Związek między teologią a filozofią jest od dawna przedmiotem sporów i dyskusji w tradycji chrześcijańskiej. Tertulian, wpływowy wczesnochrześcijański teolog i apologeta, uważał, że filozofia ma niewiele wspólnego z teologią, argumentując, że stosowanie filozofii często psuje teologię, prowadząc do nieortodoksyjnych przekonań, które nie są ugruntowane we wczesnochrześcijańskiej tradycji. Słynne było jego pytanie: „Co Ateny mają wspólnego z Jerozolimą?” (Ateny symbolizowały podejście filozoficzne ze względu na swoją rolę wiodącego ośrodka filozofii hellenistycznej, podczas gdy Jerozolima reprezentowała chrześcijaństwo ze względu na swoją rolę ważnego miejsca i centrum intelektualnego we wczesnym kościele). Inni przywódcy dostrzegali jednak bliższy związek między filozofią a teologią. Justyn Męczennik patrzył na ludzi takich jak Heraklit i Sokrates jako na posiadających boskie światło objawienia i uważał ich za prawdziwych filozofów. Justyn postrzegał chrześcijaństwo jako Prawdziwą Filozofię i argumentował na rzecz chrześcijaństwa używając filozoficznych metod i terminologii. Augustyn, który stał się jednym z najbardziej wpływowych teologów w historii i którego dzieła położyły podwaliny pod znaczną część zachodniej filozofii (jak również znaczną część zachodniej teologii), opowiadał się za bardziej środkowym, umiarkowanym podejściem, argumentując, że filozofia i teologia często się uzupełniają, a jednocześnie przestrzegając, że filozofia nie zawsze powinna być używana w dyskursie teologicznym. Dyscypliny filozofii i teologii często były ze sobą powiązane, a teologowie i filozofowie wchodzili w interakcje i debatowali nad podobnymi, a czasem nakładającymi się na siebie zagadnieniami. Filozofia odegrała kluczową rolę w kształtowaniu się zachodniej teologii. Na przykład Tomasz z Akwinu, jeden z najbardziej wpływowych filozofów i teologów w historii, zapożyczył wiele swoich koncepcji od Arystotelesa. Scholastyka zdominowała zarówno filozoficzny, jak i teologiczny krajobraz w średniowieczu, a teologowie tacy jak Akwinata, Anzelm z Canterbury, Duns Scotus, William z Ockham, Piotr Abelard, Bonawentura i Albertus Magnus odgrywali kluczową rolę zarówno w filozofii, jak i teologii.

W czasach współczesnych Anthony Thiselton w swoim Fusion of Horizons ukazał rolę, jaką filozofia odegrała w interpretacji pism świętych, czyli w dziedzinie hermeneutyki. Filozofia dostarcza siatek interpretacyjnych dla zrozumienia objawienia. Są inni, jak na przykład Sadhu Sundar Singh, którzy uważali, że to iluminacja Ducha Świętego nadaje najprawdziwsze znaczenie objawieniu. Nie można jednak nie zauważyć, że siatki kulturowe odgrywają ważną rolę w rozwoju teologii.

Wielu współczesnych filozofów nadal pisze i argumentuje z perspektywy chrześcijańskiej, z chrześcijańskimi koncepcjami leżącymi u podstaw ich pracy filozoficznej. W ostatnich dziesięcioleciach niektórzy z najbardziej znanych filozofów, którzy pisali z perspektywy chrześcijańskiej, to Alvin Plantinga, Alasdair MacIntyre, William Lane Craig, Jean-Luc Marion, Paul Tillich, Charles Taylor, Richard Swinburne i James K. A. Smith.

.