Pacjenci pediatryczni mogą cierpieć na wiele różnych schorzeń, zarówno objawowych, jak i bezobjawowych. Autorzy przedstawiają swoje doświadczenia w leczeniu takich schorzeń jak haluksy koślawe, brodawki podeszwowe i płaskostopie u dzieci.

Kiedy dziecko skarży się na ból stóp lub nóg, większość rodziców nie jest pewna, czy dziecko ma rzeczywisty problem, czy też może szukać większej uwagi ze strony rodziców. W przeciwieństwie do tego, niektóre dzieci mają bolesny problem ze stopami lub nogami, a nie skarżą się w ogóle. Powszechne jest, że rodzic będzie próbował leczyć problem domowymi sposobami lub zabierze pacjenta do pediatry. Czasami, gdy pacjent zgłasza się do pediatry z problemem dotyczącym kończyn dolnych, pediatra nie jest pewien, gdzie skierować pacjenta. Lekarz może rozważyć dermatologa, fizykoterapeutę, ogólnego chirurga ortopedę lub, częściej, podiatrę.

Naszym celem jest pomoc w edukacji specjalisty od stóp i stawów skokowych z perełkami na temat leczenia pediatrycznych zaburzeń i chorób stóp i stawów skokowych. Jesteśmy w prywatnej praktyce od 20 lat i widzimy dużą ilość pacjentów pediatrycznych. Każdego dnia widzimy coś nowego i zawsze uczymy się na podstawie naszych doświadczeń. W literaturze medycznej w ciągu ostatnich 20 lat pojawiło się bardzo niewiele pozycji na temat leczenia patologii dziecięcych w obrębie stopy i stawu skokowego, a badań jakościowych rozpaczliwie brakuje.

Jeden z naszych profesorów wiele lat temu podkreślił, że istotne jest uczenie się na własnych błędach i krytyczne uczenie się na błędach innych, ponieważ nie będziesz miał wystarczająco dużo czasu w swojej karierze, aby zrobić je wszystkie samemu. W ciągu ostatnich 20 lat pojawiło się wiele metod leczenia pediatrycznych patologii stóp i stawów skokowych. Niektóre z tych zabiegów okazały się nieskuteczne, a niektóre zmieniły sposób praktykowania medycyny stopy i stawu skokowego.

Keys To Addressing Ingrown Toenails
Wrastające paznokcie u stóp są czasami obecne u niemowląt, ale najczęściej występują u nastolatków. Zdarza się, że młodociani pacjenci zaniedbują swoje paznokcie u stóp. Czasami dłubią przy nich lub obcinają je nieprawidłowo, co może powodować infekcje. Urazy i używanie knag sportowych mogą również powodować wrastanie paznokci.

Jeżeli paznokieć jest lekko wcięty i występuje zakażenie, możliwe jest, że problem ten może ustąpić po usunięciu skośnego paznokcia, doustnych antybiotykach i moczeniu w ciepłej wodzie z dodatkiem soli Epsom lub rozcieńczonej betadyny. Jeżeli paznokieć jest poważnie zmieniony, z ropniem lub paznokieć penetruje skórę, konieczny jest zabieg na paznokciu.

Jeżeli leczysz niemowlę, całkowite usunięcie paznokcia jest zazwyczaj łatwiejsze i bardziej skuteczne niż częściowe usunięcie paznokcia. Podanie zastrzyku znieczulającego będzie bardziej bolesne niż usunięcie paznokcia. Po prostu usuń paznokieć szybko, kiedy dziecko siedzi na kolanach swojej mamy. Zazwyczaj dzieci płaczą, ale po kilku minutach czują się dobrze. Niech mama dziecka wie, że będzie to trudne do oglądania, ale będzie to najłatwiejsza i najmniej bolesna metoda. W przypadku niemowląt zalecamy wyrwanie paznokcia i danie mu szansy na odrośnięcie. Jeżeli problem będzie się powtarzał, konieczna może być operacja usunięcia paznokcia w znieczuleniu w szpitalu.

Podczas leczenia zakażonego wrastającego paznokcia u dziecka bardzo ważne jest, aby trwale usunąć paznokieć. W nagłych przypadkach lekarze często wykonują tymczasowe usunięcie paznokcia, ale z naszego doświadczenia wynika, że odsetek nawrotów wynosi ponad 80%. Zalecamy wykonanie częściowej matrioszki paznokcia z fenolem lub alkoholem na uszkodzonych granicach. Bardzo rzadko zdarza się, że cały paznokieć jest dystroficzny, co uzasadniałoby wykonanie całkowitej matrioszki.

Wstrzyknięcie znieczulające u dziecka jest zawsze wyzwaniem. Najważniejszym elementem jest uspokojenie dziecka przed wykonaniem zastrzyku. Często przed wstrzyknięciem stosujemy miejscowo lidokainę/prilokainę (Emla) lub krem znieczulający na bazie lidokainy. Staramy się również umożliwić pacjentom słuchanie muzyki, aby ułatwić im to doświadczenie. W przeszłości stosowaliśmy laser CO2 lub wycinaliśmy macierz za pomocą ostrej dysekcji i szwów. Obie te metody charakteryzowały się wyższym wskaźnikiem nawrotów niż użycie fenolu i alkoholu, a u dzieci czasami powstawała bolesna tkanka bliznowata.1

What You Should Know About Pediatric Plantar Warts
Istnieje ponad 30 różnych typów brodawek. Brodawki na spodzie stopy są znacznie bardziej odporne na leczenie niż brodawki na innych częściach ciała. Brodawki Plantar zwykle wynikają z chodzenia boso wokół basenu, na plaży lub na zewnątrz, gdzie te mikroskopijne wirusy są na ziemi. Te zmiany skórne są zazwyczaj bolesne przy ucisku z boku, mają nieciągłe linie skóry i wykazują punkcikowate krwawienie przy usuwaniu zmian. Miejscowe leki OTC i ciekły azot są często bolesne, a my odkryliśmy, że mają mniej niż 25 procent sukcesu.

W przypadku wielu brodawek podeszwowych, często zalecamy doustny siarczan cynku 220 mg bid lub doustną cymetydynę, z których oba okazały się skuteczne w rozwiązywaniu brodawek po jednym do trzech miesięcy leczenia. Niestety, nie wszystkie dzieci mogą połknąć pigułkę, ani nie zawsze pamiętają, aby wziąć lek.

Nasz początkowy plan leczenia brodawek plantarnych obejmuje ostre debridement i zastosowanie miejscowego kremu Salinocaine (Premier Medical). Krem ten jest połączeniem skoncentrowanego kwasu salicylowego i benzokainy. Krem ten można stosować pod okluzją z moleskin lub taśmy klejącej. Pacjenci mogą pozostawić go na i utrzymywać w stanie suchym przez pięć do siedmiu dni. Następnie należy przeprowadzić ostre usuwanie zmian w gabinecie.
Alternatywnie, pacjenci mogą stosować krem pod okluzją w domu przed pójściem spać i usunąć go rano. Takie leczenie zazwyczaj nie powoduje bólu i utrzymuje dziecko aktywne podczas procesu leczenia. Może wymagać dwóch do trzech zabiegów usunięcia brodawki. Pacjent zazwyczaj zgłasza się co dwa tygodnie, aż do ustąpienia brodawek. Stwierdziliśmy, że połączenie ostrego usuwania brodawek i kremu miejscowego działa dobrze w ponad 50 procentach przypadków. Można stosować miejscowo krem jednocześnie z doustnym siarczanem cynku lub cymetydyną, jeśli obecne są liczne brodawki.

Jeśli brodawka jest trwała po zastosowaniu salinokainy lub leków doustnych, zalecamy stosowanie miejscowo kantarydyny z okluzją, zwykle po usunięciu narośli skórnej. Zalecamy utrzymywanie tego miejsca w stanie suchym przez trzy do czterech dni, a następnie umożliwienie pacjentowi powrotu do kliniki w celu chirurgicznego wycięcia w znieczuleniu miejscowym. Jeśli dziecko jest bardzo niespokojne, można przeprowadzić zabieg chirurgicznego wycięcia w szpitalu lub centrum chirurgii z dzieckiem w znieczuleniu. Można stosować kantarydynę samą lub w połączeniu z 30-procentowym kwasem salicylowym i 5-procentowym podophyllum. Ten lek miejscowy spowoduje powstanie pęcherza i należy go stosować pod okluzją z podkładką uciskową. Stopa może być czasami bardzo bolesna przez pierwsze trzy dni, jeśli pacjenci będą na niej chodzić. Czasami konieczne są kule, jeśli jest wiele brodawek lub jeśli brodawka znajduje się w obszarze obciążonym.

Przy wykonywaniu chirurgicznego wycięcia, miejscowe leki podnoszą warstwę naskórka, a późniejsze chirurgiczne usunięcie łatwo umożliwia określenie głębokości potrzebnego wycięcia. Łodyga veruccae będzie wyraźnie widoczna i należy ją ostro usunąć aż do podstawy. Po wycięciu zaleca się nałożenie kwasu fenolowego na podstawę brodawki, aby zabić wszelkie pozostałe mikroskopijne komórki łagodnego nowotworu skóry. Opatrunki powinny zawierać maść z antybiotykiem, opatrunek nie przylegający oraz gazę do wyściełania. Zazwyczaj rana pooperacyjna goi się w ciągu jednego do dwóch tygodni, a pacjent powinien być w stanie powrócić do pełnej aktywności dwa tygodnie po wstępnym leczeniu. Stwierdziliśmy, że to leczenie działa dobrze w ponad 75% przypadków. W rzadkich przypadkach nawrotów zaleca się chirurgiczne wycięcie z biopsją eliptyczną.

W przeszłości próbowaliśmy wielu innych metod leczenia brodawek podeszwowych, ale te sposoby okazały się mniej skuteczne lub spowodowały inne powikłania. Wcześniejsze stosowanie leków miejscowych, w tym miejscowych plastrów z kwasem salicylowym, maści z fluorouracylem (Efudex) i innych, ujawniło mniej niż 50-procentowy wskaźnik sukcesu i stwierdziliśmy, że często wymagało to licznych ostrych debridementów. Stosowanie zastrzyków z bleomycyny ma wysoki wskaźnik sukcesu w naszych rękach, ale lek jest bardzo drogi, ma krótki okres przydatności do użycia, a firmy ubezpieczeniowe często nie zapewniają odpowiedniego zwrotu kosztów tej metody. Ponadto, lek wymaga bolesnego wstrzyknięcia i może wymagać drugiego zabiegu usunięcia brodawek w znieczuleniu. Nie zalecamy wstrzyknięć bleomycyny u dzieci.

Użycie lasera CO2 jest bardzo skuteczne, ale często powoduje powstanie dużej rany, której całkowite zagojenie zajmuje ponad miesiąc. Rana pooperacyjna jest często bolesna i może ograniczać noszenie ciężarów przez okres dłuższy niż trzy tygodnie. Laser wymaga również zastrzyku znieczulającego do wycięcia i może powodować bolesną tkankę bliznowatą, ponieważ głębokość działania lasera jest czasami trudna do kontrolowania. Ponadto, pióropusz dymu podczas usuwania zmian może być niebezpieczny dla lekarza, nawet jeśli używa on maski. Ta metoda nie jest już zalecana.

Kiedy grzybica stóp pojawia się u dzieci
Grzybica stóp jest najczęstszym problemem skórnym u dzieci. Stopa atlety często pojawia się jako grzybica międzypalcowa, pęcherzykowa lub w układzie mokasyn. Może pojawić się łuszczenie, maceracja lub pęknięcia w przestrzeniach między palcami. Podstawowym objawem jest świąd, chociaż dzieci często nie mówią o tym rodzicom. Chłopcy często noszą buty przez cały dzień, a jeśli ćwiczą, będą chodzić z mokrymi skarpetkami, co przyczynia się do powstania problemu.

Leczenie rozpoczyna się od zmiany obuwia i zachęcania dziecka do codziennego stosowania proszku lub sprayu przeciwgrzybiczego w butach. Leczenie miejscowe obejmuje zwykle codzienne stosowanie 2% żelu naftifinowego (Naftin, Merz Pharmaceuticals), który wysycha szybciej niż kremy, szczególnie między palcami. W rzadkich ciężkich przypadkach u nastolatków, może być wymagane stosowanie doustnej terbinafiny (Lamisil, Novartis Pharmaceuticals) w dawce 250 mg dziennie przez jeden do dwóch miesięcy.

Rozwiązywanie grzybicy paznokci u dzieci
Grzybicze paznokcie u stóp nie są zazwyczaj bolesne u dzieci, ale są bardzo denerwujące dla nastoletnich dziewcząt i ich rodziców. Jest to również częste u chłopców, którzy nie obcinają paznokci regularnie lub często noszą mokre skarpetki z powodu pocenia się lub ćwiczeń.

Leczenie miejscowe jest często skuteczne po mechanicznym usunięciu paznokci przez specjalistę od stóp. Po usunięciu zmienionych chorobowo paznokci często skuteczne jest stosowanie raz dziennie miejscowego roztworu efinakonazolu 10% (Jublia, Valeant Pharmaceuticals) lub miejscowego tawaborolu (Kerydin, PharmaDerm). Wyzwaniem przy stosowaniu leków miejscowych u dzieci jest przestrzeganie zaleceń. Pacjenci muszą stosować te leki codziennie przez sześć do dziewięciu miesięcy, dopóki nie wyrośnie im nowy paznokieć.

W uporczywych przypadkach u dzieci w wieku 12 lat i starszych, przepisujemy doustną terbinafinę w dawce 250 mg dziennie przez trzy miesiące, która zazwyczaj działa dobrze. Preferujemy początkowe stosowanie leków miejscowych, ponieważ są one często skuteczne bez skutków ubocznych.

W naszej praktyce nie stosujemy laseroterapii w leczeniu grzybicy paznokci ze względu na obawy przed nawrotem.

Nawrót grzybicy paznokci jest zawsze możliwy, niezależnie od leczenia. Cotygodniowe stosowanie miejscowych przeciwgrzybiczych sprayów do butów lub proszków przeciwgrzybiczych jest niezbędne po ustąpieniu problemu grzybicy paznokci.

Jak leczyć palce koślawe
W dzieciństwie palce koślawe są najczęstszym problemem związanym z palcami u stóp. Dzieci dziedziczą tę dominującą cechę i najczęściej dotyczy ona trzeciego lub czwartego palca u nogi. Często jest to problem obustronny. Występuje deformacja zgięciowa proksymalnego stawu międzypaliczkowego z lub bez zgięcia dystalnego stawu międzypaliczkowego. Paluch często obraca się na boki, przechodzi w stan varus i może przesunąć się pod sąsiedni palec.

Zniekształcenie jest zazwyczaj elastyczne przed 12 rokiem życia i często możemy je leczyć za pomocą wkładek i/lub codziennego tapingu. Niektóre badania wykazały 25-procentową spontaniczną poprawę w miarę upływu czasu.2 Nie zalecamy wykonywania tenotomii ścięgien palców stóp, chyba że palce są bolesne i jeśli leczenie zachowawcze nie przyniosło poprawy po roku. Jeśli deformacja utrzymuje się, chirurg powinien naprawić paluch koślawy w taki sam sposób jak u dorosłych, gdy kości osiągną dojrzałość szkieletową między 14 a 16 rokiem życia.

A Guide To Treating Hallux Valgus With Bunion Deformity
Dorosłe wyłomy są znacznie częstsze u kobiet i zazwyczaj są dziedziczne. Większość dzieci nie skarży się na ból związany z wyrostkami, ale rodzice często martwią się o postęp deformacji. Leczenie powinno początkowo obejmować noszenie bardziej podtrzymujących butów, szerszych butów i wkładek ortopedycznych na zamówienie. Wkładki ortopedyczne na zamówienie pomogą zmniejszyć nacisk na pierwszy staw śródstopno-paliczkowy i pierwszy staw śródstopno-paliczkowy oraz spowolnią postęp deformacji.3

Jeśli po leczeniu zachowawczym u dziecka nadal występuje ból, należy rozważyć naprawę chirurgiczną. Zabiegi na tkankach miękkich i zszywanie nasady okazały się przez lata nieskuteczne i przyniosły tylko chwilową poprawę. Naszym zdaniem, chirurgiczna naprawa jest idealna po osiągnięciu dojrzałości szkieletowej pierwszego śródstopia pomiędzy 12 a 15 rokiem życia. Kiedy dziecko jest młodsze niż 12 lat, występuje rozległa wiotkość więzadeł i otwarte płytki wzrostowe, które zwiększają ryzyko nawrotu choroby. Na przestrzeni lat zaobserwowaliśmy wysoki odsetek nawrotów w przypadku zabiegów na stopach u pacjentów poniżej 14 roku życia. Zawsze zachęcamy rodziców, aby w celu uzyskania lepszych wyników długoterminowych, jeśli to możliwe, czekali do momentu osiągnięcia pełnej dojrzałości pierwszej kości śródstopia.

Czy nowe osiągnięcia w ortezach wykonywanych na zamówienie zmieniły nasze podejście do płaskostopia dziecięcego?
Zniekształcenie płaskostopia może powodować ból łuku, kostki, kolana, nogi lub pleców u pacjentów pediatrycznych. Nieprawidłowa pronacja wpływa na równowagę kończyn dolnych i powoduje nieprawidłowy nacisk na ciało proksymalnie. W kilku badaniach wykazano, że trwałe zwiększenie wysokości łuku może nastąpić zarówno klinicznie jak i radiologicznie przy zastosowaniu modyfikacji obuwia i wkładek ortopedycznych.4,5

W naszej praktyce zaobserwowaliśmy znaczącą poprawę strukturalną łuku klinicznie u ponad 50% dzieci, które otrzymały wkładki ortopedyczne przed ukończeniem 8 roku życia. U dzieci w wieku powyżej 8 lat z deformacją płaskostopia możemy zaobserwować łagodną poprawę kształtu stopy, ale prawie zawsze możemy rozwiązać objawy związane z deformacją i zminimalizować jej postęp. Nowe osiągnięcia w dziedzinie wkładek ortopedycznych z wykorzystaniem skanerów trójwymiarowych, technik inwersyjnych oraz możliwości zmiany kształtu aparatu ortopedycznego za pomocą komputerów zmieniły sposób postępowania z tym problemem u dzieci. Bardzo rzadko konieczna jest naprawa chirurgiczna.

W przeszłości chirurgiczna rekonstrukcja deformacji płaskostopia była bardzo powszechna w przypadku stopy objawowej. Mogło to obejmować implanty stawu podtalerzowego, osteotomie kości piętowej i zespolenia tylnej części stopy, aby pomóc w rekonstrukcji kształtu stopy. Pacjenci powinni korzystać z wkładek ortopedycznych przez co najmniej sześć miesięcy przed rozważeniem przez lekarza chirurgicznej naprawy płaskostopia dziecięcego, chyba że deformacja jest zbyt ciężka i stopa nie zmieści się na urządzeniu ortopedycznym.

Pertinent Considerations With Intoed Gait
Rodzice często zauważają, że palce u stóp i nogi ich dziecka obracają się i mogą zauważyć, że dziecko może potykać się bardziej niż inne dzieci w tym samym wieku lub bardziej niż jego rodzeństwo. Kiedy rodzice pytają innych lekarzy o ten problem, częstą odpowiedzią może być „oni z tego wyrosną”. Według niektórych badań, samoistne ustąpienie zaburzonego chodu występuje w ponad 80% przypadków.6,7 Niestety, w wieku od 6 do 8 lat, jeśli dzieci nadal mają wklęsły chód, będzie on trudniejszy do skorygowania i może prowadzić do trwałej deformacji.

Istnieje wiele przyczyn chodu wklęsłego u dzieci, w tym położenie płodowe in utero, metatarsus adductus, nieprawidłowe skręcenie kości udowej, nieprawidłowe skręcenie kości piszczelowej, genu varum i nieprawidłowa pronacja tylnej części stopy.

Ważne jest rozważenie zamkniętego łańcucha kinetycznego rotacji wewnętrznej nogi. Powoduje to pronację tylnej części stopy i śródstopia lub rotację zewnętrzną stopy na nodze.8 Osoby z nierozwiązanym wewnętrznym skręceniem kości udowej lub piszczelowej zazwyczaj funkcjonują ze stopą w pozycji pronowanej, o ile dostępny jest zakres ruchu umożliwiający taką kompensację.9,10

Gdy u dziecka stwierdza się nieprawidłowy chód wklęsły, oceniamy je zarówno w pozycji leżącej, jak i nieleżącej. Wgłobienie może być bardziej wyraźne w chodzie lub podczas biegu. Nasz plan leczenia polega na zajęciu się pierwotnym źródłem chodu wklęsłego. Najczęstszą etiologią jest nieprawidłowe skręcenie kości udowej. Małe dzieci często siadają na stopach lub siedzą w pozycji „W”, co sprzyja powstawaniu deformacji. Doradzanie rodzicom, aby zachęcali swoje dzieci do siedzenia z nogami wysuniętymi do przodu lub skrzyżowanymi przed nimi, zachęci do naturalnego rozciągnięcia nieprawidłowo napiętej muskulatury bioder.
Używanie wspierających butów i wkładek ortopedycznych zachęci również stopę do zachowania równowagi lub supinacji w chodzie, co pomoże zapobiec nieprawidłowej rotacji wewnętrznej nogi. Większość dzieci nie chodzi w normalnym chodzie od pięty do palców aż do 4 roku życia, dlatego nie zalecamy stosowania wkładek ortopedycznych przed ukończeniem 4 roku życia. Często stosujemy prefabrykowane wkładki Kiddythotics (ProLab Orthotics) u dzieci poniżej 4 roku życia.

Jak rozwiązać problem dziecięcego przywodzenia śródstopia
Pediatryczne przywodzenie śródstopia jest wrodzoną deformacją płaszczyzny poprzecznej, która występuje w stawie stępowo-śródstopnym Lisfranca. Klinicznie, przednia część stopy jest przywiedziona. Częstość występowania wynosi 3 na 1000.11

Sukces leczenia zachowawczego tej deformacji zależy od wieku pacjenta w momencie rozpoczęcia leczenia. Jeśli deformacja jest elastyczna, często możemy ją leczyć zachowawczo. Jeśli jednak deformacja jest sztywna, często konieczna jest naprawa chirurgiczna. Kiedy dziecko zgłasza się do nas na początku, stosujemy system klasyfikacji Crawforda.12

Występują trzy typy metatarsus adductus.

Typ 1. Ten typ jest bardzo elastyczny, a przodostopie koryguje się z pozycji neutralnej do lekko nadmiernie skorygowanej. Nie wymaga to leczenia, chyba że deformacja utrzymuje się powyżej 2 roku życia. Kiedy dziecko zaczyna chodzić, zachęcamy rodziców do używania buta na przeciwnej stopie. Jeśli dziecko ma ponad 2 lata, będziemy używać butów Bebax na noc i dostosowywać ustawienia w razie potrzeby co miesiąc przez 6 do 12 miesięcy.

Typ 2. W tym typie występuje częściowa elastyczność i deformacja nie koryguje się do pozycji neutralnej nawet przy biernym rozciąganiu. Konieczne jest stosowanie obuwia na przeciwległą stopę oraz butów Bebax na noc. Wcześniejsze stosowanie pasków i aparatów ortopedycznych było mniej skuteczne i nasi pacjenci nie tolerowali ich tak dobrze jak butów Bebax. Oprócz tego, że buty Bebax są mniej ograniczające, możemy w razie potrzeby korygować w płaszczyźnie poprzecznej i czołowej. Odkryliśmy również, że stare paski Denisa Browne’a mogą przyczyniać się do koślawości tylnej części stopy, więc już ich nie używamy.

Są pacjenci, u których deformacja poprawi się dzięki leczeniu zachowawczemu, z wyjątkiem hallux adductus. Jest to zwykle spowodowane napiętym mięśniem przywodzicielem haluksów, który może wymagać otwartej recesji chirurgicznej. Rzadko jest to konieczne.

Typ 3. Ta deformacja jest sztywna i nie koryguje się do pozycji neutralnej nawet przy biernym rozciąganiu.

Jeśli dziecko ma mniej niż 1 rok, wykonujemy seryjne odlewy gipsowe przez sześć do ośmiu tygodni. Po dwóch miesiącach pacjenci będą używać butów Bebax przez co najmniej rok podczas snu. Buty Bebax są niezbędne po korekcji odlewu, ponieważ nawrót po odlewie wynosi podobno aż 30 procent.13

Jeśli sztywne zniekształcenie utrzymuje się, należy rozważyć naprawę chirurgiczną, która może obejmować przyśrodkowe uwolnienie tkanek miękkich przywodziciela hallucis i pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego. W przypadku deformacji sztywnej często konieczna jest osteotomia podstawy śródstopia. Zalecamy, aby z wykonaniem tej procedury poczekać do ukończenia przez dziecko 9 roku życia, dzięki czemu kości będą bardziej dojrzałe szkieletowo.

Zwalczanie urazów płytki wzrostu
Gdy dziecko trafia do Twojego gabinetu, najczęstszą przyczyną utykania są urazy płytki wzrostu. Urazy te mogą być spowodowane urazem, nadużyciem podczas uprawiania sportu lub nieprawidłową biomechaniką.
W ciągu ostatnich trzech lat przeprowadziliśmy badanie dotyczące urazów płytki wzrostowej u dzieci.14 Badanie objęło 80 pacjentów z urazami płytki wzrostowej stopy i stawu skokowego. U 51 pacjentów stwierdzono zapalenie wyrostka rylcowatego kości piętowej. Inne częste urazy obejmowały zapalenie nasady kości piętowej, zapalenie nasady dalszej kości piszczelowej, zapalenie nasady piątej kości śródstopia i zapalenie nasady dalszej kości śródstopia.

Leczenie zazwyczaj polega na stosowaniu żelowych podkładek pod pięty w przypadku urazów kości piętowej, lodu, doustnych środków przeciwzapalnych i odpoczynku. Jeśli pacjent kuleje, konieczne jest zastosowanie chodzika z kontrolowanym ruchem kostki (CAM) lub unieruchomienie w gipsie przez dwa do czterech tygodni. Jeśli u pacjenta występuje spoczynkowa pozycja stania z koślawością kości piętowej większą niż 6 stopni, zalecamy stosowanie wkładek ortopedycznych do czasu osiągnięcia dojrzałości szkieletowej.

Dr Feit jest prezesem Precision Foot and Ankle Centers. Prowadzi prywatną praktykę w Torrance i San Pedro, Calif.

Dr Kashanian prowadzi prywatną praktykę w Los Angeles i Torrance, Calif.

1. Murray WR, Bedi BS. The surgical management of ingrowing toenail. Br J Surg. 1975; 62(5):409-412.
2. Turner PL. Strapping of curly toes in children. Aust NZ J Surg. 1987; 57(7):467-470.
3. Coughlin M. Juvenile hallux valgus: etiology and treatment. Foot Ankle Int. 1995;16(11):682-697.
4. Bleck EE, Berzins UJ. Conservative management of pes valgus with plantar flexed talus, flexible. Clin Orthop. 1977; 122:85-94.
5. Bordelon RL. Correction of hypermobile flatfoot in children by molded inserts. Foot Ankle. 1980; 1(3):143-150.
6. Fabry G, McEwen GD, Shands AR Jr. Torsion of the femur: A follow up study in normal and abnormal conditions. J Bone Joint Surg. 1973; 55(8):1726-1738.
7. LaGasse DJ, Staheli LT. The measurement of femoral anteversion: A comparison of the fluoroscopic and biplane roentgenographic methods of measurement. Clin Orthop Relat Res. 1972; 86: 13.
8. Volpe RG. Evaluation and management of intoe gait in the neurologically intact child. Clinics Pod Med Surg. 1997; 14(1):57-85.
9. Hutter CG, Scott W. Torsion Tibial. J Bone Joint Surg. 1949; 31A(3):511-518.
10. Sharrard WJ. Paluch koślawy i płaskostopie. Br Med J. 1976; 1(6014):888-889.
11. Wynne-Davies R. Family studies and the cause of congenital clubfoot. J Bone Joint Surg. 1954; 46B:445.
12. Crawford AH, Gabriel KR. Problemy stóp i stawów skokowych. Orthop Clin N Am. 1987; 18(4):649-666.
13. Bleck EE. Metatarsus adductus: classification and relationship to outcomes of treatment. J Pediatr Orthop. 1983;3(1):2-9.
14. Feit E, Kashanian A. Treating overuse injuries in adolescent athletes. Podiatry Today. 2015; 28(1):35-38.

Dalsza lektura: „Keys To Managing Common Pediatric Foot Fractures” w numerze Podiatry Today z czerwca 2014 r., „Treating Overuse Injuries In Adolescent Athletes” w numerze ze stycznia 2015 r., „Point-Counterpoint: Asymptomatic Pediatric Flatfoot: Should You Treat It?” w wydaniu z grudnia 2014 r. lub „How To Address Pediatric Intoeing” w wydaniu ze stycznia 2007 r.

Aby zwiększyć komfort czytania, sprawdź Podiatry Today na swoim iPadzie lub tablecie z systemem Android.

.