Mamy tylko jeden cel

Wielkim paradoksem A.A. jest to, że wiemy, iż rzadko możemy zachować cenny dar trzeźwości, chyba że go rozdamy. Ta Tradycja dość jasno określa nasz indywidualny główny cel, jak również cel grupy. Każdy z nas jest tylko małą częścią całości, ale łącząc główny cel AA z naszym własnym, stajemy się czymś większym niż nasze indywidualne ja.

Czy jestem gotów oddać moje stare główne cele?

Pracować w tej tradycji oznacza, że jestem gotów powiedzieć „tak” na to pytanie i przeorganizować resztę moich priorytetów. Poświęcenie się nowemu głównemu celowi oznacza, że jestem skłonny porzucić wiele starych idei. Mam wiele wzorców myślenia, które są automatyczne, a które muszę zmienić, aby poświęcić się nowemu głównemu celowi.

Paralela krok-tradycja

Związek piątego kroku z piątą tradycją polega na tym, że piąty krok nauczył mnie dokładnej natury moich krzywd, „Nie ja tu rządzę”. W piątej tradycji nauczyłem się czegoś wręcz przeciwnego, nauczyłem się, jaka powinna być moja dokładna natura: mój talent do niesienia wiadomości alkoholikowi, który wciąż cierpi, mój główny cel.

W piątym kroku nauczyłem się, co jest we mnie złe, a w piątej tradycji nauczyłem się, co jest we mnie właściwe. To, co jest we mnie właściwe, to moja zdolność do niesienia przesłania, kiedy nikt inny nie może, z powodu doświadczeń, które miałem, a które zostały przekształcone w przesłanie nadziei w piątym kroku. Mój alkoholizm jest moim największym talentem, a nie moim talentem jako męża, ojca, syna czy mojej pracy. Mogę wypełnić mój główny cel, dla którego się urodziłem, niosąc przesłanie alkoholikowi, który nadal cierpi.

(Fragmenty powyższego tekstu pochodzą ze Studium Tradycji opracowanego przez Unity Insures Recovery Through Service A.A. Group, Los Angeles, CA.)

.