Jak Aztekowie ukształtowali współczesny świat

Jordyn Savard

Aztekowie mieli znaczący wpływ na świat, w którym żyjemy dzisiaj.

Aztekowie dominowali w środkowym Meksyku ze swojej wspaniałej stolicy Tenochtitlan (obecnie Mexico City) od czasu ich przybycia w XIII wieku jako koczowniczego plemienia w Mezoameryce. Byli najpotężniejszą cywilizacją tubylczą w tamtym czasie, co zawdzięczali rozwojowi „skomplikowanej organizacji społecznej, politycznej, religijnej i handlowej.”

Po inwazji Hiszpanów pod wodzą Hernána Cortésa w XV wieku, było rzeczą naturalną, że niesamowity wpływ i wynalazki azteckiego stylu życia rozprzestrzeniły się na całą Amerykę Północną i nie tylko. Czy to poprzez architekturę, prawo czy rolnictwo, podtekst cywilizacji azteckiej jest widoczny we wszystkich częściach świata.

Z ich strukturami sądowymi i sędziami, Aztekowie mieli niewiarygodnie wyrafinowany system sprawiedliwości. Świadczą o tym ich niezliczone prawa przeciwko kradzieżom, morderstwom i wandalizmowi – mieli również prawa wymuszające wstrzemięźliwość wśród obywateli. Jeśli ktoś popełniłby przestępstwo, zostałby oskarżony i postawiony przed sądem, który określiłby jego winę lub niewinność, a także wymiar kary.

Starożytne prawa wspierające wstrzemięźliwość odzwierciedlają obecnie uchyloną 18. poprawkę Stanów Zjednoczonych, która zabraniała spożywania alkoholu. Ich XIII-wieczna wersja systemu sądowniczego z sędziami i różnymi poziomami, prowadząca do sądu najwyższego, jest również widoczna na półkulach zachodniej i północnej.

Przed jakąkolwiek interwencją europejską, Aztekowie doszli do władzy nad pięcioma do sześciu milionów ludzi w wyniku ich własnych imperialistycznych tendencji, jak widać z ich „500 małymi państwami albo przez podbój albo przez handel.” Dlatego też władcy azteccy byli zobowiązani do zapewnienia każdemu obywatelowi odpowiedniego zaopatrzenia w wodę. Stało się to możliwe dzięki budowie akweduktów w całym kraju, które doprowadzały wodę do „publicznych fontann, gdzie w glinianych naczyniach dostarczano ją robotnikom i cywilom”. Używali również metody akweduktów do podlewania ogrodów botanicznych, które odzwierciedlają podobne systemy dzisiaj.

Imperium Rzymskie miało podobną wersję akweduktów podczas 312 p.n.e. do A.D. 226 przy użyciu „rur, tuneli, kanałów i mostów”. Oba jednak umożliwiały każdej osobie – niezależnie od jej położenia – uzyskanie czystej wody.

Prawdopodobnie najbardziej godną uwagi praktyką Azteków było używanie przez nich dwóch kalendarzy: xiuhpohualli i tonalpohualli. Oba kalendarze „azteckie rozumienie czasu i przestrzeni”. W przeciwieństwie do kalendarza tonalpohualli, który był używany do celów duchowych, xiuhpohualli obejmował 365-dniowy rok, cztery pory roku oraz liczne tygodnie i miesiące.

Chociaż nie wiadomo zbyt wiele o tym, kiedy kalendarze zostały stworzone, powszechnie wiadomo, że kalendarz gregoriański, który został wprowadzony w życie w 1582 roku, i ten, którego świat używa dzisiaj, jest zdecydowanie najbardziej precyzyjny. Archeolodzy uważają jednak, że ten prymitywny, ale spektakularnie dokładny kalendarz został wyryty w kamieniu pod koniec XV wieku.

Aztekowie, niegdyś siła napędowa w południowej Ameryce Północnej, są teraz głównie znani przez nas dzięki hiszpańskim relacjom, które nieuchronnie doprowadziły do przytłaczająco anglojęzycznej perspektywy ich historii i artefaktów. Konieczne jest uznanie, że byli oni czymś znacznie więcej.

To nie tylko Aztekowie; inne grupy tubylcze, takie jak Majowie, Inkowie i Mixtec, bardzo ukształtowały społeczeństwo, jednak współczesna historia nie uznaje ich wkładu. Mnóstwo rdzennych cywilizacji posiadało już złożone i skomplikowane społeczeństwa, które zostały siłą zmienione tak, aby pasowały do bardziej europejskiej definicji. Hiszpańscy konkwistadorzy próbowali „ucywilizować” ludzi, którzy nie potrzebowali ich pomocy, jednak rdzenne wpływy we współczesnym świecie nadal przeważają, pomimo ich pierwotnych wysiłków.

Co o tym sądzisz?

.