwelijk kan plaatsvinden, kunnen meisjes worden uitgehuwelijkt om het sociale stigma van seks voor het huwelijk en bevalling buiten het huwelijk te vermijden.
Humanitaire omgevingen kunnen een breed scala aan situaties omvatten voor, tijdens en na natuurrampen, conflicten en epidemieën. Ze verergeren de armoede, de onveiligheid en het gebrek aan toegang tot diensten zoals onderwijs. Deze factoren kunnen aanzetten tot kindhuwelijken en vaak zien gezinnen in tijden van crisis het uithuwelijken van hun meisjes als een manier om grotere economische problemen te voorkomen en meisjes te beschermen tegen geweld. Afghanistan is al bijna 35 jaar in conflict en de algemene veiligheidssituatie bleef gespannen in het hele land. Van januari tot augustus 2019 ontvluchtten meer dan 230.000 mensen hun huizen als gevolg van het conflict, waardoor het totale aantal ontheemden op bijna 3,4 miljoen komt.
- Ontheemden: Voor in eigen land ontheemde gezinnen kan het kindhuwelijk als een overlevingstactiek worden ervaren. Uit een onderzoek van de Noorse Vluchtelingenraad uit 2015 blijkt bijvoorbeeld dat ontheemde meisjes vaak worden uitgehuwelijkt aan oudere mannen die een bruidsschat kunnen betalen en hen kunnen steunen in tijden van voedselonzekerheid.
Returnees: Veel meisjes die terugkeren naar Afghanistan lopen naar verluidt het risico te worden uitgehuwelijkt, omdat zij geen toegang hebben tot onderwijs en niet in aanmerking komen voor hulp van VN-organisaties. Gezinnen nemen hun toevlucht tot het regelen van een vroeg huwelijk voor dochters als overlevingstactiek.
Waar heeft dit land zich toe verbonden?
Afghanistan heeft zich ertoe verbonden om tegen 2030 een einde te maken aan kinderhuwelijken en vroegtijdige en gedwongen huwelijken, overeenkomstig doelstelling 5.3 van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Tijdens haar vrijwillige nationale evaluatie op het politieke forum op hoog niveau van 2017 benadrukte de regering dat zij zich inspant om het aantal meisjes dat voor de wettelijke leeftijd trouwt, tegen 2030 terug te brengen tot 10%.
Afghanistan was mede-indiener van de resoluties van de Algemene Vergadering van de VN van 2013 en 2014 over kind-, vroeg- en gedwongen huwelijken. Afghanistan heeft in 1994 het Verdrag inzake de rechten van het kind geratificeerd, waarin een minimumleeftijd voor het huwelijk van 18 jaar is vastgesteld.
Afghanistan heeft in 1994 het Verdrag inzake de rechten van het kind geratificeerd, waarin een minimumleeftijd voor het huwelijk van 18 jaar is vastgesteld. Afghanistan heeft in 2003 het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen geratificeerd, dat staten verplicht vrije en volledige toestemming voor het huwelijk te waarborgen.
In 2011 heeft het Comité voor de rechten van het kind zijn bezorgdheid geuit over de inconsistenties tussen het burgerlijk recht, de sharia en het gewoonterecht wat betreft de wettelijke minimumleeftijd voor het huwelijk, en het ontbreken van effectieve maatregelen om vroege en gedwongen huwelijken te voorkomen en uit te bannen. In 2019 verzocht het Comité om nadere informatie over de juridische en beleidsontwikkelingen om het kindhuwelijk in Afghanistan aan te pakken.
In 2013 sprak het CEDAW-Comité zijn bezorgdheid uit over het voortduren van nadelige praktijken die schadelijk zijn voor vrouwen, waaronder het kindhuwelijk. In 2019 vroeg het CEDAW-Comité om nadere informatie over de uitvoering van beleid en programma’s om een einde te maken aan schadelijke praktijken, waaronder het kinderhuwelijk.
Tijdens zijn universele periodieke toetsing in 2014 steunde Afghanistan aanbevelingen om de wetgeving te herzien om ervoor te zorgen dat de wettelijke leeftijden van het huwelijk in het burgerlijk recht en in de sharia-regelgeving in overeenstemming zijn met de internationale normen. Tijdens zijn universele periodieke toetsing van 2019 steunde Afghanistan aanbevelingen om stappen te ondernemen om een einde te maken aan vroeg- en kinderhuwelijken door een nationaal plan inzake kinderhuwelijken uit te voeren en bewustmakingsprogramma’s te ontwikkelen om een einde te maken aan schadelijke traditionele praktijken.
Afghanistan is lid van het Zuid-Aziatische initiatief om geweld tegen kinderen te beëindigen (SAIEVAC), dat een regionaal actieplan heeft aangenomen om een einde te maken aan kinderhuwelijken van 2015 – 2018.
Vertegenwoordigers van de Zuid-Aziatische Associatie voor Regionale Samenwerking (SAARC), waaronder Afghanistan, hebben zich in 2014 gecommitteerd aan de Kathmandu Call to Action om een einde te maken aan kinderhuwelijken in Azië. Als onderdeel van zijn verbintenis zal Afghanistan zorgen voor toegang tot rechtsmiddelen voor kindbruiden en een uniforme wettelijke minimumleeftijd voor het huwelijk van 18 jaar vaststellen.
Afghanistan is een partner-ontwikkelingsland van het Global Partnership for Education (GPE).
Wat doet de regering om dit op nationaal niveau aan te pakken?
Op 19 april 2017 lanceerden het ministerie van Vrouwenzaken en het ministerie van Informatie en Cultuur een nationaal actieplan om vroeg- en kinderhuwelijken uit te bannen. Het plan werd ontwikkeld in samenwerking met UNFPA Afghanistan en volgde op verschillende raadplegingen met de internationale gemeenschap. Zoals gerapporteerd door UNICEF, hebben deze beleidsmaatregelen en wetgeving nog geen sterke impact.
In februari 2019 lanceerde Afghanistan het beleid voor meisjesonderwijs. Volgens UNICEF bevat het beleid bepalingen om kindhuwelijken terug te dringen door intersectorale samenwerking.
Afghanistan heeft ook steun gekregen van UNICEF om te zorgen voor universele burgerregistratie tegen 2024, inclusief geboorteregistratie als een duurzame interventie om kindhuwelijken te bestrijden.
Zoals gerapporteerd aan het Kinderrechtencomité in 2019, heeft de Afghaanse Onafhankelijke Mensenrechtencommissie (AIHRC), gemandateerd om mensenrechtensituaties in heel Afghanistan te beschermen en te bevorderen, een landelijke training gehouden voor haar kinderrechtenmedewerkers in Kabul. In deze opleiding bestudeerden de medewerkers kwetsbare kinderen en juridische ondersteuning, het voorkomen van kindhuwelijken en hoe kinderen te ondersteunen tijdens gewapende conflicten.
De Elimination of Violence Against Women (EVAW) wetgeving, die seksuele intimidatie en gendergebaseerd geweld, waaronder kindhuwelijken en andere schadelijke praktijken, wil aanpakken, werd in 2009 ondertekend door de toenmalige president. Volgens een VN-rapport uit 2018 wordt geweld tegen vrouwen en meisjes echter nog steeds grotendeels genegeerd door het Afghaanse strafrechtsysteem.
Wat is het minimale wettelijke kader rond het huwelijk?
Op grond van artikel 70 van het Burgerlijk Wetboek van de Republiek Afghanistan 1977 is de wettelijke huwbare leeftijd 16 jaar voor meisjes en 18 jaar voor jongens. Wanneer een meisje jonger is dan 16 jaar, kan een huwelijk worden gesloten met toestemming van haar vader of een rechter.
Op grond van artikel 71 van het Burgerlijk Wetboek van de Republiek Afghanistan 1977 is het huwelijk van een meisje onder de 15 jaar niet toegestaan, maar religieus recht en gewoonterecht blijken in strijd te zijn met en voorrang te hebben boven het burgerlijk recht. Er zijn geen gegevens beschikbaar over de wettelijke minimumleeftijd voor het huwelijk in Afghanistan wanneer alle uitzonderingen in aanmerking zijn genomen.
Er wordt momenteel een ontwerpwet inzake gezinsbescherming herzien waarin de huwelijksleeftijd voor zowel meisjes als jongens gelijk zou worden gesteld op 18 jaar.
Bron
Centrale Organisatie voor de Statistiek en het Afghaanse ministerie van Volksgezondheid, Afghanistan Demographic and Health Survey 2015, 2017, https://dhsprogram.com/pubs/pdf/FR323/FR323.pdf (geraadpleegd in januari 2020).
Overheid van Afghanistan, SDGs’ Progress Report Afghanistan, 2017,
https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/16277Afghanistan.pdf (geraadpleegd in januari 2020).
South Asia Initiative to End Violence Against Children, , 2018, http://www.saievac.org/ (geraadpleegd in december 2019).
De regering van de Islamitische Republiek Afghanistan, Child Marriage in Afghanistan: Changing the Narrative, 2018, https://www.unicef.org/afghanistan/reports/child-marriage-afghanistan (geraadpleegd in december 2019).
UNFPA Afghanistan, Child Marriage, , 2017, http://afghanistan.unfpa.org/node/15233 (geraadpleegd in januari 2020).
UNICEF global databases 2020, gebaseerd op Multiple Indicator Cluster Surveys (MICS), Demographic and Health Surveys (DHS), en andere nationale enquêtes. Bevolkingsgegevens uit United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division (2019). World Population Prospects 2019, Online Edition. Rev. 1.
United Nations Assistance Mission in Afghanistan and United Nations Office of the High Commissioner for Human Rights, Injustice and Impunity. Mediation of Criminal Offences of Violence against Women, 2018, https://unama.unmissions.org/sites/default/files/unama_ohchr_evaw_report_2018_injustice_and_impunity_29_may_2018.pdf (geraadpleegd in januari 2020).
Wereldbank, Maternal Mortality Ratio, , 2019, https://data.worldbank.org/indicator/SH.STA.MMRT (geraadpleegd in januari 2020).
* De prevalentie van het kindhuwelijk is het percentage vrouwen van 20-24 jaar dat voor hun 18e jaar is getrouwd of een verbintenis is aangegaan (UNICEF State of the World’s Children, 2017)