Toegevoegd op 20 augustus 2020 Jim ending , screenplay

De openingsscènes van je scenario zijn de eerste indrukken die een lezer krijgt van je verhaal. Ze zijn cruciaal omdat ze de lezer uitnodigen in uw verhaal en hem aanmoedigen om te blijven voor de duur van uw film of tv-script. Ze zullen waarschijnlijk beslissen of ze in je scenario willen investeren of niet.

Hoe zit het met het einde? Een lezer heeft al in uw verhaal geïnvesteerd en is doorgegaan tot de woorden “Fade Out.” Een lezer kan je script niet uitlezen. Nee, dat kunnen ze niet. Het einde is net zo belangrijk omdat het blijvende indrukken achterlaat die verder gaan dan je script. Het vertelt hoe een lezer je scenario met anderen zal bespreken, zal beslissen of ze nog meer van je werk willen lezen, of je zal aanbevelen voor schrijfopdrachten of introducties in de industrie.

Scenarioschrijvers moeten altijd evenveel moeite in hun slotscènes steken als in hun openingsscènes.

Laten we een aantal veel voorkomende manieren verkennen waarop je je scenario zou kunnen beëindigen:

1) Circulair

Circulaire eindes vertrouwen erop dat het verhaal of het hoofdpersonage een volledige cirkel maakt en op dezelfde plaats eindigt als waar ze begonnen. Hoewel het lijkt alsof het personage geen vooruitgang heeft geboekt, is dit niet waar. Deze eindes gaan meer over de reis van het personage dan over de uiteindelijke afloop. Hoe is je personage als persoon gegroeid? Waarom was deze ervaring essentieel voor de ontwikkeling van je personage als ze in dezelfde omstandigheid eindigen.

Circulaire eindes zijn bedrieglijk in hun aard omdat ze ook kunnen aangeven dat een personage meerdere ervaringen moet hebben en op dezelfde plaats moet eindigen voordat ze loskomen en het gewenste doel bereiken.

2) Bookend

Gelijkaardig aan het circulaire einde, geeft een bookend aan dat je hoofdpersonage in dezelfde fysieke ruimte eindigt als de openingsscène met een verandering in de omstandigheden. Het is anders dan een cirkelvormig einde omdat het berust op de centrale vraag of boodschap, die aan het begin van je scenario wordt gesteld en aan het eind wordt beantwoord. Het vertegenwoordigt een diepgaande transformatie in je hoofdpersonage, zoals emotioneel, spiritueel, perceptueel, attitudinaal of cognitief, die terugverwijst naar het doel of thema.

3) Moreel

Een moreel einde is een veel voorkomend kenmerk van op oorzaak gebaseerde films, omdat het op een principe berust. Morele einde schijnt een licht op het verschil tussen goed en fout met het enige doel om het publiek te beïnvloeden. Een veelgebruikt moreel einde is in superheldenfilms waar het goede altijd wint van het kwade. Gerechtigheid wordt meestal gediend.

4) Verrassing

Een verrassingseinde is altijd plausibel, maar onverwacht. Dit soort eindes worden vaak gezien in thrillers en detectivefilms die eindigen met een wending, zoals wanneer de vermeende dader in plaats daarvan de held blijkt te zijn. Verrassende eindes moeten worden verdiend en organisch zijn aan het verhaal.

Dit soort eindes zijn verfrissend voor het publiek omdat ze hun verwachtingen ondermijnen om ze memorabel te maken. Scenarioschrijvers moeten deze eindes opzetten en een paar subtiele aanwijzingen achterlaten om het publiek tevreden te stellen. Verrassingen mogen niet zo onverwacht zijn dat ze je lezer in verwarring brengen.

5) Emotioneel

Deze eindes zijn bedoeld om je publiek in een verhoogde, intense emotionele toestand te brengen. Als het een komedie is, moet uw lezer nog steeds lachen nadat hij “fade out” heeft gelezen of huilen nadat hij uw hartverscheurende drama heeft beëindigd. Ze kunnen ook andere emoties activeren, zoals woede, angst en vreugde. Sommige scenarioschrijvers vertrouwen op het nemen van hun lezers door middel van een achtbaan van emoties, zodat ze ervaren een spectrum van gevoelens in het ene verhaal.

6) Reflectie

Dit is een filosofisch, geïnternaliseerd einde dat blijft hangen op de laatste scène. Ze komen meestal voor wanneer de hoofdpersoon terugblikt en de balans opmaakt van hun reis door het verhaal en overweegt hoeveel ze zijn geëvolueerd en hoe dit hun leven zal beïnvloeden. Reflecterende eindes worden vaak weergegeven via voice-overs, zodat het publiek direct kan inhaken op de diepste gedachten van het personage.

7) Cliffhanger

Cliffhanger-eindes wekken anticipatie en spanning op om te zien wat er daarna gebeurt. Ze moeten voldoende dynamiek bieden om het publiek te laten raden naar verschillende mogelijke uitkomsten die na de ontknoping van de scène kunnen worden gerealiseerd. Scenarioschrijvers moeten zich niet laten wijsmaken dat dit een incompleet verhaal is, alleen omdat het definitieve einde nog niet is verteld.

Een opmerkelijk discussiepunt is de slotscène van de laatste aflevering van The Sopranos op HBO, waarin de serie abrupt halverwege de laatste zin eindigde. Het vergt veel finesse om deze eindes succesvol te schrijven, zodat je je lezer niet irriteert.

8) Humor

Humor is een opbeurend einde dat bijdraagt aan de amusementswaarde van je verhaal. Het kan een grap zijn of een amusante situatie die het centrale thema en genre van je scenario versterkt. Als je scenario een zwaar drama was, suggereert een luchtig moment in de slotscène van je verhaal dat je personage het goed zal hebben in de wereld na het scenario.

9) Banter

Banter is een geestige, vlotte heen-en-weer-dialoog tussen twee of meer personages. Het kan een voortzetting van een ruzie zijn, het bespreken van grootse plannen voor de toekomst, of lyrisch zijn over alles en niets.

10) Beeld

Omdat film bestaat uit een bewegend beeld, moeten de laatste woorden van je scenario een soort beeldspraak oproepen om de lezer in de wereld van je personages te leiden na het verhaal. Dat kan een bewegend beeld zijn, een stilstaand beeld, of zelfs een zwart scherm.