Standardowy format artykułów w czasopismach

W czerwcu 2005 r. czasopismo Science opublikowało raport z badań nad obserwacją dzięcioła białogrzbietego, ptaka od dawna uważanego za wymarłego w Ameryce Północnej (Fitzpatrick i in., 2005). Praca miała tak duże znaczenie i wzbudziła tak szerokie zainteresowanie, że została umieszczona w widocznym miejscu na okładce (Ryc. 2) i wyróżniona w artykule redakcyjnym na początku czasopisma (Kennedy, 2005). Autorzy zdawali sobie sprawę, że ich wyniki mogą być kontrowersyjne, dlatego szczególnie starali się, aby ich tekst był jasny. Chociaż artykuł nie ma nagłówków w tekście, można go łatwo podzielić na części:

Tytuł i autorzy: Tytuł artykułu naukowego powinien zwięźle i trafnie podsumowywać badania. W tym przypadku użyto tytułu „Dzięcioł białogrzbiety (Campephilus principalis) utrzymuje się w Ameryce Północnej”. Chociaż ma on na celu przyciągnięcie uwagi, czasopisma unikają używania tytułów wprowadzających w błąd lub zbyt sensacyjnych (można sobie wyobrazić, że tabloid mógłby użyć nagłówka „Long-dead Giant Bird Attacks Canoeists!”). Nazwiska wszystkich współautorów naukowych są wymienione jako autorzy bezpośrednio po tytule. Możesz być przyzwyczajony do widoku jednego lub może dwóch autorów dla książki lub artykułu prasowego, ale ten artykuł ma siedemnastu autorów! Jest mało prawdopodobne, że wszyscy ci autorzy usiedli w jednym pokoju i wspólnie napisali ten manuskrypt. Zamiast tego, autorstwo odzwierciedla podział pracy i odpowiedzialności za badania, oprócz pisania. Zgodnie z konwencją, naukowiec, który wykonał większość pracy opisanej w artykule, jest wymieniony na pierwszym miejscu i jest prawdopodobne, że pierwszy autor wykonał większość pracy pisemnej. Inni autorzy mieli inny wkład; na przykład Gene Sparling jest osobą, która pierwotnie zauważyła ptaka w Arkansas, a następnie skontaktowali się z nim naukowcy z Cornell Laboratory of Ornithology. W niektórych przypadkach, ale nie w artykule o dzięciole, ostatni wymieniony autor jest starszym badaczem w projekcie lub naukowcem, z którego laboratorium projekt się wywodzi. Coraz częściej czasopisma wymagają od autorów wyszczególnienia ich dokładnego wkładu w badania i piśmiennictwo związane z danym badaniem.

Abstrakt: Abstrakt jest pierwszą częścią artykułu, która pojawia się zaraz po liście autorów w artykule. Autorzy opisują w nim krótko pytanie badawcze, ogólne metody, a także główne wnioski i implikacje wynikające z pracy. Umieszczenie takiego podsumowania na początku artykułu służy dwóm celom: Po pierwsze, daje czytelnikom możliwość zdecydowania, czy dany artykuł omawia badania, które ich interesują, a po drugie, jest wprowadzane do literaturowych baz danych jako środek dostarczający więcej informacji osobom przeszukującym literaturę naukową. Dla obu celów ważne jest, aby mieć krótką wersję pełnej historii. W tym przypadku, wszystkie krytyczne informacje o czasie badań, rodzaju zebranych danych i potencjalnych interpretacjach wyników są ujęte w czterech prostych zdaniach, jak widać poniżej:

Dzięcioł czarny (Campephilus principalis), długo podejrzewany o wymarcie, został ponownie odkryty w regionie Big Woods we wschodnim Arkansas. Wizualne spotkania w 2004 i 2005 roku oraz analiza klipu wideo z kwietnia 2004 roku potwierdzają istnienie co najmniej jednego samca. Z tego regionu słyszano również sygnatury akustyczne zgodne z bębnami Campephilus. Szeroko zakrojone wysiłki mające na celu znalezienie ptaków z dala od głównego miejsca spotkania pozostają bezskuteczne, ale potencjalne siedlisko dla cienko rozmieszczonej populacji źródłowej jest ogromne (ponad 220 000 hektarów).

Wprowadzenie: We wstępie przedstawiono centralne pytanie badawcze i ważne informacje podstawowe. Ponieważ nauka jest procesem, który opiera się na wcześniejszych ustaleniach, odpowiednia i ugruntowana wiedza naukowa jest cytowana w tej części, a następnie wymieniana w sekcji Piśmiennictwo na końcu artykułu. W wielu artykułach, nagłówek jest używany do oddzielenia tej i kolejnych sekcji, ale w artykule o dzięciole wprowadzenie składa się z pierwszych trzech akapitów, w których cytowana jest historia spadku liczebności dzięcioła i wcześniejsze badania. Wprowadzenie ma na celu doprowadzenie czytelnika do zrozumienia hipotezy autorów i sposobów jej testowania. Ponadto, wprowadzenie stanowi okazję dla autorów, aby pokazać, że są świadomi pracy, którą naukowcy wykonali przed nimi i jak ich wyniki pasują, wyraźnie budując na istniejącej wiedzy.

Materiały i metody: W tej części autorzy opisują metody badawcze, z których korzystali (więcej informacji na temat tych metod znajduje się w module The Practice of Science). Wszystkie procedury, sprzęt, parametry pomiarowe itp. są opisane na tyle szczegółowo, aby inny badacz mógł ocenić i/lub odtworzyć badania. Ponadto autorzy wyjaśniają źródła błędów i procedury zastosowane w celu zmniejszenia i zmierzenia niepewności w swoich danych (patrz nasz moduł Niepewność, błąd i zaufanie). Szczegóły podane tutaj pozwalają innym naukowcom na ocenę jakości zebranych danych. Ta część różni się znacząco w zależności od rodzaju prowadzonych badań. W przypadku badań eksperymentalnych, należy szczegółowo opisać układ i procedurę eksperymentalną, w tym zmienne, kontrolę i leczenie. W badaniach nad dzięciołem zastosowano podejście opisowe, a część dotycząca materiałów i metod jest dość krótka i zawiera informacje o tym, w jaki sposób ptak został początkowo zauważony (podczas spływu kajakowego), a następnie sfotografowany i sfilmowany.

Results: Dane zebrane podczas badań są przedstawione w tym rozdziale, zarówno w formie pisemnej, jak i za pomocą tabel, wykresów i rysunków (patrz nasz moduł Using Graphs and Visual Data). Dodatkowo, prezentowane są wszystkie zastosowane techniki statystyczne i analizy danych (patrz nasz moduł Statystyka w nauce). Co ważne, dane powinny być prezentowane oddzielnie od wszelkich interpretacji autorów. Takie oddzielenie danych od interpretacji służy dwóm celom: Po pierwsze, daje innym naukowcom możliwość oceny jakości rzeczywistych danych, a po drugie, pozwala innym rozwinąć własne interpretacje wyników w oparciu o ich wiedzę i doświadczenie. W artykule o dzięciole, dane składają się głównie z fotografii i filmów wideo (patrz Ryc. 3 jako przykład). Autorzy zamieszczają zarówno surowe dane (zdjęcie), jak i ich analizę (pomiar pnia drzewa i wnioskowanie o długości ptaka siedzącego na pniu). Szkic ptaka po prawej stronie zdjęcia jest również formą analizy, w której autorzy uprościli zdjęcie, aby uwypuklić interesujące ich cechy. Zachowanie surowych danych (w postaci fotografii) ułatwiło innym naukowcom ponowną analizę: Na początku 2006 roku zespół badaczy kierowany przez amerykańskiego ornitologa Davida Sibley’a ponownie przeanalizował zdjęcie z ryciny 3 i doszedł do wniosku, że ptak ten nie był jednak dzięciołem słoniowym (Sibley i in., 2006).

Dyskusja i wnioski: W tej części autorzy przedstawiają swoją interpretację danych, często włączając model lub pomysł, który ich zdaniem najlepiej wyjaśnia ich wyniki. Przedstawiają również mocne strony i znaczenie swojej pracy. Naturalnie, jest to najbardziej subiektywna część artykułu naukowego, ponieważ przedstawia interpretację w przeciwieństwie do ścisłych metod i danych, ale nie jest to spekulacja autorów. Zamiast tego, jest to miejsce, w którym autorzy łączą swoje doświadczenie, wiedzę i kreatywność, aby wyjaśnić dane i użyć ich jako dowodów w swojej interpretacji (zobacz nasz moduł Analiza i Interpretacja Danych). Często sekcja dyskusji zawiera kilka możliwych wyjaśnień lub interpretacji danych; autorzy mogą wtedy opisać, dlaczego popierają jedną konkretną interpretację w stosunku do innych. Nie jest to tylko proces zabezpieczania się – w ten sposób naukowcy mówią swoim kolegom, że wykonali swoją pracę domową i że istnieje więcej niż jedno możliwe wyjaśnienie. W artykule o dzięciole, na przykład, autorzy zadają sobie wiele trudu, aby opisać, dlaczego wierzą, że ptak, którego widzieli to dzięcioł słoniowy, a nie odmiana bardziej powszechnego dzięcioła pstrego, wiedząc, że jest to prawdopodobna potencjalna obrona ich wstępnych ustaleń. Ostatnim elementem wniosków jest umieszczenie obecnej pracy w szerszym kontekście poprzez omówienie jej implikacji. Autorzy artykułu o dzięciole robią to poprzez omówienie charakteru siedliska dzięcioła i tego, jak może być ono lepiej zachowane.

W wielu artykułach sekcje wyników i dyskusji są połączone, ale niezależnie od tego, dane są początkowo prezentowane bez interpretacji.

Referencje: Postęp naukowy wymaga bazowania na istniejącej wiedzy, a wcześniejsze ustalenia są uznawane poprzez bezpośrednie cytowanie ich w każdej nowej pracy. Cytaty są zebrane w jednej liście, powszechnie nazywanej „References”, chociaż dokładny format dla każdego czasopisma znacznie się różni. Lista referencyjna może wydawać się czymś, czego właściwie się nie czyta, ale w rzeczywistości może ona dostarczyć wielu informacji o tym, czy autorzy cytują najnowsze prace w swojej dziedzinie, czy też są stronniczy w swoich cytowaniach w stosunku do pewnych instytucji lub autorów. Ponadto, sekcja referencyjna dostarcza czytelnikom artykułu więcej informacji na temat konkretnego tematu badawczego, który jest w nim omawiany. Lista referencyjna dla artykułu o dzięciole zawiera szeroką gamę źródeł, w tym książki, inne artykuły z czasopism oraz osobiste relacje z obserwacji ptaków.

Materiały pomocnicze: Coraz częściej czasopisma udostępniają online materiały pomocnicze, które nie mieszczą się w samym artykule – jak obszerne tabele danych, szczegółowe opisy metod, ryciny i animacje. W tym przypadku, materiał wideo nakręcony przez autorów jest dostępny online, wraz z kilkoma innymi zasobami.

.