Od mądrych filmów animowanych po szalenie popularne parki rozrywki, Walt Disney jest odpowiedzialny za najbardziej trwałe wesołe fantazje Ameryki. Ale pod całym tym jasnym, radosnym Technicolorem kryje się mroczniejsza prawda. Przełomowy animator był prześladowany przez swoją pozorną odpowiedzialność w śmierci własnej matki.

Urodzony 5 grudnia 1901 roku, Walter Elias Disney był jednym z pięciorga dzieci urodzonych przez Eliasa i Florę Call Disney. Dorastał w Chicago i Marceline w stanie Missouri, gdzie od samego początku wykazywał predyspozycje do rysowania komiksów, które uczyniły go bogatym i sławnym. Już jako dziecko rysował, w szkole średniej uczęszczał na zajęcia plastyczne, a także pisał komiksy do gazetki szkolnej. Po rocznej służbie w Czerwonym Krzyżu jako kierowca ambulansu we Francji, wrócił do Stanów Zjednoczonych, rysował dla gazet i agencji reklamowych, a także zaczął eksperymentować z animacją na celuloidzie. Jego pierwsze studio odniosło porażkę, ale z pomocą brata Roya udało mu się odbić od dna i przenieśli się do Hollywood, gdzie założyli studio braci Disney. Ich animowana krótkometrażówka Steamboat Willie wprowadziła świat do Myszki Miki, z Waltem jako głosem ikonicznej myszy.

Śnieżka i siedmiu krasnoludków oznaczała punkt zwrotny dla Walta na kilku poziomach. Był to jego pierwszy pełnometrażowy film animowany w technice celuloidowej. Wątpiący – w tym jego brat i jego żona – uważali, że wysiłek był szalony. Nazywano go nawet „szaleństwem Disneya”. Ale Królewna Śnieżka odniosła natychmiastowy i zdumiewający sukces. Pomimo (a może właśnie z powodu) depresji, film zawładnął wyobraźnią publiczności. Film zarobił niesłychane 1,5 mln dolarów, a na całym świecie 8 mln dolarów. Dziś jest to jeden z 10 największych hitów kinowych, po uwzględnieniu inflacji, który zarobił 909 milionów dolarów. Był to największy hit Disneya w historii.

Biała Śnieżka została nominowana do Oscara za najlepszy utwór muzyczny w 1938 roku. W następnym roku Walt Disney otrzymał Honorową Nagrodę za film, który został uznany za „znaczącą innowację ekranową, która oczarowała miliony i zapoczątkowała nowe, wspaniałe pole rozrywki dla kreskówki”. W uroczy sposób, Akademia dała Disneyowi osiem statuetek – jedną pełnowymiarową i siedem mini, aby reprezentować, oczywiście, Królewnę Śnieżkę i jej siedmiu krasnoludków, wystawionych dziś w Muzeum Rodziny Walta Disneya w San Francisco. (To był jego drugi honorowy Oscar – pierwszy był za stworzenie Miki). Jego łączna liczba 26 Oscarów jest rekordowa.)

Bogatsi o krytyczny i finansowy sukces Królewny Śnieżki, Walt i Roy kupili swoim rodzicom dom w North Hollywood, jako prezent z okazji 50. rocznicy ślubu. Elias i Flora przeprowadzili się z Oregonu. Kiedy Flora skarżyła się na dziwny zapach wydobywający się z pieca, Walt kazał pracownikom studia naprawczego przyjechać, aby go naprawić. Ale najwyraźniej im się to nie udało. „Piec przeciekał, a jego matka umarła” – powiedział magazynowi Glamour w 2014 roku Don Hahn, producent wykonawczy takich filmów Disneya jak Maleficent, Król Lew oraz Piękna i Bestia. „Gospodyni przyszła następnego ranka i wyciągnęła jego matkę i ojca na frontowy trawnik”. Popędzony do szpitala, jego ojciec przeżył, jego matka nie. Mieszkali w tym domu od niecałego miesiąca. Flora zmarła 26 listopada 1938 roku w wieku 70 lat.

Walt, który za życia miał dwa załamania nerwowe, był niesamowicie pogrążony w żałobie. „Nigdy nie mówiłby o tym, nikt nigdy nie robi”, powiedział Hahn w Glamour. „Nigdy nie mówił o tym czasie, ponieważ osobiście czuł się odpowiedzialny, ponieważ odniósł taki sukces, że powiedział 'Pozwól, że kupię ci dom’.”

Walt wziął dzień wolny, aby wziąć udział w pogrzebie matki, ale potem od razu wrócił do pracy. W wielu, jeśli nie w większości, późniejszych filmów Walta pojawiały się dzieci bez matek, co według niektórych było podświadomą reakcją na poczucie winy z powodu losu matki. Oczywiście, Królewna Śnieżka nie miała matki, a produkcja tego filmu poprzedziła koniec Flory. A wiele z bajek, które Walt i Roy zaadaptowali, miało nieobecnych rodziców – rodzaj fabularnego skrótu, który ustawia dzieci wzdłuż ścieżki coming-of-age.

Powiązana historia od nas: Money talks in „Club 33”: A secret Disneyland venue that Walt Disney built only for the wealthy, alcohol included

Still, lista dzieci bez matki jest długa, od Kopciuszka i Śpiącej Królewny do Bambi i Pinnochio, i trwa do dziś, pomyśl Nemo, Belle, Ariel i Frozen’s Elsa i Anna. A temat zasłużył nawet na akademicką kontrolę, jak Sarah Boxman cytowana w artykule z 2014 roku dla Atlantyku: „Zamiast przedstawiać jakąkolwiek prawdziwie macierzyńską postać, powiedzmy, Disney oferuje tylko 'zniewoloną i ostatecznie frywolną kobietę’, której brakuje jakiejkolwiek więzi z 'naturalnym cyklem samego życia'”. Być może to była jego postrzegana rola w nienaturalnym końcu matki, która utrzymywała Walta na dystans od matczynych postaci przez resztę jego życia.

.