Mogę zrobić przysiad z tyłu ponad 250 funtów. Nadal sypiam z dziecięcym kocykiem. Jestem biseksualistą. To kilka rzeczy, które upewniam się, że ludzie wiedzą przed trzecią lub czwartą randką. Jeszcze jedna? Że mam zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD).

OCD to zaburzenie lękowe, które może dotyczyć ludzi w każdym wieku, płci i orientacji seksualnej. Składa się z dwóch części: obsesji i kompulsji. „Obsesje to niechciane myśli lub obrazy, które są natrętne dla jednostki” – mówi psychoterapeutka Stephanie Woodrow, LPCP, która specjalizuje się w OCD i zaburzeniach lękowych. „W celu zmniejszenia tego stresu psychicznego, osoba z OCD może angażować się w fizyczne lub psychiczne zachowania w celu zmniejszenia stresu, które są nazywane kompulsjami lub rytuałami”. Podczas gdy te rytuały oferują (bardzo) krótkotrwałą ulgę, nie są one rozwiązaniem długoterminowym.

Strach przed zarazkami i zanieczyszczeniem to dobrze udokumentowane przejawy OCD, ale te natręctwa i obsesje różnią się znacznie w zależności od osoby. Na przykład, jednym z moich natręctw jest to, że zamierzam skonsumować coś, co może sprawić, że zachoruję (np. zepsute jedzenie, napój z roofies, brownie z chwastami zamiast zwykłego brownie). Przed rozpoczęciem leczenia robiłam takie rzeczy, jak branie Pepto Bismol po każdym posiłku, sprawdzanie i ponowne sprawdzanie daty ważności na opakowaniach żywności lub pytanie szefa kuchni w kółko i w kółko, czy jest pewien, że mięso jest ugotowane do końca.

„Moim najbardziej uporczywym natręctwem jest to, że zajdę w ciążę”, mówi Genevieve Kales, zwolenniczka OCD. Dla niej przejawiało się to w rytuale pytania swojego chłopaka czy myśli, że może być w ciąży, robieniu 25 testów ciążowych w ciągu jednego tygodnia i badaniu objawów ciąży.

Choć obsesje i kompulsje każdego człowieka różnią się – a tym samym podróż każdego człowieka z OCD jest inna – jeśli umawiasz się z kimś z OCD, pamiętaj o następujących kwestiach.

Chcemy mieć pewność, ale na dłuższą metę lepiej dla nas będzie, jeśli tego nie zrobisz.

Mój partner i ja zaczęliśmy się umawiać zanim oficjalnie zdiagnozowano u mnie OCD, i za każdym razem, gdy myślałam, że mogłam spożyć coś, co mogło wywołać chorobę, mówiłam mu o tym. Powiedziałby coś w stylu: „Ta sałatka nie sprawi, że zachorujesz. Spójrz, ja ją jem i nic mi nie jest”. Mimo dobrych intencji, w rzeczywistości nie jest to najlepszy sposób postępowania. Uspokajanie osoby z OCD sprawia, że stajemy się uczestnikami obsesyjnego rytuału i może wzmocnić potrzebę ciągłego sprawdzania lub pytania. „To dodaje paliwa do ognia OCD,” mówi Woodrow.

Od czasu rozpoczęcia leczenia, mój partner i ja nauczyliśmy się jak lepiej radzić sobie z moimi rytuałami. Teraz powie coś w stylu: „Nie mogę wiedzieć, czy ta sałatka wywoła u ciebie chorobę” lub „Mógłbym odpowiedzieć, jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, ale czy na pewno to nie twoje OCD?”

„Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić jako partner dla osób z OCD, jest pozwolić nam żyć z niepewnością i siedzieć w dyskomforcie, nawet jeśli jedyną rzeczą, jaką chcesz zrobić, abyśmy poczuli się lepiej” – mówi Kales. Bo choć uspokojenie jest świetne w danej chwili, nie pomoże nam uzyskać wolności od OCD.

Wielu z nas ma specyficzne bodźce, ale nie trzeba ich unikać.

Słowa wyzwalające, zwane również „gorącymi słowami”, są związane z naszym konkretnym wtargnięciem i mogą nas wpędzić w spiralę OCD. Dla mnie jest to „robak żołądkowy”, „wirus żołądkowy” lub „zatrucie pokarmowe”. Dla Kalesa to „ciąża” i związane z ciążą zwroty typu „Twoja skóra jest promienna”. Ale to nie znaczy, że musimy lub oczekujemy, że będziesz unikać tych słów. Wręcz przeciwnie, narażanie się na rzeczy, które napędzają nasze OCD jest częścią leczenia. „Unikanie pewnych słów dla swojego partnera w rzeczywistości wzmacnia OCD”, mówi Woodrow.

Mówienie o naszym OCD z tobą może faktycznie wzmocnić nasz związek.

Zdiagnozowanie OCD i dowiedzenie się więcej o stanie podczas randki z moim partnerem zmusiło nas do bycia lepszymi komunikatorami i zwiększyło naszą cierpliwość do siebie.

Francine F., 27, również odkryła, że jej diagnoza OCD przeniosła jej związek na wyższy poziom. „Zdolność mojego chłopaka do empatii naprawdę się ujawniła, gdy powiedziałam mu o swoim OCD” – mówi. „To pokazało mi, że mogę swobodnie dzielić się z nim innymi intymnymi, wrażliwymi rzeczami – i vice versa.”

Psycholog kliniczny Carla Marie Manly, Ph.D., mówi, że jest to powszechne. „Dzielenie się wyzwaniami drugiej osoby – czy jest to OCD, śmierć w rodzinie, depresja, czy coś innego – na intymnym, wspierającym poziomie, może przynieść korzyści całemu związkowi, ponieważ poszerza poziom zaufania i miłości.”

Są tam wspaniałe zasoby.

„Jedną z najlepszych rzeczy, jakie możesz zrobić jako partner osoby z OCD, jest próba prawdziwego zrozumienia OCD, a nie działanie w oparciu o mity i błędne przekonania” – mówi Manly. „Oprócz rozmowy z partnerem o tym, jak OCD wygląda w jego przypadku (oraz empatycznego i cierpliwego słuchania), ważne jest zbadanie objawów i sposobów leczenia OCD, a także tego, czego nie należy robić.”

„When A Family Member Has OCD” Jona Hershfielda, „Freedom from Obsessive Compulsive Disorder” Jonathana Graysona i „Loving Someone With OCD” Karen Landsman to dobre źródła informacji. Woodrow zaleca również rozważenie uczestnictwa w krajowych konferencjach takich jak The Annuel OCD Conference lub lokalnych programach przeznaczonych specjalnie dla bliskich.

Jesteśmy w stanie być kochającymi, wspierającymi partnerami w zdrowych związkach.

Wielu z nas żyjących z OCD czuje się jak ciężar dla swoich partnerów. Ale jak mówi Manly, „nawet jeśli czuje się ogromny, jak każdy inny stan zdrowia psychicznego, OCD jest tylko maleńką częścią całej, pięknej osoby, która go ma.” Mam OCD, ale to nie zmienia faktu, że jestem również największym cheerleaderem mojego partnera, najlepszą dużą łyżką i naprawdę dobrym z rodzicami.

Jimmy B., 25’s, chłopak trzech lat, Scottie, ma OCD. „Scottie jest najbardziej wspierającą, najzabawniejszą i najbardziej skromną osobą, z jaką kiedykolwiek się spotykałem” – mówi. „Jasne, ma OCD, ale to nie wpływa na to, jak dobrze mnie traktuje, jak dobrze nam się razem pracuje, ani na jego zdolność do pomagania mi przez mój własny bagaż.”

Kale mówi to najlepiej: „W rzeczywistości wszyscy ludzie mają problemy, z którymi radzą sobie za zamkniętymi drzwiami. mają OCD, ale każdy ma też coś, nad czym pracuje.”

Aby uzyskać więcej informacji na temat OCD, zadzwoń do infolinii OWH pod numer 1-800-994-9662. A jeśli doświadczasz choroby psychicznej i potrzebujesz wsparcia, zadzwoń na całodobową infolinię Centrum Powiadamiania Kryzysowego pod numer 1-800-273-8255.

.