(skō″lē-ō′sĭs)

Boczne skrzywienie kręgosłupa. Zwykle składa się z dwóch krzywizn, pierwotnej nieprawidłowej krzywizny i kompensacyjnej krzywizny w przeciwnym kierunku. Skolioza może być funkcjonalna, strukturalna lub idiopatyczna. Skolioza funkcjonalna lub posturalna zwykle występuje w wyniku rozbieżności w długości nóg i koryguje się, gdy pacjent zgina się w kierunku strony wypukłej. Skolioza strukturalna jest związana z deformacją kości kręgów i dlatego nie koryguje się wraz ze zmianą postawy. Skolioza idiopatyczna (najczęstszy rodzaj) może być przekazywana jako cecha autosomalna dominująca lub wieloczynnikowa.
scoliotic, adj. Scoliosis, anterior view Scoliosis, posterior view

SCOLIOSIS
INCIDENCE
Scoliosis affects approximately 7 million people in U.S. A curve of 10° affects approximately 3% of all individuals. Skrzywienia poniżej 20° występują w przybliżeniu w równym stopniu u mężczyzn i kobiet. Skolioza występuje najczęściej w późnym dzieciństwie, szczególnie u dziewczynek.
OBJAWY
SYMPTOMY I OBJAWY
Skolioza rzadko daje jakiekolwiek objawy, dopóki nie jest dobrze rozwinięta; potem mogą wystąpić bóle pleców, zmęczenie i duszność spowodowana zaburzeniami wentylacji.
DIAGNOZA
Diagnozę stawia się na podstawie badania przedmiotowego, zdjęć rentgenowskich kręgosłupa w płaszczyźnie przednio-tylnej i bocznej oraz przy użyciu kąta Cobba do pomiaru kąta skrzywienia.
LECZENIE
Skoliozę można leczyć za pomocą ortezy piersiowo-lędźwiowej w celu wyprostowania nieprawidłowego skrzywienia kręgosłupa i zapobieżenia jego skręceniu lub, gdy kąt Cobba przekracza 50°, za pomocą korekcyjnej operacji ortopedycznej, np, umieszczenie pręta podtrzymującego wzdłuż kręgosłupa lub zespolenie kręgosłupa.
PIELĘGNACJA PACJENTA
Ćwiczenia wzmacniające mięśnie powinny być wykonywane codziennie, kiedy pacjent jest w ortezie i poza nią. Okresowo należy przeprowadzać ocenę kontrolną i regulację ortez. W miarę dojrzewania szkieletu, noszenie ortez jest stopniowo ograniczane do używania ich tylko w nocy. Operacja jest wskazana, gdy skolioza postępuje pomimo stosowania ortez. Wizyty pooperacyjne są wymagane przez kilka miesięcy w celu monitorowania stabilności korekcji. Podejmowane są działania mające na celu pomoc nastolatkowi i jego rodzinie w zaspokojeniu potrzeb psychospołecznych związanych z chorobą. Pacjent i rodzina są uczeni o postępowaniu terapeutycznym (opieka gipsowa, stosowanie ortez, trakcja, stymulacja elektryczna lub operacja), ćwiczeniach, poziomie aktywności, pielęgnacji skóry, zapobieganiu powikłaniom i ćwiczeniach oddechowych. W razie potrzeby prowadzone jest szkolenie przedoperacyjne, obejmujące ćwiczenia oddechowe przed znieczuleniem, pooperacyjne użycie spirometru, leczenie bólu chirurgicznego, zapobieganie powikłaniom zakrzepowo-zatorowym i innym. Po operacji obowiązują wszystkie ogólne zasady opieki nad pacjentem.
Przy wypisie może być potrzebna domowa opieka zdrowotna, a dziecko lub nastolatek w wieku szkolnym będzie wymagał edukacji w domu, dopóki nie będzie w stanie wrócić do szkoły. Wyjaśniane są ograniczenia aktywności i aktywności, a także sugerowane są zajęcia pozalekcyjne. Pacjent jest zachęcany do jak największej samoopieki. Noszenie własnych ubrań, mycie i układanie włosów oraz nakładanie makijażu poprawia morale. Z pacjentem i jego rodziną omawiane są zasoby edukacyjne i pomocnicze. Lekarze pediatrzy, pielęgniarki pediatryczne, pielęgniarki szkolne i inni pracownicy służby zdrowia opiekujący się dziećmi powinni uwzględniać badania przesiewowe w kierunku skoliozy podczas badania fizykalnego.