Integracja sensoryczna Ayresa to teoria opisująca (1) jak neurologiczny proces przetwarzania i integrowania informacji sensorycznych z ciała i środowiska przyczynia się do regulacji emocjonalnej, uczenia się, zachowania i uczestnictwa w życiu codziennym, (2) empirycznie wyprowadzone zaburzenia integracji sensorycznej oraz (3) podejście interwencyjne. „Teoria integracji sensorycznej jest wykorzystywana do wyjaśnienia, dlaczego jednostki zachowują się w określony sposób, planowania interwencji w celu złagodzenia określonych trudności oraz przewidywania, jak zachowanie zmieni się w wyniku interwencji. Teoria integracji sensorycznej wywodzi się z pracy A. Jean Ayres, terapeuty zajęciowego i psychologa. Ayres napisała: „Integracja sensoryczna to organizacja doznań w celu ich wykorzystania. Nasze zmysły dostarczają nam informacji o warunkach fizycznych naszego ciała i środowiska wokół nas… Mózg musi zorganizować wszystkie nasze doznania, jeśli człowiek ma się poruszać, uczyć i zachowywać w produktywny sposób”.

Neurologiczny proces integracji sensorycznej jest „szczególnym sposobem postrzegania neuronalnej organizacji informacji sensorycznej dla funkcjonalnego zachowania”. Jest on badany przez różne zawody na różnych poziomach, np. przez terapeutów zajęciowych jako podstawa wydajności i uczestnictwa w życiu zawodowym, przez psychologów na poziomie komórkowym jako integracja wielozmysłowa.

Jako teoria, integracja sensoryczna jest „dynamiczną i ekologiczną teorią, która określa krytyczny wpływ przetwarzania sensorycznego na rozwój i funkcjonowanie człowieka”. „Przyczynia się do zrozumienia, w jaki sposób doznania wpływają na uczenie się, rozwój społeczno-emocjonalny i procesy neurofizjologiczne, takie jak sprawność motoryczna, uwaga i pobudzenie”.

Jako podejście interwencyjne, jest używana jako „kliniczne ramy odniesienia dla oceny i leczenia ludzi, którzy mają funkcjonalne zaburzenia w przetwarzaniu sensorycznym”.

Ludzie z dysfunkcjami integracji sensorycznej doświadczają problemów ze zmysłem dotyku, węchu, słuchu, smaku, wzroku, koordynacji ciała i ruchu wbrew grawitacji. Wraz z tym może być ewentualnie trudności w ruchu, koordynacji i wyczuwając, gdzie jedno ciało jest w danej przestrzeni. Według zwolenników terapii integracji sensorycznej, zaburzenia integracji sensorycznej jest wspólnym zaburzeniem dla osób z neurologicznymi trudnościami w uczeniu się, takich jak spektrum zaburzeń autystycznych, zaburzenia nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i zaburzenia modulacji sensorycznej.

Ayres 'podejście rozprzestrzenił się wśród terapii i specjalistów edukacyjnych w ciągu ostatnich kilku dekad. Spotkało się ono z pewnym oporem w ramach zawodu terapeuty zajęciowego i w innych dyscyplinach.

.