Przytłaczające badania pokazują, że zmniejszenie z powrotem na czerwonym mięsie i zwiększenie naszego spożycia wysokiej jakości owoców morza jest korzystne dla naszego zdrowia. Ryby są bogate w kwasy tłuszczowe Omega-3, które są niezbędnymi tłuszczami, co oznacza, że organizm nie może ich sam wytwarzać i muszą pochodzić z żywności, którą spożywamy. Omega-3 kwasy tłuszczowe są korzystne dla zdrowia serca, są pomocne w zapobieganiu udaru mózgu i może pomóc kontrolować wiele innych warunków zdrowotnych. Jednak odwrotną stroną jedzenia więcej ryb jest mały problem 5 milimetrów lub mniej w średnicy: mikroplastiki.

Małe kawałki plastiku zwane mikroplastikami (rozróżnienie oparte wyłącznie na rozmiarze) znajdują się w oceanie. Nieustannie rozkładane przez żywioły z biegiem czasu, większe kawałki plastiku stają się coraz mniejsze. Mikroplastik jest na tyle mały, że może zostać połknięty przez zwierzęta morskie, również te, które trafiają na nasze talerze. 70 lat produkcji plastiku później, w końcu zaczynamy widzieć, gdzie to wszystko kończy się, gdy go wyrzucamy.

Według raportu ONZ z 2017 r. w morzu znajduje się ponad 51 bilionów cząsteczek mikroplastiku, czyli ponad 500 razy więcej niż liczba gwiazd w Drodze Mlecznej. W przeciwieństwie do plastikowych toreb, sprzętu rybackiego i innych odpadów makroplastikowych, mikroplastiki są tak zdradliwe, ponieważ są dla nas niewidoczne. Badania nad mikroplastikami i ich skutkami są wciąż w powijakach.

Gdzie znajdują się mikroplastiki?

Mikroplastiki znajdują się wszędzie w oceanie, pływają na powierzchni, mieszają się ze słupem wody, a niektóre są gęstsze od wody i opadają na dno morskie. Tworzywa sztuczne zostały odkryte tysiące stóp w dół w najgłębszych zakątkach oceanu. Nawet Arktyka i Antarktyda stały się wysypiskami tych maleńkich tworzyw sztucznych. Polimery plastikowe zawierają dodatki, takie jak pigmenty, plastyfikatory, stabilizatory termiczne i UV, wypełniacze i środki zmniejszające palność, takie jak polibromowane etery difenylowe (PBDE). Dodatki te mogą przedostawać się do otaczającej wody i potencjalnie powodować problemy dla środowiska i zdrowia ludzkiego.

Jak wpływają one na życie morskie?

Jeszcze niewiele wiadomo o mikroplastikach i ich wpływie na środowisko. Produkujemy tworzywa sztuczne od wielu dziesięcioleci, jednak pierwsze amerykańskie przepisy dotyczące mikroplastików weszły w życie pod koniec 2015 roku, wraz z ustawą The Microbead-Free Waters Act z 2015 roku. Ustawa dotyczy produktów spłukiwanych, takich jak pasty do zębów i płyny do mycia ciała, jednak produkcja niektórych produktów zawierających mikroperełki została dopuszczona do kontynuowania do lata 2019 r.

Obecne badania sugerują, że chemikalia stosowane w produkcji tworzyw sztucznych mogą wypłukiwać się i zostać połknięte przez życie morskie. Tworzywa sztuczne są petrochemikaliami, co oznacza, że są produkowane z ropy naftowej i gazu ziemnego. Przemieszczają się z przewodu pokarmowego do układu krwionośnego i okolicznych tkanek. Mieszkańcy oceanów nie są jedynymi, którzy żywią się plastikiem. Mikroplastik znajduje się również w słodkiej wodzie. Karp i tilapia to dwa gatunki słodkowodne, u których stwierdzono spożycie mikroplastiku.

Gdy mikroplastik istnieje w oceanie, gromadzi zanieczyszczenia, takie jak PCB i pestycydy, które wolą przylegać do plastiku, gdy jest on w pobliżu (nazywa się to „adsorbowaniem”). W ten sposób zanieczyszczenia są również skoncentrowane.

Filtratory takie jak małże, omułki, przegrzebki i ostrygi wciągają i odfiltrowują cząstki w wodzie morskiej. Badania nad połknięciem mikroplastiku przez małże sugerują, że mikroplastik może uszkodzić skrzela skorupiaków. Ostatnie badania mikroplastiku w głębinach morskich wykazały obecność cząstek plastiku w każdym pojedynczym filtrze, który był badany.

Nowe badania wykazały, że chemiczne wypłukiwanie mikroplastiku ma również wpływ na naszych najmniejszych przyjaciół – fotosyntetyzujące algi morskie, które odgrywają rolę w produkcji tlenu, na którym polegamy, aby żyć. Stwierdzono, że zanieczyszczenie plastikiem zakłóca wzrost, fotosyntezę i produkcję tlenu najliczniejszej grupy bakterii fotosyntetycznych w oceanie, Prochlorococcus.

Co to oznacza dla wszystkich miłośników owoców morza?

W tym momencie potrzeba więcej badań, aby dokładnie zrozumieć, jak spożyte mikroplastiki mogą wpływać na zdrowie ludzkie. Wiadomo, że ludzie w rzeczywistości jedzą te maleńkie cząsteczki plastiku, ale ryby nie są jedynym źródłem. Woda butelkowana, piwo, miód, sól morska i torebki herbaty zostały uznane za nośniki mikroplastiku, by wymienić tylko kilka z nich. Nie wiemy jeszcze jak te plastiki mogą na nas wpływać i w jakich ilościach mogą lub nie mogą być szkodliwe. Czy powinniśmy więc po prostu przestać jeść owoce morza, aby uniknąć potencjalnego spożycia plastiku? Bottom line, pytania i luki w wiedzy nadal pozostają więc ilość ryzyka, które jest się skłonnym podjąć określi to.

.