Sept. 27, 2002 — — Niektórzy widzieli w nich rozpieszczonych potworów z Beverly Hills, którzy zabili swoich rodziców dla pieniędzy. Inni widzieli Erika i Lyle’a Menendezów jako dobrych chłopców, którzy działali ze strachu przed potężnym i nadużywającym ojca.

Proces braci Menendezów zafiksował miliony Amerykanów, którzy dostroili się, by oglądać, jak rozgrywa się pasjonujący dramat sądowy. Na dobre i na złe, młodzi i przystojni bracia stali się celebrytami.

Tysiące ludzi pisało do Erika i Lyle’a w więzieniu hrabstwa Los Angeles. Jedną z tych osób była żona i matka z klasy średniej z Minnesoty, która wiele lat później zaszokowałaby wszystkich, którzy ją znali, stając się panią Erik Menendez.

Od odrzucenia pozwu do skazania

20 sierpnia 1989 roku 21-letni Lyle i 18-letni Erik wtargnęli do rodzinnej jaskini i zabili swojego ojca Jose, odnoszącego sukcesy kubańsko-amerykańskiego dyrektora biznesowego, oraz matkę, Kitty.Użyli strzelb, które kupili kilka dni przed zbrodnią.

Prokuratorzy powiedzieli, że motywem chłopców była czysta chciwość – Erik i Lyle chcieli po prostu dostać w swoje ręce rodzinną fortunę.

Ale Erik powiedział zasłuchanej sali sądowej, że on i jego brat wierzyli, że sami zostaną zamordowani, ponieważ ich ojciec wolałby widzieć ich martwych niż ujawnić szokujący rodzinny sekret. Tajemnicą tą, według zeznań chłopców, było to, że ich ojciec wykorzystywał ich seksualnie. Erik powiedział, że był wykorzystywany przez wiele lat.

Wstępny sześciomiesięczny proces Lyle’a i Erika zakończył się 13 stycznia 1994 roku. Tammi powiedziała, że pamięta, jak z sercem w gardle patrzyła, jak ława przysięgłych ogłasza, że nie jest w stanie wydać werdyktu. Połowa przysięgłych uważała, podobnie jak Tammi, że chłopcy powinni zostać skazani za nieumyślne spowodowanie śmierci z powodu maltretowania, którego doświadczyli. Pozostali uważali, że chłopcy zrobili to dla pieniędzy i głosowali za morderstwem pierwszego stopnia.

Sędzia Stanley Weisberg ogłosił unieważnienie procesu.

Drugi proces przebiegał zupełnie inaczej niż pierwszy: Na salę sądową nie wpuszczono kamer telewizyjnych, sędzia Weisberg cofnął się i wykluczył zeznania dziesiątków świadków obrony, a co najważniejsze, postanowił nie dawać przysięgłym możliwości głosowania za skazaniem za nieumyślne spowodowanie śmierci.

Dwaj zostali skazani za morderstwo pierwszego stopnia 20 marca 1996 roku i skazani na dwa kolejne wyroki dożywotniego więzienia bez możliwości zwolnienia warunkowego.

Wielkie wyrzuty sumienia

Erik Menendez powiedział, że czuł „ogromne wyrzuty sumienia” z powodu zabójstw w wywiadzie z 1996 roku z Barbarą Walters z ABCNEWS. „Nie ma dnia, żebym nie myślał o tym, co się stało i nie żałował, że nie mogę cofnąć tej chwili.”

Erik nigdy nie wspomniał o swojej prawie trzyletniej korespondencji z Tammi w tym wywiadzie. W rzeczywistości, chociaż małżeństwo trwało tylko krótko, jego brat Lyle był wtedy o kilka dni od ślubu z byłą modelką Anną Erickson. W tym wywiadzie, Lyle powiedział Walters, „wymiana miłości i dzielenia się” utrzymywała go w kontakcie z samym sobą i powstrzymywała go od stania się zatwardziałym przez życie więzienne.

Szukanie wsparcia

Ironicznie, w dniu, w którym nadano wywiad Walters z Erikiem i Lyle’em z 1996 roku, zmarł mąż Tammi z dziewięciu lat. Minęło kilka miesięcy zanim ponownie napisała do Erika. Tym razem, jak powiedziała, to ona szukała wsparcia.

Chociaż nigdy go nie spotkała, Tammi powiedziała, że mu ufała. „Po prostu coś w nim było. Może dlatego, że był osadzony w więzieniu i wiedziałam, że on … był moim bezpiecznym miejscem. Był bardzo bezpieczny dla mnie,” powiedziała.

Tammi powiedziała, że nie wierzy, że należy do kategorii kobiet, które, według niektórych psychologów, poślubić mężczyzn, którzy są w więzieniu, ponieważ zostały one maltretowane przez mężczyzn w ich życiu. Powiedziała, że jej mąż nigdy nie był fizycznie agresywny, ale czuła się „psychicznie” wykorzystywana. „On po prostu nie był tam dla mnie w ogóle”, powiedziała.

Kilka miesięcy po śmierci męża, Tammi zaczęła się umawiać na randki. Ale to jej kolega z pióra, Erik, sprawił, że poczuła się wyjątkowo. Następnego lata, cztery lata po tym, jak zaczęła do niego pisać, Tammi po raz pierwszy odwiedziła Erika w więzieniu.

Nigdy nie była w więzieniu i powiedziała, że się boi. Spotkała Erika w dużym, ponurym holu dla odwiedzających w Kalifornijskim Więzieniu Stanowym w Sacramento. Była zdenerwowana.

„Myślałam tylko o tym, że bardzo pociąga mnie ta osoba. I to nie jest dobra rzecz, bo on jest w więzieniu”. Mimo to, ona nadal odwiedzała, i jak powiedziała „rzeczy po prostu stawały się coraz bardziej intensywne.”

Drawn to a Sensitive Man

W końcu Tammi zdecydowała się spakować, przejechać przez kraj z córką, i rozpocząć nowe życie w Kalifornii, gdzie nie znała nikogo i nie miała pracy.

Tammi powiedziała, że dobroć i wrażliwość Erika przyciągnęły ją do niego. „On zawsze jest tam dla mnie. Martwi się. … Nigdy wcześniej tego nie miałam”, powiedziała.

Erik wydaje się uważny. Robi Tammi ręcznie robione kartki i rysunki na każdą specjalną okazję. Od dnia, w którym się poznali, pisze do Tammi co najmniej raz dziennie. Pisze do niej długie listy wypełnione poezją i emocjami. „Wszystko, co wiem, to to, że kocham Cię bardziej niż siebie samego” – napisał w jednym z nich. 3 czerwca 1999 roku Erik i Tammi pobrali się w dniu odwiedzin w więzieniu. Przyjechała babcia Erika, a także dwie ciotki, po jednej z każdej strony jego rodziny. Małżonkowie złożyli przysięgę w maleńkiej salce konferencyjnej obok sali widzeń. Nie było żadnych kwiatów ani prezentów. Na tort weselny mieli Twinkies z więziennych automatów.

Pozwolono im się pocałować po ceremonii.

Para nie może skonsumować swojego małżeństwa. Podczas widzeń Tammi mogą trzymać się za ręce, a pod koniec widzeń mogą się przytulić i pocałować. Tammi powiedziała, że więzienny zakaz wizyt małżeńskich nie stanowi dla niej problemu i nigdy nie miała ochoty być niewierną Erikowi. Dla niej, powiedziała, „trzymanie się za ręce podczas wizyty jest wszystkim.”

Tammi kupiła dom zaledwie kilka mil od więzienia, więc może odwiedzać Erika przy każdej okazji. Więźniowie mają prawo do odwiedzin przez cztery dni w tygodniu. Erik pracuje jako dozorca w więzieniu w nocy, więc może być dostępny dla wizyt Tammi w ciągu dnia. Tammi przyjeżdża wczesnym rankiem i zostaje do późnego południa. „Nigdy nie ma nudnej chwili, nigdy się nie nudzę,” powiedziała Tammi.

Po ponad trzech latach małżeństwa z Erikiem, Tammi mówi, że jest bardzo szczęśliwa. Ale zrezygnowała z wielu rzeczy dla Menendeza. Czuła pogardę ze strony rodziny, przyjaciół i kolegów. Straciła wielu przyjaciół. Została nawet zwolniona z pracy wolontariusza, którą bardzo kochała – pracy ze zwierzętami. Do tej pory starała się utrzymać swoje śluby w wirtualnej tajemnicy przed niemal wszystkimi w jej życiu.

Mówi teraz, ponieważ chce, aby ludzie poznali człowieka, w którym się zakochała, i pomogli mu w jego staraniach o nowy proces.

’I Needed to Face Consequences’

Trzynaście lat po morderstwach Erik Menendez mówi, że wciąż czuje wyrzuty sumienia. „Będę się karał do końca życia. Nienawidzę siebie. Chciałbym do Boga, żebym mógł rzucić się na kolana i błagać, żebyśmy mogli cofnąć czas, żebym mógł zmienić to, co zrobiłem. Zabiłem ich i kocham ich”, powiedział.

Erik mówi, że widział swoich rodziców jako „tę samą osobę”, kiedy on i Lyle ich zabili. Powiedział, że w momencie popełnienia zbrodni bał się zarówno matki, jak i ojca w równym stopniu. Erik powiedział, że matka powiedziała mu, że była świadoma znęcania się, ale nie była za to odpowiedzialna. Powiedział, że próbował uciec, gdy miał 13 lat, ale ojciec złapał go i groził mu.

Erik powiedział, że nie żałuje przyznania się do morderstw. „Musiałem zostać złapany. Musiałem zostać ukarany. … Musiałem ponieść konsekwencje.”

Nadzieja na nowy proces?

Erik i jego brat uważają jednak, że te konsekwencje są zbyt surowe. Zarówno Erik jak i Lyle kwestionują teraz swoje wyroki w sądzie federalnym, mając nadzieję na wygranie nowego procesu.

Erik powiedział, że kluczowe zeznania kilkudziesięciu członków jego rodziny, którzy byli świadkami emocjonalnego i fizycznego znęcania się nad nim i jego bratem, zostały wykluczone z drugiego procesu. Weisberg, w drugim procesie, orzekł, że zeznania tych członków rodziny były nieistotne, ponieważ nie odnosiły się konkretnie do wykorzystywania seksualnego.

„Większość ludzi wie, że to rzadkie, że ktoś faktycznie jest świadkiem wykorzystywania seksualnego”, powiedział dr Stuart Hart, który wraz z członkami rodziny Erika został wykluczony z listy świadków obrony w drugim procesie. Hart powiedział, że doszedł do wiary w historię kazirodztwa braci po tym, jak przeprowadził wywiady z ponad 100 nauczycielami, przyjaciółmi i krewnymi rodziny Menendez.

Erik twierdzi, że wykluczenie Harta z drugiego procesu wypatroszyło jego obronę. Chociaż kalifornijskie sądy apelacyjne odrzuciły jego argumenty, niektórzy wybitni eksperci prawni zgadzają się z nim. „Erik Menendez ma bardzo mocne argumenty, że druga ława przysięgłych nigdy nie usłyszała odpowiednich przepisów i dowodów” – powiedział Dennis Riordan, kalifornijski adwokat apelacyjny. Riordan nie reprezentuje teraz, ani w przeszłości, ani Erika ani Lyle’a Menendezów.

Ale przyznając, że nie może wiedzieć, co było w umyśle sędziego, Riordan sugeruje, że sędzia mógł czuć presję, aby przynieść w sprawie winnego werdyktu, ponieważ drugi proces rozpoczął się zaledwie tydzień po tym, jak werdykt O.J. Simpsona zaszokował i rozwścieczył większość kraju. Riordan powiedział, że chłopcy musieliby stawić czoła surowej karze, nawet gdyby zostali skazani za nieumyślne spowodowanie śmierci. Erik, powiedział, prawdopodobnie stanąłby w obliczu minimum 30 lat więzienia.

Erik nie może naprawdę powiedzieć, czy został wystarczająco ukarany za swoją zbrodnię. Mówi, że będzie się karał do końca życia. Twierdzi jednak, że nie stanowi zagrożenia dla społeczności i nigdy nikogo by nie skrzywdził. „To zmieniłoby moje życie”, powiedział, „gdybym mógł po prostu usłyszeć, jak moja matka mówi: 'Wszystko w porządku, kocham cię’.”

Tammi mówi, że nie zgadza się z tym, co zrobił Erik, ale uważa, że zasługuje na nowy proces. Teraz sprzedaje swój dom, aby zebrać pieniądze na jego federalne wyzwanie sądowe. Mówi, że wie, że dążenie Erika do wolności to długi strzał, ale mówi, że trzyma się swojego człowieka.

Wie, że jej historia jest prawdopodobnie trudna do zrozumienia dla wielu ludzi. Ale, jak sama mówi, „Jestem szczęśliwa. Kocham moje życie w tej chwili.”

.