Where to Find SoCal’s Historic Lighthouses
Jeśli istnieje jedna pomoc nawigacyjna i środek ostrożności, który nigdy nie wychodzi z mody, jest to latarnia morska.
Pomimo, że po raz pierwszy zaczęły one pokrywać nasze wybrzeże w XIX wieku, są one tak samo ważne dla ochrony ruchu morskiego przed wrakami teraz, jak wtedy.
Z pewnością, latarnicy nie zapalają już ręcznie świec w nocy. Ale czy to elektryczne, czy zasilane energią słoneczną, żarowe czy LED-owe, wciąż potrzebujemy naszych skalistych brzegów i ruchliwych portów oświetlonych – być może teraz bardziej niż kiedykolwiek.
Oto pięć latarni, które wytrzymały pogodę, wiatr, fale, a nawet czas wojny.
Point Fermin Lighthouse Historic Site and Museum, San Pedro
Zbudowana z kalifornijskiej sekwoi, Point Fermin Lighthouse jest jedną z trzech zachowanych wiktoriańskich latarni w stylu Stick w USA, z dwuspadowym dachem, poziomym sidingiem i ręcznie rzeźbionymi poręczami ganku. Zbudowana jako pierwsze światło nawigacyjne w Zatoce San Pedro, latarnia Point Fermin znajdowała się tam kiedyś sama, na rozległej przestrzeni. Cudem udało się uchronić ją przed zabudową, a oryginalna latarnia – jak również stajnie i kilka oryginalnych cystern – nadal istnieją. Ale to nie znaczy, że latarnia nie zmieniła się na przestrzeni lat.
Gdy została po raz pierwszy otwarta w 1874 roku, latarnia Point Fermin była okazała, jej soczewka Fresnela oświetlała brzeg światłem świec, które zostało zastąpione w 1898 roku lampą żarową, a w 1925 roku światłem elektrycznym. Światło nie było jednak zapalane od czasu, gdy port został zaciemniony po bombardowaniach Pearl Harbor, z obawy przed tym, że światło mogłoby być latarnią dla wrogich statków. Zamiast tego, olbrzymia, historyczna soczewka i pomieszczenie latarni na szczycie zostały usunięte i zastąpione nieestetyczną kwadratową dobudówką – prześmiewczo nazywaną przez miejscowych „kurnikiem” – podczas II Wojny Światowej, aby mogła być używana jako wieża obserwacyjna Marynarki Wojennej (z eksperymentalnym radarem!) W 1927 roku miasto Los Angeles przejęło zarząd nad latarnią. A w 1974 roku, dodatek został usunięty i latarnia została przywrócona do oryginalnego stanu na setną rocznicę jej istnienia.
Teraz, odrestaurowana latarnia Point Fermin Lighthouse jest uznana za zabytek i działa jako muzeum i miejsce historyczne. Niestety, żadne zdjęcia nie są dozwolone w środku, gdzie można zobaczyć, jak żyli różni latarnicy – od pierwszych (siostry Mary i Ella Smith) do ostatnich (siostry Thelma i Juanita Austin) i wszyscy pomiędzy nimi. Rzut kamieniem od Sunken City, Point Fermin również tonie. Stary bunkier straży przybrzeżnej w pobliżu krawędzi klifu jest teraz skazany na zagładę i ogrodzony. Na szczęście latarnia morska Point Fermin znajduje się na tyle daleko w głębi lądu, że nie jest zagrożona (jeszcze). Wstęp jest bezpłatny, ale zachęcamy do składania datków. Latarnia jest otwarta dla wycieczek z przewodnikiem od 13:00 do 16:00, każdego dnia z wyjątkiem poniedziałków.
Explore More SoCal Coastline
Angel’s Gate Lighthouse, San Pedro
Na końcu falochronu, który zakręca i rozciąga się na dwie mile od brzegu San Pedro, znajdziesz malutką czarno-białą latarnię morską. Znana potocznie jako Angel’s Gate Lighthouse – choć oficjalnie jest to „Los Angeles Harbor Light” – jest ona zautomatyzowana od lat 70-tych, przez co jej obsługa stała się zbędna. Może być niezamieszkana, ale jest w pełni sprawna – teraz z ogniwami baterii zasilanymi przez panele słoneczne (chociaż elektryczność zasilała ją, gdy została po raz pierwszy otwarta). Oryginalna soczewka Fresnela czwartego rzędu (wykonana w Paryżu przez Barbier, Bernard i Turenne) jest wystawiona w Muzeum Morskim, również w San Pedro.
Bilety na wycieczkę statkiem są sprzedawane przez Cabrillo Beach Boosters (w połączeniu z U.S. Coast Guard) jako zbiórka pieniędzy na utrzymanie latarni. W 2012 roku (w sam raz na setną rocznicę) ekipy wypiaskowano rdzę ze ścian, przemalowano je, usunięto graffiti i naprawiono rozbite okna. Morze jest tak niestabilne przy tej skalnej ścianie, że wędrówka do latarni jest zbyt niebezpieczna i dlatego zabroniona. I nie popełnij błędu – Straż Przybrzeżna czuwa.
Latarnia morska Point Vicente, Rancho Palos Verdes
Teren może sprawiać wrażenie opuszczonego miejsca wojskowego, ale światło w Point Vicente jest nadal działającą latarnią morską – jej latarnia jest niezbędna dla żeglarzy w kanale Catalina. Jest to wyznaczone miejsce historyczne, ale jest to również aktywny obiekt mieszkalny dla personelu amerykańskiej Straży Przybrzeżnej, który mieści się w kilku małych hiszpańskich barakach pokrytych dachówką. Sama latarnia ma 67 stóp wysokości, a jej położenie na klifie pozwala wiązce światła wznosić się na wysokość 185 stóp nad poziomem oceanu. Zainstalowana w 1926 roku w wyniku publicznej petycji, latarnia Point Vicente uczyniła skaliste wody Oceanu Spokojnego znacznie mniej zdradliwymi dla statków morskich, które w przeciwnym razie często wpadały w tarapaty i rozbijały się.
Oryginalne światło miało moc 1000 watów i było widoczne na 20 mil – to znaczy, dopóki nie zostało przyćmione podczas II wojny światowej dla celów bezpieczeństwa. Kiedy po wojnie latarnia została ponownie zapalona do pełnej jasności, 360-stopniowa latarnia zirytowała mieszkańców Palos Verdes, których właściciele domów i kierowcy samochodów zostali nagle oślepieni przez jej rażące pryzmaty świetlne. W odpowiedzi na to, wnętrza niektórych okien skierowanych w głąb lądu zostały pomalowane, aby zablokować większość światła (wtedy była to soczewka Fresnela trzeciego rzędu i żarówka).
Część z niego wciąż zdołała jednak prześwitywać, tworząc upiorną zjawę wysokiej kobiety w lejącej się sukni („Dama Światła”), która wydawała się przechadzać po chodniku wieży. Niektórzy twierdzą, że jest to duch kobiety ze złamanym sercem, która spadła z klifów do tego samego morza, które zabrało jej kochanka żeglarza, na zawsze oczekując połączenia z nim. Być może będziesz musiał poczekać, aby przekonać się o tym samemu – ponieważ chociaż Point Vicente jest otwarty co miesiąc, od 10:00 do 15:00 w drugą sobotę, wieża jest obecnie zamknięta z powodu konserwacji. Można jednak zwiedzać teren i muzeum podczas publicznych dni otwartych, przynajmniej do odwołania. W międzyczasie, historyczna soczewka Fresnela trzeciego rzędu latarni morskiej Point Vicente (wykonana w Paryżu w 1914 roku i zainstalowana w Point Vicente w 1926 roku) została przeniesiona do Centrum Interpretacyjnego Point Vicente. Wypożyczony od Straży Przybrzeżnej, służył latarni przez 93 lata, aż do zastąpienia go technologią LED w lutym 2019 roku.
Anacapa Island Light Station, Channel Islands National Park
Mimo że Anacapa jest najbliżej położoną z Wysp Normandzkich kontynentu (mniej niż 15 mil od Oxnard), wciąż może czasami tworzyć własne wzorce pogodowe. Prawdopodobnie właśnie w ten sposób zyskała swoją nazwę, która w wolnym tłumaczeniu oznacza „wiecznie zmieniająca się”. Do czasu interwencji Biura Latarń Morskich, jej skalisty brzeg (w tym poszarpany obszar znany jako „Cathedral Cove”) był niestety przyczyną wielu katastrof statków – w tym statku pasażerskiego Winfield Scott w 1853 roku. Prymitywna, bezobsługowa latarnia morska, która została wzniesiona w 1912 roku, okazała się rażąco niewystarczająca.
I tak oto powstała Anacapa Island Light Station, po raz pierwszy oświetlona przez latarnika Fredericka Cobba w 1932 roku, w tym samym roku, w którym wybudowano szereg struktur w stylu hiszpańskiego renesansu jako część stacji. W 1939 roku Straż Przybrzeżna przejęła obowiązki Biura Latarń Morskich i podobnie jak wszystkie inne źródła światła w czasie II wojny światowej, musiała na jakiś czas wygasić latarnię Anacapa Light. Marynarka Wojenna przejęła Straż Przybrzeżną, a odizolowana wyspa została przekształcona w Stację Obserwacji Wybrzeża do czasu zakończenia wojny. W latach 60-tych XX wieku 40-stopowa betonowa latarnia została zautomatyzowana, a w 1989 roku akrylowa soczewka zasilana energią słoneczną zastąpiła oryginalną soczewkę Fresnela trzeciego rzędu z 1932 roku. Ta ostatnia jest obecnie wystawiona na widok w centrum dla zwiedzających Anacapa na wyspie.
Aby usłyszeć jęk rogu mgłowego z jej grzędy, musisz popłynąć łodzią na Wschodnią Wyspę Anacapa. Island Packers regularnie organizuje wycieczki do East End Landing Cove przez całe lato, zarówno w dni powszednie jak i weekendy, wyruszając z Ventura lub Oxnard. Pamiętaj jednak, że będziesz musiał pokonać ponad 150 schodów na „klifową wyspę” z Landing Cove do latarni. Latarnia nie jest otwarta dla zwiedzających – a jej róg mgłowy jest tak głośny, że nie wolno się do niego nawet zbliżyć. Jednak w mglisty dzień staje się jasne, dlaczego jest on tak potrzebny.
Old Point Loma Lighthouse, San Diego
Historyczną pierwszą latarnię morską w porcie San Diego można znaleźć na półwyspie San Diego znanym jako Point Loma, w granicach Cabrillo National Monument. Po raz pierwszy oddana do użytku w 1855 roku, dwupiętrowa, w stylu Cape Cod latarnia wydaje się mała i skromna, bardziej dom niż światło. Jest to jednak wciąż latarnia morska, ponieważ wznosi się wysoko nad miastem – w rzeczywistości jest to najwyższa latarnia morska w USA. Okazało się jednak, że jest tam za wysoko, kiedy nisko zawieszona mgła i chmury zbyt często przesłaniały promienie światła na wysokości 462 stóp nad poziomem morza. W 1891 roku zastąpiła ją latarnia na niskim cyplu Point.
Jako część jej likwidacji, jej oryginalna soczewka Fresnela została usunięta – i zaginęła, nigdy więcej nie została odnaleziona. Na domiar złego, „starej” latarni Point Loma groziło zburzenie w 1913 roku. Ale to było nadal popularną atrakcją dla turystów, którzy kochali piękne widoki na Ocean Spokojny i całe San Diego linii brzegowej i gór w oddali. Na szczęście, nabycie przez National Parks Service i remont zakończony w 1935 roku wziął Old Point Loma Lighthouse off the chopping block.
Muzeum latarni jest otwarty codziennie od 9:00 do 17:00, ale zabytek stacji wejściowej (gdzie trzeba zapłacić opłatę) zamyka się o 4:20 p.m. Twoja opłata jest ważna przez siedem kolejnych dni wejścia. Są jednak tylko trzy dni w roku, kiedy wieża latarni jest otwarta dla zwiedzających – i to tylko od 10:00 do 15:30. Sprawdź harmonogram online i upewnij się, że czujesz się komfortowo wchodząc po spiralnych schodach i drabinie. Jeśli nie, jest wiele do zobaczenia w innych miejscach – w tym obok, gdzie muzeum mieści się w dawnych pomieszczeniach mieszkalnych asystenta latarnika.
.
